THE LIGHT PRINCESS MEET THE DEMON KING

CHAPTER 1

CHAPTER 1

AMBER WAS SO TIRED OF WALKING. Hindi niya alam kung ilang oras na siyang naglalakad papunta kung saan. Her feet sore and her tummy was growling in hunger.

' I'm so hungry'

'Kung may kapangyarihan sana ako- your so stupid self!'

'Bat di ko naisip yun kanina?'

Napailing nalang siya at sinubukang gamiting ang kapangyarihan niya.

She tried everything but it's nothing. Nothing happened. She can't used her power. She was sulking in sadness when she remember what her mother told about someone can't use a power.

"Sweetheart, if you can't use your power, it means your not in your true world. For example, pag nasa mundo ng mortal ka, hindi ka makakagamit ng kapangyarihan dahil hindi iyon ang mundong kinalalagayan mo."

Argh!!!!!!

' what should I do now?'

She sighed then walked again. Even if her feet sore, she need to be strong. Kailangan niya pang mabuhay dahil naghihintay sa kanya ang pamilya niya.

Habang naglalakad siya, hindi niya alam kung saan na siya napunta.

Naglakad lang siya ng naglakad hanggang sa mapagod siya. Unti-unti siyang nahihilo at di nagtagal ay tuluyan na siyang bumagsak sa kinatatayuan.

NAGLALAKAD ANG BABAE ng may napansin siyang parang isang taong nakahiga sa damuhan.

Agad niya itong nilapitan at nanlaki ang mga niyang isang dalaga na walang malay ang nakita niya.

Kaya naman, dali dali niyang tinawagan ang asawa niya at pinaalam ang nakita niya.

Maya maya lang ay dumating ang asawa niya at tinulungan siyang buhatin ang dalagang walang malay.

AMBER WAKE UP feeling better than before. Nang buksan niya ang mata niya,puting kisame agad ang nakita niya.

Nilibot niya ang paningin at nakita niyang may tatlong babaeng na naka upo sa gilid ng kama niya at may isang lalaki na nakatayo rin sa gilid nito.

Nang makitang gising siya ay lumapit ang mga ito sa kanya at agad na nagtanong.

" Hija, are you okay?"

" Kamusta pakiramdam mo, ate ganda?"

"Ate, okay ka po ba?"

Hindi siya makasagot kaya naman ay umalis ang lalaki para tawagin daw ang sinasabi nitong doctor.

"Hija, okay ka lang ba?" Tanong ng ginang sa kanya at tumango naman siya.

"Okay Lang po ako. Saan po ba ako?" Aniya saka nilibot ang paningin.

"Andito ka sa hospital, hija. Nakita kitang walang malay sa damuhan kaya naman nang makita kita ay dinala kita dito para ipagamot." Anito

Nakahinga siya ng maluwag ng may taong tumulong sa kanya.

Hindi niya inakala na may taong may mabubuting loob rin pala sa mundong ito.

"Salamat po." Aniya saka ngumiti sa kanila. " Thank you for saving my life."

Ngumiti ang ginang at hinawakan ang kamay niya. " It's okay, hija. It's my pleasure to help someone like you."

"Ate, ano po bang name niyo? Pwede malaman?" Tanong ng isang dalaga na kanina pa nakatingin sa kanya.

"I'm Amber Shayne Heistein. Ikaw anong pangalan mo?"

"I'm Kaitlyn Sy and this is my twin sister, Kailey Sy and my mom Kate Sy." Anito saka pinakilala ang kasama nito.

"Nice to meet you, ate ganda. Pwede po bang magtanong?"

"Ano 'yun?"

"Ano po bang brand ng sabon ang gamit niyo po? Ang kinis po kasi ng balat niyo, e. Nakakainggit." Mahina siyang napatawa dahil sa sinabi ni Kaitlyn.

"Hindi ko alam yung brand, e. Sorry, Kaitlyn." Sagot niya dito na siyang nakapasimangot nito.

"Oh, siya, tigilan niyo na si Amber. Pakainin muna natin siya." Wika ng mama ni Kaitlyn at pinakain siya.

Kumain siya at pagkatapos dumating ang lalaki na may kasama ring lalaking naka suot ng puti.

" Hi, I'm Kelvin Sy, husband of Kate Sy and father of that twins. Kasama ko ngayon si doc para e check-up ka. Okay ka na ba?" Tanong nito sa kanya at tumango siya.

"Thank you po sa tulong niyo." Aniya at ngumiti dito.

Ngumiti pabalik ang lalaki bago pumunta sa tabi ng asawa nito.

Agad siyang inasikaso ng doctor at pagkatapos ay umalis na ito. Sabi nito, nahimatay daw siya dahil sa gutom. May binigay itong gamot at dapat daw akong kumain ng maayos at tama.

Bago Ito umalis, nagpasalamat siya bago siya bumalik sa pakikipag-usap sa pamilyang Sy. Dahil doon, Amber felt sad when she remember her family.

'Kamusta na kaya sila? Are they missing me too like how I miss them so badly?'

She sighed and went back to rest. So much better for this day.

*********

THANK YOU FOR READING ❤️