İKİ TEN TEK BEDEN

SON...

İşten ayrıldıktan sonra yanımda biraz parayla İzmir-Urla'daki teyzemin yanına gittim.Bu teklifi annem sunmuştu.İstanbul'dan ve her şeyden uzak olmalıydım bir süre.Gerçi kalbim benimle her yere gittiği için mekan değişikliği bir işe yaramayacaktı.Birkaç aylığına uzak duracaktım sadece...beş ay kadar...Teyzem yaşlı ve yalnız bir kadındı.Tatil için geldiğimi söyledim ve hiç bir şey anlatmadım.Ama her gece ağlıyor,bütün gün bir kafeye oturup denizi seyrediyordum.Bahardı ve her yer cıvıl cıvıldı.Sevgililer kol kola geziyor,insanlar kahkahalar atıyordu.Aklımda ve yüreğimde Serdar'la yaşıyordum sürekli.

Günler,aylar geçmek bilmedi ama yaklaşık dört buçuk aydır buradaydım.İçimdeki korku zaman yaklaştıkça daha da artıyordu.Sabahleyin gözümü telefonla açtım.Arayan numarayı tanımıyordum.

'Yağmur...Ben Aylin Altun ,hatırladın mı?'dedi telefondaki ses.

'Aylin hanım,nasılsınız?'dedim telaşla ve yatakta doğruldum.

'İyi değilim Yağmur...Serdar...beyin ölümü gerçekleşti...Makineye bağladılar.İki haftadır makineye bağlı.Doktorlar fişi çekmek isteyip istemediğimizi sordu?Levent de ben de hiçbir şey söyleyemedik.Sana sormak istedim Yağmur...bir de Serdar'ın sana bir mektubu var...Gelebilir misin?'dedi ve hıçkırıklara boğuldu cümlesinin sonunda.

Kalktım ve hemen hazırlandım.Teyzeme acil işim çıktığını söyleyip otobüse bindim.Yolda ne düşüneceğimi bilemedim...sevdiğim adam ölmüştü sonunda...o fiş çoktan çekilmişti zaten...Kalbim dört aydır atmayı bırakmıştı ama şimdi nefes de alamıyordum.Ağlaya ağlaya vardım İstanbul'a...

Koşarak eve gittim önce ve çantamı bıraktım.Anneme 'sonra anlatırım' diyip hızla arabama atladım.Aylin hanımın verdiği adrese gittim.Hastaneye vardığımda soluk soluğa Aylin hanımı buldum.

'Yağmur...'dedi boynuma atılarak.Levent bey de Aylin hanım da çökmüştü.Yüzleri ağlamaktan perişandı.Ağlamaya başladım oturduğumuz koltukta...

'Onu görebilir miyim?'dedim zorla.

'Evet...Ama önce bunu oku.'dedi ve elime bir kağıt tutuşturdu.İkisi de uzaklaştı yanımdan.Zarfın üstünde Yağmur'uma yazıyordu.Açtım ve okumaya başladım.

MEKTUP

Nereden başlayacağımı bilemiyorum Yağmur.Altı yıl öncesine dönmek istiyorum aslında.Seni o asansörde gördüğümde, ilk o zaman arzuladım...Çapkındım ve aşk diye bir şey yoktu bana göre.Sana dokunmak,koklamak ve öpmek istiyordum dudaklarından...İnatçıydım o zamanlar...Aptaldım da çünkü sana bir fahişe gözüyle bakmıştım.Gencecik bir kızdın halbuki.Kalbine de tenine de hiç kimsenin pisliği bulaşmamıştı.Ama ben bütün pisliğimi bulaştırmıştım sana...Sen kaçtıkça daha da koştum peşinden.Kendim bile göremedim sana delice tutulduğumu.

Zamanı geri alabilseydim ne yapardım biliyor musun?Seni okulundan alır Ağva'ya kaçırır ve bir daha asla dönmezdim.Karım olurdun sonra...Sana benzeyen harika güzellikte çocuklarımız olurdu...çok isterdim baba olmayı Yağmur...ama senin çocuklarının babası...Keşkelerle yaşama artık Yağmur...üzülme aşkım,kadınım...Artık bir önemi yok çünkü...

Hala çok güzelsin ve mutluluğu hak ediyorsun.Sen benim çapkınlık maceram değildin Yağmur,sen benim ilk aşkımdın.İlk tutkum.Beni sevdiğin için sana minnettarım birtanem.Kimse sevmezken kalbine aldığın için...Yaptığım herşey için özür dilerim aşkım...Hep benim kalsın diyemem kalbin,tenin...ama beni hiç unutma olur mu?Hiç çıkarma kalbinden.Hakkını helal et ve fişi çek.Git buralardan...Ağva'ya...O evi sana bırakıyorum.Orada yaşa aşkım...

Vasiyetimde yazdım Yağmurum...Beni de yanında götür ve oraya göm.Seni seviyorum kadınım...

Mektubu cebime koydum ve hıçkırarak ağladım.Serdar'ım...birtanem...Seni asla unutmayacağım Serdar...Asla...Odaya girdim ve yatağa yanaştım.Bembeyaz soluk tenine baktım,kırışmış yüzüne...saçları kazılmıştı,gözlerinin altı morarmıştı.Dudaklarına öpücük kondurdum bir de kalbinin tam üzerine...Elini tuttum ve fısıldadım. 'Aşkım...buradayım işte...Bak benim kollarımdasın,tıpkı istediğin gibi yanındayım.'dedim ve bir damla gözyaşım eline düştü.Arkamdan odaya giren doktor ve hemşire bana baktı.Başımı salladım ve ayağa kalktım.Makinenin fişini çektiler komutumla.Beyaz örtüyü kafasına kadar çektiler.

ELVEDA AŞKIM...
'İşte böyle Selincim'dedim gözyaşlarımı silerek.Her şeyi anlatmak birkaç saatimi almıştı.Ama tüm bunları yaşamak bir ömrümü...

'Yağmur teyze,özür dilerim anlatman için çok ısrar ettim ama harika bir hikayen varmış.Mutlu bir son yok belki ama sen harika bir kadınsın...'dedi.Selin yan komşumun kızıydı.Bu sabah bana kahve içmeye gelmişti.Gençti ve çok güzeldi.

Ağva'da oturuyorum,altmış yaşında,yaşlı ve hasta bir kadın olmuştum.Serdar'ımın bana bıraktığı evde yaşıyorum.Her sabah mezarını ziyaret ediyorum.Çiçekler açmıştı yine bu bahar üzerinde...Otuz dört yılımı seninle, mezarında geçirdim aşkım.Evet hiç evlenmedim...çocuğum olmadı...yalnız bir kadınım ama hiç pişman değilim.Yatak odamdaki duvarda onun resmini asmıştım.Hala Serdar'ı deli gibi seviyorum ve yakında onun yanına gideceğim.Bekle aşkım,az kaldı...Artık sonsuza dek beraber olacağız...