REMEMBER ME
24.11 &. 8:40
"ဂျီမင်းနား မင်းထယ်ယောင်းနဲ့ရန်ဖြစ်ထားတာလား "
" ဘာလို့လဲ "
" ခါတိုင်းဆိုအတူတူနေနေကြသူတွေကအခုတယောက်
တစ်နေရာစီထိုင်နေလို့လေ ပြီးတော့
ထယ်ယောင်းနူတ်ခမ်းမှာလဲပေါက်ရာနဲ့ပါလား
ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား "
ဂျီမင်း သူထိုင်နေတဲ့နေရာကနေ ရှေ့နှစ်ခုံမြောက်တောင့်က
ခုံကိုကြည့်လိုက်တော့
နာကျပ်လေးတပ်ကာ စာဖတ်နေသောထယ်ယောင်း
သူတို့အခု LA သွားတဲ့လေယာဉ်ပေါ်မှာပေ
" ဟုတ်တယ်မှတ်လားဟိုညကမင်းအမှားလုပ်လိုက်တာကို "
" မသိပါဘူး ကျွန်တော်အိပ်ချင်လို့ Hyung
ခဏတိတ်တိတ်နေအနားယူလိုက်အုန်းမယ် "
" ဂျီမင်းကလဲခရီးသွားတယ်ဆိုတာ အခုလိုမှပျော်ဖို့
ကောင်းတာကို "
သူဘေးကထယ်ယောင်းမန်နေဂျာကိုကြည့့်လိုက်တော့
သူအား စကားကူပြောပေးရန်တောင်းဆိုနေသော
မျက်၀န်းများနဲ့တိုးလေသည်
" ကျွန်တော်သန့်စင်ခန်းခဏသွားလိုက္အုန်းမယ် "
" သွားလေ စောင့်နေမယ် ဖြေးဖြေး ပေါ့ "
သူ Hyung ကိုခေါင်းပဲငြိမ့်ကာ ထထွက်လာခဲ့သည်
ကိစွပြီးသွားမှ
လက်တွေဘာတွေဆေးအညောင်းအညာ
ဆန့်ကာ မှန်မှာပေါ်နေသောမိမိပုံရိပ်အားပြုပြင်စရာရှိတာ
ပြုပြီးပြီး သန့်စင်ခန်းကအထွက်
" ! ! ! ! "
တံခါးဖွင့်ဖွင့်ချင်း ထယ်ယောင်းကအပေါက်၀မှာရပ်နေကာ
သူ့လက်ကိုဖမ်းဆွဲပြီးအထဲကိုတိုး၀င်လာတာမို့
သူက အခန်းထဲပြန်ရောက်သွားတော့သည်
" ဂျလောက်စ် ! "
တံခါးကနောက်ပြန်လော့ချလိုက်ပြီး
" ထယ်ယောင်း !! မင်း ! လေယာဉ်ပေါ်မှာတစ်ခြား
လူတွေအများကြီးရှိသေးတယ်နော် ! "
