Bölüm şarkısı: Mabel matiz - Gel
Selamm :))
Nasılsınız?
Yeni bölüm geldii :))
Aslında pazar günü atacaktım ama bugün doğum günüm olduğu için erken atmak istedim :)Sezon finaline son 2 bölüm kaldı bu arada :)
Bir de bir sorunumuz var :)
Kitabın yine oy ve yorumları çok az :(
Okuyan herkes lütfen en azından bir yorum yaparsa sevinirim :)
Kitabı sevmediğinizi düşünüyorum:)
Ve kesin kararım yeni sezonda asla ama asla sınır koymamazlık yapmayacağım:)Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın:)
Herkese iyi okumalar :)
-Mira'nın Ağzından -
Hemşirenin dediklerinden sonra gözlerimi sedyede açmıştım . Bunun üzerinden tam tamına iki gün geçti . İki gündür Lara'nın uyanmasını bekliyoruz . Hepimiz perişan haldeydik . Doktorlar Lara'nın durumunun git gide iyiye gittiğini söylüyordu . En azından hayati tehlike kalmadığından eminler ama o hala uyanmadı .
İki gündür ne gözüme uyku girdi ne de ağzıma bir lokma . Sanki Lara ile beraber bende yoğun bakımda yatıyordum . Her zaman bir umut vardır diyorlar ama bu sefer içimde ki umutlar tükenmek üzereydi .
Umudun bittiği yerde inat başlar diyorlar . Sahi öyle mi ? Ya gerektiği kadar inatçı değilsek . Biz ne yaparsak yapalım zaten hayat daha fazlasını istemeyecek mi ! Umudumu bitirmeme çabalarım beni zorluyordu .
Bir yandan onu kaybedersem ne yapacağım ! Nasıl yaşayacağım? Ya da yaşayacak mıyım ? En azından beraber orada yatsaydık daha iyi olurdu . Burada böyle ne olacağı belli olmadan beklemek çok yoruyordu .
Bir yandan da Çınar 'a olanları söyleme zorluğu vardı . Ben nasıl söyleyecektim . Her şeyi bırakıp buraya gelirlerdi . Ama söyleyemiyordum . Çok zordu . İki gündür aramalarına ve mesajlarına üstün oyunculuk yeteneğimi ortaya koyarak onları oyalıyordum ama eğer biraz daha uyanmazsa durumu anlatmak başka çarem yoktu .
Lara hadi uyan bana bu sorumluluğu yükleme! Uyan ! Gene delirelim beraber ! Gene saçma şeyler yapalım ! Uyan ne istersen yaparız ama uyan ! Yalvarırım uyan. Sensizlik çok zor . Ben dayanamıyorum! Kalbim sanki atmayı unuttu . Ben nefes alamıyorum sensiz hadi uyan .
Deniz de benden farksız değildi . Lara ' ya ne kadar değer verdiğini ve sevdiğini şimdi daha iyi anlıyorum . Gözlerine bu iki günde bir dakika bile uyku girmemişti . Yoğun bakımın kapısından sadece Aras'ın zoruyla yüzünü yıkamak için ayrılıyordu . Sevdiğinden ayrılma korkusu vardı için de biliyorum . Daha yeni başlamışken ondan ayrı kalmak ona zor geliyordu . Bu kadar kısa sürede ona bağlanması onu daha da çok parçalıyordu .
Çok yorgunduk hepimiz . Lara bir uyansa hepimiz rahatlayacaktık ama iki gündür hiç bir tepki bile vermiyordu . Deniz ile ben çok ağlamıştık . Hatta Aras bile ağlamıştı . Hepimiz çaresizdik . Elimizden beklemek dışında bir şey gelmiyor ve de ağlamaktan başka . Hayatımda hiç bu kadar ağlamamıştım . Koluma dokunan el ile irkildim .
" Mira ! Hadi şundan biraz iç iyi gelir . İki gündür su dışında midene hiç bir şey girmedi . Yemek yemiyorsun bari şunu iç . Düşüp bayılacaksın sonra Lara uyanınca bana kızacak . Sen bu kıza bakamamışsın iki günde kilo vermiş diyecek . Biliyorsun sinirlenince susmuyor . Gerçi uyansa ben ona da razıyım . " Aras elinde ki için de çay olduğunu düşündüğüm bardağı bana uzattığında Lara için içmem gerektiğini düşündüm . O uyandığında bitmiş bir Mira görmemeli . Kırık bir tebessüm ederek elinden bardağı aldım . Bu sırada Deniz de lavaboya gitmişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERCESTE
Teen FictionHayalleri için İstanbul'a gelmeleri ile bütün hayatları değişen iki dost : Lara ve Mira . Lara ve Mira'yı kendilerine aşık etmek zorunda olan ve bu mecburiyette kızlara gerçekten aşık olan iki dost : Deniz ve Aras . Burası Berceste evreni... burad...