I'm addicted to you

Get away from me 💔

"ලියා දන්නවද ටේ...."

මගේ අතේ තිබ්බ වතුර කෝප්පේ බිමට වැටුනේ මාවත් එතනම ඇදගෙන වැටෙන ගමන්.. මගේ අත තියවුනේ බිදුන වීදුරු කට්ටක් උඩට..

ලියා වාඩිවෙලා හිටිය තැනින් නැගිට්ටේ ටීවී එකේ ගිය නිව්ස් එක දැකලා.. ලියා මගේ පැත්තට දුවගෙන ආවා..

"මාශී..."

මගේ ඇස්වලින් කදුලු පෝලිමට කඩාගෙන වැටුනා..

"මාශී ඔයාගේ අත කැපිලා.. දෙයියනේ ලේ එනවා."

ලියා මගේ අත ගත්තේ ලේ හොදටම යද්දී.. ඒත් මට ඒ මුකුත් දැනුනේ නෑ.. මන් ඇහිපිල්ලමක්වත් ගහන්නෙ නැතුව බලන් හිටියේ ටිවී එක දිහා..

ටේ හිටියේ.. ටේ මොනාද මේ කියවන්නේ???

"හැමෝටම ගුඩ් මෝනින්.. අද ස්පෙශල් මීඩියා කන්ෆරන්ස් එකක් ගත්තේ මගෙයි සාහියාගෙයි රිලේශන්ශිප් එක ගැන කියන්න.. අපි දැනට අවුරුදු දෙකක................

"ලියා මේ ටේ මොනාද මේ කියන්නේ??"

ලියා මාව හග් කරගෙන හොදටම අඩන්න ගත්තා... ලියා නොපෙන්නුවට හිටියේ සෑහෙන්න දුකෙන්.. දැන් මාත්.. අපි දෙන්න කොච්චර වෙලා ඇඩුවද කියන්න මට මතක නෑ.. දෙන්නටම මගේ අත කැපිලා තියෙන්නෙ කියලත් අමතක වුනා..

"මාශී අඩන්න එපා.. ඔයා ගන්නකෝ අර එයාගේ අයිය කෙනෙක්ට කෝල් එකක්"

"මොනා අහන්නද මේ ඉන්නෙ ටේනේ ලියා.. ඇයි ලියා ටේ මෙහෙම මට කරන්නේ?? ඊයේ ඊයේ එයා මාව බදාගෙන මන් ලගම ඉන්නවා කිව්වා.. එයා ආදරේ මට කිව්වා.. මොන වුනත් යන්නේ නෑ කිව්වා.. ඒත් අද??"

"මට තේරෙනවා.."

ලියා දුවල ගිහින් මුලින්ම අරන් ආවේ බැන්ඩේජ් එකක්..ලේ එන එක නවත්තන්න එයා ඒක බැන්දා.. ඒත් හොදටම අත කැපිලා,ලේ නවතින්නෙ නෑ...

"ලියා මගේ අත පණ නෑ වගේ.."

මගේ ඇස් නිලංකාර වෙනවා වගේ තේරුන නිසා මන් ටග්ගාල ලියාට කිව්වා.. මට මතක එච්චරයි...
.
.
.
.
.
.
.

මන් අමාරුවෙන් ලාවට ඇස් අරිද්දි මන් ළග හිටියේ ලියා.. මන් බැලුවේ ටේ මාව බලන්න ඇවිල්ලද කියල.. නෑ කවුරුත් හිටියේ නෑ...හ්ම් මන් හිටියේ කාත් කවුරුත් නෑ වගේ හොස්පිටල් එකේ ඇදක් උඩ..