8| "göt kadar yere ikimiz nasıl sığalım?"

2K 235 28
                                    


medya😭😭😭😭

-

Sabah olmasına rağmen kış mevsiminde oldukları için aydınlanmayan havaya baktı genç adam. Kuş sesleri bir yana soğuk havanın yüzüne vurması kendine getiriyordu.
Gökyüzünü izleyip temiz havayı içine çekerken çalan telefonuyla hızla yatağının üstünde duran telefona yöneldi. Sabahın 6'sında kimin aradığını merak etmişti.

Ekranda yazan isim ise kaşlarının havalanmasına sebep oldu.

"Minho?"

"Ya Minho tabii. Nerdesin sen?"

Sinirli çıkan sese karşı Changbin elini istemsizce ensesine atmıştı.

"Evdeyim nerede olacağım?"

"Chan'ı sen mi aradın gece beni alması için?"

Sinirlenme sebebini az da olsa anlayan Changbin görmeyeceğini bilse de başını salladı.

"Uyuyup kalmışsın. Rahat edemezsin-"

"Rahattım geri zekalı."

Cümlesinin bölünmesinin ardından ikili arasında sessizlik oluştu. Dün gece aralarında yaşanan şeyden sonra ikiside sus pus olmuş sonra da Minho koltukta sızmıştı. Ne kadar mantıklı düşünememiş de olsa en azından orda uyumaması için Chan'a haber vermişti Changbin. Sonrasında ise çıkıp evine gelmişti.

Bu sırada ise Minho sinirle önündeki taşı tekmeliyordu. Chan ile kavga ederek çıktığı ev çoktan arkasında kalmıştı. Changbin'in sessizliği içinde bir şeyleri deviriyordu.

"Ne var biliyor musun Changbin? Siktir git. Hepiniz siktirin gidin."

Changbin suratına kapanan telefona şaşırmıyordu aslında. Ne diyecekti? Minho sözde hâlâ Chan ile beraberken aralarında yaşanan bu şeyi nasıl açıklayacaklardı?

Kendisi Wooyoung tarafından aldatılmamış gibi şimdi de sevgilisi olan arkadaşıyla öpüşmüş ve onun da sevgilisini aldatmasına sebep olmuştu. Ama şöyle bir sorun daha vardı, Chan da zaten Minho'yu aldatıyordu. Nasıl boktan bir durumun içine düşmüşlerdi ki Changbin bir türlü anlayamıyordu?

"Sikerim ben böyle işi." deyip ayağa kalktı ve saati ya da havanın soğukluğunu umursamadan ceketini giyip evden çıktı. Mekana gidip kafa dağıtmasına ihtiyacı vardı. Belki birisini bulur ve beraber olurdu böylece zihnini de rahatlatırdı. Sonuçta onun bir sevgilisi yoktu değil mi?

Dışarıya çıktığında gerçekten havanın soğuk olduğunu fark etti. Neyse ki altında arabası vardı da üşümeyecekti.

Changbin arabasına biner binmez ısıtıcıyı çalıştırdı ve arka koltuğa koyduğu plakaya bir göz attı. Bir ara gidip onu da taktırmalıydı.

Olabildiğince sakin bir şekilde yola çıktığında yolların boş olmasına şaşırmadı. Hava daha yeni aydınlanıyordu.

Minho ise içinden keşke hiç aydınlanmasa diye geçirdi. Kendisini yeni bir güne başlamaya hazır hissetmiyordu. Gidecek bir yeri de yoktu zaten. Ne olurdu Changbin bu gece onunla orada kalsa da bırakıp gitmese?

"Bıktım amına koyayım, bıktım." diye seslice söylendi. Sokak boş olduğu için sesi yankılanmıştı.

Telefonunu cebinden çıkarıp saate baktı. Jisung eğer geceyi birisiyle geçirdiyse yeni yatmış olmalıydı. Seungmin'in de ondan farklı olduğunu düşünmüyordu. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilemezken ilk defa kendisini bu kadar yalnız hissetti.

like you do | minbin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin