Yaşam bazen ders verirdi bizlere, hiç olmayacak şeylerle imtihan ederdi bizi. Kader ise yaşamdan bağımsız ilerleyen ve hayatla çelişkilerle dolu değişik bir mükafaatlandırma sistemiydi...
Kaycee'nin yaşamı değişik bir hikayeden ibaretti. Dışlanmadan...
"Gittikçe iyileşiyorsun Sasuke. Kim bilir belki bir gün beni yenebilirsin." Itachi küçük kardeşinin saçını karıştırdı, sonra Shisui'nin onları karşılamaya geldiğini fark etti.
"Nabersiniz? Eğleniyor musunuz?" Elini salladı. Sasuke dişleriyle parlak bir gülümseme sergiledi.
"Evet, Itachi onu şimdi yenebileceğimi söylüyor!"
"Sözlerimi çarpıtma." Itachi, Sasuke ile göz hizasında buluşmak için eğildi ve iki parmağını kullanarak kafasını dürttü. Bu hareket kardeşler arasında zamanla çok daha fazlasını ifade edecek küçük bir jestti.
"Hey Itachi, seninle çok önemli bir şey konuşmam gerek. Acil."
"Evet?" Sasuke'yi arkalarında bıraktıkları için küçük çocuk somurtarak arkalarında yürümeye başladı. İyice uzaklaştıklarında Shisui konuşmaya koyuldu.
"Yani, Kaycee hakkında daha fazla bilgi yayınladım." Itachi'nin gözleri genişledi ama sonra hemen yere baktı. Shisui omzuna hafif bir yumruk attı.
"Hadi, ilgilenmiyormuş gibi davranma. Biliyorum uzun zaman oldu ama seni hâlâ o günlüğü okurken görüyorum."
"Yalnızca arada sırada hatırasını aklımda taze tutmak için. Her gün takıntılıymışım gibi okumuyorum, endişelenecek başka önemli şeylerim var."
"Bence istesen bile böyle bir kızı unutamazsın, özellikle de bana onunla yapabileceğini söyledikten sonra-..."
"Sonra ne?"
"Aslında bu pek iyi bir haber değil..."
"Sadece söyle Shisui." Shisui derin bir nefes aldı.
"O adam bir süre önce onun nerede olduğunu bize bildirdiğinden beri, daha fazla kişi onun hakkında konuşuyor. Şimdi insanlar onun bütün bir köyü katlettiğini söylüyor." Itachi hiç konuşmadı.
"Söz verildiği gibi, hokage onu takip etmeye başlamak istiyor, ancak 'ne olduğunu biliyorsun', onu aramaya başlamadan önce Saratobi ile konuşman en iyisi."
"O gittiğinden beri onu bulmaya kararlıyım..."
"Yani takıntılısın." Shisui kuzenine sırıttı. Itachi sinirli bir ifadeyle, arpadan görülebilecek en hafif kızarmayla geriye doğru baktı.
"Kes sesini Shisu-"
"Itachi! Yoruldum, artık eve gidebilir miyiz?" Itachi, hoşçakal demenin bir yolu olarak hızlıca başını salladı ve ardından kardeşine döndü. Shisui birkaç kelime daha söylemek için onu durdurdu.
"Dinle, hokage senin bu bilgiyi aldığından emin değildi çünkü senin gerçekten önemli olan şeyden, anbu'da olma nedeninden uzaklaşmanı istemedi. Zaten sana söylememin tek nedeni, bunu yapacağını bildiğim içindi. Bilgi için minnettarım ve bir kızın peşinden koşmak için her şeyi havaya uçurmaktan daha fazla kendine hakim olduğuna güveniyorum."
"Anladım, teşekkürler."
"Ah ve yarın benimle burada buluş, böylece plan hakkında daha fazla konuşabiliriz."
"Burada olacağım" Shisui hızla uzaklaştı ve İtachi Sasuke'yi kolundan yakaladı. Eve yürürken aklında dönüp dolaşan tek biri vardı Kaycee. Bir süre daha onu unutması gerekecekti ve bu ona bir işkence gibiydi.
