İKİ TEN TEK BEDEN

YAĞMUR

Gözlerimi açtığımda saat sekiz olmuş gece zor geçmişti, bir yıldır geçtiği gibi...Babam öleli bugün bir yıl olmuştu ve hala o bu evden çıkmamıştı sanki.Ah baba öyle çok özlüyorum ki seni hasretin yüreğimin en derinine işliyor.Fakat artık hayatıma devam etmek zorundayım ve anneme iyi bakmalıydım.Babam yıllardır kanserle mücadele ediyordu bana sorarsanız kanser onunla mücadele ediyordu ve daha fazla dayanamadı bir sabah gözlerini sonsuza kadar yumdu.Annemde günden güne eriyordu...Annem ev hanımıydı ve babamda emekli öğretmendi,tek çocuktum bu yüzden geçimimiz kolaydı. Tek çocuk...annesinin birtanesi,babasının göz bebeğiydim. Babamla aramızdaki bağ öyle güçlü ve saftıki herkes bize kıskanarak bakardı.Her gece yatmadan yanağıma bir öpücük kondurur ve her sabah öpücükle uyandırırdı.O benim hem öğretmenim,hem arkadaşım,hem sırdaşım,hem de biricik babamdı...

Onun ölümüyle yapayalnızdım artık ve güçlü olmalıydım.Çünkü babam zayıf kızları sevmezdi.Aklımdaki düşünceleri savuşturup banyoya koştum,ılık bir duş alıp güzelce giyindim.İlkbahar kendini hissettirmişti ve her yer cıvıl cıvıldı...Bugün iş görüşmesine bir otele gideceğim.Bu işi gazeteden bulmuştum ve daha iyi bir iş şuanlık yok gibiydi.Beş yıldızlı Altunlar otele temizlikçi aranıyordu bende hemen arayıp bilgi almıştım.Hukuk fakültesi birinci sınıfta okulu dondurmak zorunda kalınca lise mezunu olarak artık para kazanmalıydım.Annemi öpüp, ağzıma bir iki lokma atıp kendimi dışarı attım.Zordu ama anneme yalan söylüyordum, o beni okula gidiyor zannediyordu.İşe girdikten sonra bir şekilde ona gerçeği söylemeliydim.

Bugün içimde bir enerji,sebepsiz bir keyif vardı.Yirmi yaşında her kız gibi keyifli ve neşeliydim,çok nadir olsada şükredip kendimi mutlu hissediyordum.Otobüse binip kendime bir yer buldum.Yine aynı şey olmuştu,otobüse bindiğim an tüm erkekler bana dönüp beni süzdüler.Anlamıyorum ne var bende bu kadar bakılacak,bazen acaba üstümde bişey mi var diye ben bile kendime bakıyordum :) Ama ben kimseye bakmıyordum.Kimse umrumda değildi.Arkadaşlarım hep beni övüp keşke senin kadar güzel olabilsek diyorlardı.Bense aynaya baktığımda koca bir hiç ile karşılaşıyordum.Bembeyaz bir tenim,kömür karası saçlarım ve yemyeşil koca koca gözlerim vardı.Zayıftım,babamın ölümünden sonra gittikçe eridim, daha da zayıfladım.Ama tüm bunların hiçbir önemi yoktu ...