İKİ TEN TEK BEDEN

AKLIM MI KALBİM Mİ???

YAĞMUR'UN AĞZINDAN

O geceden sonra kalbim bir deli atıyordu,her zamankinden daha fazla...Bugün Serdar'la karşılaşmak istemiyordum.Utanıyordum ve aslında merak ediyordum.Eli nasıl olmuştu ya da söylediklerimden sonra kalbi ??Otele girip temizliğimi yapmaya koyuldum.Arkamdan Pınar abla geldi ve yüzüme şaşkın bir biçimde baktı.

'Yağmur,seni Nilgün Hanım çağırıyormuş,lobiden söylediler tatlım.'dedi ve göz kırptı.Hemen kapıya yöneldim.Tamam Yağmur,iş aramaya başla artık.Zaten olması gereken de bu,öküz herifi daha fazla görmemeliyim.Aşağıya indim ve şefimin odasına girdim.

'Ah Yağmur, işe girdiğinden beri çok kısmetli çıktın.Hep bir yerden iş yağıyor sana tatlım.'dedi ve gülümsedi.Şaşırdığımı belli etmeden gülümsedim.Allahım neler oluyor??

'Serdar Bey odasına özel bir hizmetli istiyor.Seni istedi.Bende zaten performansından dolayı seni verebilirim.Malum otel çok büyük ve hizmetli sayımız çok az.Yeni alımlar yapıyoruz canım.'dedi ve ekledi. 'Ah unutmadan sabahları dokuzda Serdar bey'in odasında olacaksın.Kahvaltısıyla birlikte tabii.Oda temizliğini günlük olarak o odadan çıktığında yaparsın.Akşamları sekizde odadan ayrılırsın.Anlaştık mı?'

Hayır de ve işi bırak Yağmur, ne duruyorsun?Onunla aynı odayı falan paylaşamam.Hem de bütün gün.Bu delilik,bu gerçekten delilik!!!Neden susup ve başımla onaylayıp odadan çıkmıştım.Arkamdan bağırdı şefim. 'Yağmur yeni işine hemen başla!!!'dedi ve kapıyı kapattı.Hayır yaaa!!!

Şaşkınlığımı atıp ikinci kata çıktım.Kapının önünde volta atmaya başladım.Bir yandan da söyleniyordum.Bu adamı görmemek için illa ki kör mü olmalıyım?Saat geçmeden içeri girmeliyim ama bir türlü cesaret edemiyorum yaa...Derin bir nefes alıp kapıyı çaldım.Ses gelmedi ve bende bir kere daha tıklattım.Yine ses gelmeyince içeri girdim.Odada yoktu sanırım.Yatak odasında da yoktu.Ohh be dedim ve bir iç çektim.Odayı temizlemeye başladım.Yatağının üzerinde tişörtü vardı.Ve kenarına elinin kanı bulaşmış olmalıydı.Yatağa oturdum ve tişörtü elime aldım.Kokusunu istemsizce, bir refleksle burnuma götürdüm ve içime çektim.Bu kokuyu nerede alsam Serdar'ı hatırlayacağımı biliyordum.İnsan sevdiğinin sesini unuturdu,gözlerini,görünüşünü,her şeyini ama kokusunu asla.Kokular adeta insanların imzasıydı bana göre.Bu adamı nasıl unutabilirim ki??Kalktım ve mutfağa gidip aşağıdan gelen tepsileri ve bulaşıkları toplamaya koyuldum.Televizyonu açtım ve müzik kanalını çevirdim.Mırıldanarak mutfağı temizlemeye başladım.Arkamda aniden bir nefes hissettim.Arkamı hızlıca döndüm ve 'Ahh,Serdar Bey,ödümü koparttınız!!!'dedim bir anda nefes nefese kalarak.Arkamdan sessizce yanaşmıştı galiba.Gülümsedi ve bir adım yaklaşıp beni süzdü.Kulağıma eğildi ve fısıldadı. 'Artık hep benimlesin'dedi ve boynumu öptü.Kolları belime dolandı birden.Tezgaha sırtımı dayadım ama ben sarılmadım.Allahım korkuyorum!!!

'Yağmur benimle gel'dedi ve elimi tuttu.Yine istemsizce ayaklarım yatak odasına ilerliyordu. 'Bir kez olsun güven bana, artık bu odada istemediğin hiçbir şey olmayacak.'dedi.

'Serdar yapma nolur,o gece...ben sadece...incindim çünkü ben fahişe değilim.'dedim birden,hala ellerimiz kenetlenmişken.Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.Farklıydı evet her zamankinden çok farklıydı.Hüzünlüydü yüzü.Uykusuz görünüyordu,göz altları şişmişti.

'Sadece birlikte uyuyalım.Ben daha önce kimseye sarılıp uyumadım.Buna ihtiyacım var Yağmur...'Yatağa döndü elimi bırakıp.Ceketini çıkardı, gömleği ve kotuyla yatağa uzandı.Onu seyrediyordum.Ona nasıl güvenirim?Ama yinede ayakkabılarımı çıkardım ve yatağa yanaştım.Arkamı ona dönüp uzandım yanına.Kolunu belime attı ve yavaşça beni kendine yanaştırdı.Aramızda boşluk kalmamıştı ve nefesini ensemde hissediyordum.Sıkıca sarıldı ve kokumu içine çekti.Elimi elinin üzerine koydum sadece,arkamı dönüp yüzüne bakacak cesaretim yoktu bir türlü.

'Ben berbat bir adamım değil mi?Herkes haklı Yağmur,ben çok yoruldum.Lanet bir hayat yaşadım.Ama sen muhteşemsin çünkü benim gibi zavallı bir adama acıyorsun.Seni asansörde gördüğüm o günü hatırlıyorum.Şaşkın ve aptal bir kız demiştim içimden.Ama çok güzel bir kız dedi iç sesim.Beni sevmesi imkansız bir kız...Belkide herkese yaptığımı sana da yapmak istemiştim.Ne zaman bana aşık olmayacağını düşündüğüm kadınlar tanısam,onları yatağıma alırım.Bir nevi seviliyormuş gibi hissederim yani.Halbuki o kadınlar beni hiçbir şekilde sevmez.Beni kimse sevmez Yağmur,annem bile terk etti beni.Sen söyle,beni kim sever ki, hangi aptal?'dedi.Onu sessizce dinlemiştim ama gözyaşlarım birer yağmur damlası gibi yüzümü ıslattı sonunda.Arkam dönük olduğu için yüzümü görmüyordu.Ben severim,benim gibi bir aptal sever seni...Kalbim bu adama tonlarca sevgi vermek,onu sevgiyle boğmak istiyordu.Aklımsa korkuyordu,güvenemiyordu.

Elini sıkıca tuttum ve uykuya dalmasını bekledim.Yaklaşık onbeş dakika sonra arkamı döndüm ve yüzünü inceledim.Küçük bir erkek çocuğun sevimliliğiyle uyuyordu.Onu yanağından öptüm ve yavaşça kalktım.Dolaptan battaniye çıkarıp üzerini örttüm.Son bir kez eğilip kokusunu içime çektim ve ayakkabılarımı giydim.Sessiz adımlarla odadan çıktım.

Bu sefer aklım,mantığım kazanmıştı.Seni seviyorum SERDAR!!!