Işık Güneş
Bazı anlarda ne olup gittiğini anlamazsınız veya dönüp kalırsınız hiçbir şey yapamazsınız ya.Şu an ben öyleydim,Ekin'le Asır arasında ne geçtiği hakkında en ufak bi fikrim yoktu.Aralarındaki sorunu ateşleyende sanırım şu an Asır'ın yanında durmamdı.
"Ayağını denk al Ekin,gecenin bu saatinde gelip bana salak salak konuşamazsın"
"Konuşmayı ilkokulda söken birinden konuşma dersi alacak değilim heralde"
İkisinin birbirine olan bakışlarını anlatabilseydim keşke.Ekin içeriye girmek için bir hamle yaptığında Asır da bir adım ileri gidip yolunu kesmişti.Deniz bir halt döndüğünü anlayıp yanımıza geldiğinde beni hafifçe kenara çekip önüme geçti.
"Gene mi bu piç geldi anasını satayım ya,tapulu malı olsa bu kadar gelmez"
"Bir bağırsam hepiniz korkudan bayılırsınız gelmiş havalı havalı laflar söylüyorsunuz"
"Sen gel bi dışarı konuşayım"
Asır Ekin'nin kolundan tutup aşağı indiğinde ben panik olmuştum.İkiside çok sinirliydi bir şey olmasından korkuyordum.
"Işık gel sen otur şöyle bi iyi görünmüyorsun"
Deniz beni sakince koltuğa oturttuğunda Emre ortalıkta yoktu ve ne ara olduğu bilinmez ortalık tertemizdi.Farklı hissediyordum.Kafam çok karışıktı.Asır ne diye beni o bina tepesinden kurtardıysa.Bir dakika onun orada ne işi vardı?
"Var ya yolda görsem Keman çaldığında inanmam"Deniz gözlüklerini düzeltip bana baktığında sanki bişeyi çözmek ister gibiydi.
Hareketlerimi gözlemliyordu sanırım.
"Ramazan davulu felan mı bekliyordun yoksa"
"Yok da,müzik işleri senlik değil gibi.Çalarken mutlu değildin büyük ihtimalle isteyerek katılmadın yarışmaya"
"Sen bunları 3 dklık performansta Nası anladın?"
"Ya tamam salak gözükebiliriz de biz de de bişeyler var"
"Tövbe haşa sana salak demek ne haddime"
"Kafa kızsın da işte,ruh emici gibi dolaşıyorsun etrafta,ama dur hayata döndürürüm ben seni"
"O imkansız,bu hayata tutunmam gereken hiç bir etken yok"
"Yaratırız o zaman,kolayı herkes yapar asıl olay zoru yapabilmek zaten"
Kafam karışmış şekilde derin nefes verip arkama yaslandım.İçimdeki kuşkular kemiriyordu beni resmen.Eve geri dönemsem babam beni öldürebilirdi.Stres bitirirdi beni kesin.Allah'ım yok mu bi çıkış yolu.Bir yardımcı.
"Kız kendine gel hemen depresyona girdin,bişey olmaz onlara"
"Nerden bilebiliriz ki,benim yüzümden başınıza daha fazla iş açmak istemiyorum"
"İş falan açmıyorsun başımıza,Asır seni getirdiyse bi bildiği vardır"
"Nasıl kayıtsız şartsız dediği,yaptığı hiçbir şeyi sorgulamadan kabul edebiliyorsunuz ki?"Meraklı ses tonum karşı Deniz gülüp arkasına yaslandı.
"Güveniyoruz çünkü,hepimiz ona güveniyoruz,dışarıya göründüğü gibi biri değil.Bunu kötü anlamda demiyorum o da kendini öyle korumaya almış işte"
"Hepimiz derken?"
"Yakında tanışırsın onlarla,eminim seni severler"
"Kimlerle?"
"Orayı karıştırma şimdi,uyu istersen çökmüşsün yarın gidip turlayalım senle İstanbul'u"
"O hayat enerjisi bende yok ama"
"Aman siktir et hayatı yaşayıp ölücez sanki nolacak içimizde mi kalsın"
Yutkunmuştum.O kadar gariptim ki şu an.Güvenmek istiyordum onlara ama korkuyordum,ben Damla'dan başka kimseye güvenmedim ki bu hayatta.
Gözlerim dolmuştu,içim huzursuzdu.Ben yaşamak istemiyordum ben sevilmeden ölmek istemiyordum.
O an aklımın ucundan geçmeyecek bişey oldu.
Deniz beni kendine çekip sarıldığında nedenini bilmediğim bi şekilde o da ağlıyordu.Ellerimin titremesine rağmen bende ona sarılmıştım.
"Lütfen bundan sonra canına kıymaya çalışma,nolur.Onu kurtaramadım seni kurtarayım bari nolur"
"Deniz iyi misin?"Ayrılıp ona baktığımda hemen göz yaşlarını silmişti.Sağ elindeki siyah kalın eldiven dikkatimden kaçmamıştı.
"Ağlama Deniz ya"
"Sende ağlama o zaman,kardeşime çok benziyorsun"
"Tamam bak söz ağlamayacağım ağlamıyorum bak"
Elimle göz yaşımı sildiğimde kendimi çocuk kandırır gibi hissetmiştim.Deniz çok çocuksuydu,enerjik,hayat dolu ve hep moral verebilen biriydi.
"Tamam derin nefes al ver sakinleş"
"Diyene bak mükemmelsin Ya sen"
Kapı açılma sesiyle kapıya doğru döndüğümüzde Deniz hemen yüzünü peçeteyle silmiş,önceki halinden eser kalmamıştı.
Bende ruh gibiydim,sanki bunca ayılın yorgunluğunu şuan çekiyordum.
"Asır iyi misin niye gelmiş o pezevenk yine"
"İyiyim salak işte içmiş saçmalıyor"
"İçen biriyele bu kadar uzun konuşman da garip"
"Siz neden uyumadınız uykusuz kalacaksınız"
"Nası uyuyalım anasını satayım herkes ayrı kafada"
"Sen ağladın mı?"Asır tam karşımda eğildiğinde ben gülümsemiştim iyi gibi gözükmek için ama gözümden bir yaş daha düşünce maskem düşmüştü,daha takamadan.
"Işık nolur Ağlama ya,neden ağlıyorsun ben yokken bişey mi oldu?"
"Olmadı hayır,ama"
"Ama?"
"Ama kafam çok karışık bilmiyorum kendimi ifade bile edemiyorum!"
"Etmek zorunda değilsin bak gerçekten,unut gitsin unutmaya çalış tamam mı?"
"Çok kötü hissediyorum ben-"Susup yutkunduğumda şu an neden ağladığımı bile bilmiyordum.Asır'ın gözlerine baktığımda sıcak elleriyle soğuk ellerimi tuttu.Bana öyle bir umutla bakıyordu ki.Benden bir beklentisi vardı.Bu çok farklıydı.
"Ben yanındayım her şeyin üstesinden geleceksin tamam mı?Biz yanındayız senin yardım edeceğiz sana tek başına değilsin tek yorulmayacaksın"
"Başınıza iş açtım bir sürü huzurunuz kaçtı"
"Hayır hayır,iş falan açmadın onun her zamanki hali bir şey olmadı tamam mı?Hem beraberken daha güçlü oluruz belki denemeden bilemeyiz değil mi Papatya?"
Titrek bir nefes verdiğimde sakinleşmeye başlamıştım.Şu an ne olduğu hakkında gram bir bilgim dahi yoktu.Ne yaşanıyordu ben sadece bir yarışmaya katılmıştım şimdi neden güvende hissettiğim bir evdeydim?
Kalktığımda Asır'a tutunmuştum çünkü ayakta duracak halim yoktu.Deniz odasına gitmiş Asır da beni aynı odaya geri getirmişti.Dakince yatağa oturduğumda üstümü örtmüştü.Daha sakindim sakin olmak zorundaydım.Güvenmekten başka çarem yoktu.Güven bi anda olmaz ama Asır ve Deniz bu lafı yıkmak için yaratılmış gibiydi.Burukça gülümsediğimde Asır bana sıcak şekilde gülümsemişti.
"Şimdi uyu yarın sabah her şey daha güzel olacak tamam mı?"
"Ya daha kötü olursa"
"Eminim bundan olmayacak"
"Göz yaşının bir daha akmasına izin vermeyeceğim tamam mı?"
"Beni nasıl bu kadar iyi anlayabiliyorsun"
"Yaraları aynı olanlar tek bir bakışla birbirlerini anlarlarmış,sen buna takılma hadi uyu"
"Her şey düzelecek bak söz veriyorum"
Bakışlarımdan onayladığım belli olacak ki eğildiği yerden doğrulup kapıya ilerledi.
Hala bunlara anlam veremiyordum,aklım almamıştı bu kadar şeyin ard arda olmasını.Almıyordu aklım bir türlü.
"Unutmadan,güzel geceler Işık"
"Güzel geceler Asır"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Öfke Notası
Novela Juvenil"Senden nefret edemediğim için kendimden nefret ediyorum!"
