Sleeping with My Two Crush

Eight-

Chloe POV

"Oh. Naligaw ka dito" bati ni Clarisse

"I want to talk to mom." sabi ko

"Ow. she's there in the garden" turo niya. Aakyat na sana siya sa kwarto niya pero may naalala ako.

"Teka ! Sino yung kasama mo nung nakaraang araw sa restaurant ? I think his a guy" tanong ko. Bigla siyang namutla.

Eh. Bakit naman kaya?

"A-ah. Alam mo na. Ah. New Boy Ahehehehe. Sige Bye Bye" iba talaga ngayon si Clarisse di kaya may period siya.

Baka naman hindi nakatikim ng alam niyo na. Hahahaha palibhasa ikaw Chloe. Araw araw ka nadidiligan. Ang kati mo kasing babae ka.

Tangina. Kinakausap ko na yung sarili ko. Nahahawa na ako sa praning kong kapatid.

"Mom,?" tawag ko

"Hey Chloe, Ano kailangan mo? Anything you want honey?" Mom

"Death Anniversary kasi ngayon ni Papa, can we go?" aya ko

Yeah. Step Dad ko lang yung tumatayong guardian sakin ngayon. And i fucking hate him because of him namatay si Papa.

FLASHBACK

"Papa tama na yan. Hindi na babalik si Mama" awat ko kay Papa.

"Ayoko. Ayoko. Kapag di ako uminom maaalala ko lang yung Gago mong Mama. Tangina nila. Purket ba mayaman yung lalaking yun. Iniwan na niya tayo at sumama na dun sa lalaking akala mo gwapo. Di naman gwapo mas gwapo pa nga ako dun eh. Diba anak? Mas gwapo ako dun. Sabihin mo. Sabihin mo" ang kulit kulit ni Papa. Iinom-inom pa kasi eh.

Sobrang galit ako kay Mama ng mga panahon na yun. Kasi brokenhearted na nga ako kay Zed dinagdagan niya pa. Iniwan niya pa kami nila Papa at Clarisse.

Iyak lang ng iyak si Clarisse wala siyang pinapansin samin kasi nagagalit din siya kay Mama.

At nalaman rin namin nun na yung kinakasama pala ni Mama yung nagpapa aral samin kaya nasa pribado kaming paaralan. Tangina nun eh.

"Teka lalabas muna ako. Maiwan ko muna kayo dito ha. Dito lang kayo. Huwag niyo iiwan si Papa ha. Gaya ng ginawa ng magaling niyo Mama." lumabas si Papa ng pagewang gewang.

"Clarisse bakit ganun si Mama? Di niya ba tayo mahal. ? Bakit niya tayo iniwan ? Lahat nalang sila iniiwan ako" Ako naman ang umiyak ngayon. Niyakap niya ako at pinatahan.

"Magiging okay din ang lahat" sabi niya.

+BLAAAAAAG+

"Kunin silang dalawa" may mga pumasok na mga lalaki at kinuha nila kami ni Clarisse nag sisigaw kaming dalawa.

"PAPA! PAPA! PAPA! TULONG PAPA!" tawag ko.

"BITAWAN MO KO. MASAMA KAYO. PAPA NAMIN. KYAAAAAAH" sigaw ni Clarisse

"BITAWAN NIYO ANG MGA ANAK KO. TANGINA. MGA KAPITBAHAY TULUNGAN NIYO AKO" sigaw ng Papa ko.

"Papa! Natatakot na ako. Papa tulong" tawag ko.

"BITAWAN NIYO AKO. CHLOE! CLARISSE! BITAWAN NIYO ANG MGA ANAK KO. TANGINA" may humawak kay Papa at binugbog nila yun.

"PAPA KO. HUHUHUHU. PAPA KO. BITIWAN NIYO ANG PAPA KO. TAMA NA" sigaw ni Clarisse

+BANG BANG+

0__________0

"PAPA! PAPA! PAPA!" kinagat ko yung lalaking nakahawak sakin. Tumakbo ako sa Papa ko.

Dugo.

"Papa. Gising. Pa! Gising po. Papa. Please." niyakap ko si Papa.

"Ma..mahal ko kayo ni Clarisse. Hu...huwag kayong maghiwalay ha. I love you Anak" pumikit si Papa.

Hindi na siya humihinga.

Patay na ang Papa ko.

END OF FLASHBACK

Napaiyak ako bigla ng nabasa ko ang nasa lapida.

R.I.P
Carlo Benedicto
Born: March 29,
Remembrance of the Family.

"Chloe tahan na" pagpapatahan ni Mama

"For so many reason. Bakit ba nangyari samin to?" sabi ko

"Papa. I'm sorry." Clarisse

Sumama samin si Clarisse nung narinig niya yung usapan namin ni Mama.

Pagkatapos ng madramang scene sa cemetery. Umuwe na rin kami sa kaniya kaniya naming bahay.

Si Clarisse kasi pabisi-bisita lang kay Mama. Mommy's girl kasi siya at ako Daddy's girl pero dahil sa nangyari nga.

Iniisip ko pa rin bakit na gawa yun ng Daddy namin ngayon? Bakit niya pinatay ang Papa ko.

Mahal na Mahal ko ang Papa ko pero dahil sakaniya nawala na yung kalahating pagkatao ko.

FLASHBACK

"Papa ko tama na po. Sakit sa mata oh. Ouch" nagbabasaan kami ni Papa. Andito kami sa beach nagsu-swimming kasama si Mama at Clarisse. 10 year's old palang kami nun ni Clarisse.

"Papa ko. buhatin mo po ako. Please tapos dun tayo sa malalim. please po" request ko.

"Bawal Chloe baka malunod ka. Wala na akong baby. Malulungkot si Papa"

"Please po Papa. Please. Please"

"okay fine. pero saglit lang okay?" kiniss ko si Papa.

"Chloe, mag-ingat ka sa mga shells ha." paalala sakin ni Papa. Andito na kami sa Sand naglalaro ni Papa.

"Opo Papa ko, Ayun may crab Papa ko. Huhulihin ko yun para sayo. kyaaah" pagtalon ko bigla nalang humapdi ang paa ko.

"Dugo ! WAAAAH PAPA KO! DUGO" iyak kong sigaw. I'm scared in blood. I don't know why.

"Chloe! Chloe! Halika pumunta na tayo sa cottage" binuhat ako ni Papa at nasermunan pa ako.

"Sinabi ko na sayong mag-iingat ka, delikadong matamaan ang ulo mo" Napatigil si Papa sasinasabi niya.

Anong ulo? Bakit delikado?

"Ha? Papa ko, Bakit delikado?" tanong ko

"Ah. Ano kasi?" di makapagsalita si Papa.

"CARLO! ANONG NANGYARI KAY CHLOE?" sigaw ni Mama.

"Claire okay lang siya. Nasugatan lang siya dahil sa mga shell sa dagat, hugasan mo na ito at uuwe na tayo. Mabuti nang maaga tayong makauwe" sabi ni Papa.

END OF FLASHBACK

Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung ano bang meron sa ulo ko at dapat ingatan ko.

Di kaya mamamatay na ako?

Eh ayoko pa.

Mahal ko pa buhay ko at mga tao sa paligid ko. Kahit naman bitch ako may puso pa rin naman ako. Hahaha. Tangina.

Kadramahan ko na naman.

Tama na Chloe.

PAST IS PAST.

-ChloePakshet