Taehyung
17:47
Çocuklarla toplanmış, anlaştığımız gibi sahile gelmiştik. Şimdi herkes kendi halinde takılıyordu. Ben mi? Ben kumların üzerine oturmuş, batmakta olan güneşi seyrediyordum.
Gözümün önünde deniz, aklımda Yoongi....
Kaç saattir haber alamıyordum ondan. Şimdi siz merak ediyorsunuzdur. Bu çocuk neden Yoongiye karşı böyle ilgili diye. Belkide anlamışsınızdır. Anlamamanız için Yoongi gibi kör olmanız lazım.
Ben 2 yıla yakın bir süredir Yoongiyi seviyorum. İlk başlarda ona o gözle baktığımı düşünmüyordum. Sadece hayranlık ve ya idolüm olduğunu düşünüyordum. Daha sonra, zaman geçtikçe onu her an yanımda istemeye başladım.
Başkasıyla fazla samimiyet kurması canımı sıkmaya yetiyordu. Hal böyle olunca, onu aslında Hyungum olarak değilde sevgilim olarak yanımda görmeyi ne kadar istediğimi anladım. Ama onun bana o gözle, hatta bir erkeğe o gözle bakmayacağına o kadar eminim ki....
Düşüncelerden sıyrılıp benden biraz uzakta bir birileriyle sarmaş dolaş şekilde oturan arkadaşlarıma baktım. Bazen sinirim bozulsa da , onlar adına çok mutluydum. En azından birimizden biri mutluydu değil mi?
18:05
Gelmeyeceğini biliyordum zaten. Sadece bir umut belki gelir diye, beklemiştim. Ne buluyordu o adamda hala anlamış değilim. Arkadaşı olmuş olabilir ama bizde arkadaşıyız. Üstelik biz ondan daha değerliyiz.
Neyse Taehyung çocukluğu bırak artık...
Yerimden yavaşça kalkıp, elime yapışan kumları temizledim. Daha sonra üzerimdekileri de silkeledikten sonra çocukların yanına doğru ilerledim.
"Çocuklar, gelmeyecekseniz ben otele geçiyorum." Hoseok hyung çoktan geçmişti. Artık beklemek canımı sıkmaya başladığı için dönmek istemiştim.
"Tamam Tae. Bizde bir iki saate geliriz" onları kafamla onaylayıp, sahil çıkışına doğru yürümeye başladım. Gerçekten gelmemişti. Eğleniyor olmalıydı....
18:39
Otele geçtiğim gibi, Asansöre binip direkt odama geçmiştim. Gece 3te uçağımız vardı. Biraz uyusam iyi olurdu aslında.
Tam üzerimdekileri çıkaracakken aklıma 'acaba döndü mü?' sorusu takıldı. Elimi sweaterimin üzerinden çekip, ikinci kez düşünmeden odadan çıktım.
Yoongi
Kaç saattir odamda dört dönüyordum. Acaba dönmüşler miydi? Maxla 2 saat takılıp geri otele dönmüştüm. Bir ara sahile gitmek istesem de, kalp kırıklığım daha ağır basmıştı.
Şimdi de çatlıyordum meraktan. Çok eğleniyorlardır kesin....
Yatağımda oturup kendi kendime konuşurken, kapı iki kez tıklatıldı. Ayağa kalkıp kapıyı açtığımda önümde Taehyungu görmemle nefesim bir yerlerime kaçmış gibi hissettim. "Hyung, sen ne zaman geldin?"
Doğruyu mu söylesem yoksa konuyu uzatsam mı bilemedim.. en iyisi doğruyu söylemekti. "Ben çoktan geldim de, siz ne zaman döndünüz?"tripli gibi çıkan sesimle sorduğumda, gülümseyip içeri geçti. Sanki geç dedim sana....
"Az önce geldim ben. Jungkookla Jimin hala sahildeler." Kafamı sallayıp yatağıma oturdum. O da biraz mesafe koyarak yanıma oturdu. "Uyuyacaktım aslında. Ama aklıma sen geldin o yüzden gelip bakayım dedim" söyledikleri sinirlenmeme neden oluyordu yine...
"Neden aklına geldim? Sabah iyi kovamadım. Gideyim bir daha koyayım mı dedin?" Söylediklerime baya bir şaşırmıştı galiba.
"Hyung ben sabahları öyle iradem dışı uyandığımda böyle sinirli oluyorum. Kırdıysam çok özür dilerim. Affet beni olur mu?" Yüzüme öyle masum bakıyordu ki, sabahki suratı uçup gitmişti bile aklımdan.
"Bir daha öyle konuşursan yastığı yersin kafana" güldüğünde ne var der gibi baktım yüzüne. Biraz yüzümü inceledikten sonra "yine birlikte uyuyacağız mı demek oluyor bu?" O soruya ne cevap verilirdi ki şimdi?
Gülümsediğimde, o da gülümsedi. "Hyung, eğer gitmeden önce sahili görmek istiyorsan, gidebiliriz. Daha vaktimiz var" çocuksu heyecan kaplamıştı içimi.
"Ama sen uyuyacağım falan diyordun. Gitmesekte olur"
"Hayır hyung, uykum kaçtı çoktan. Hem seninle sahilde oturmak bin uykuya bedel. Hadi üzerine bir şey al da gidelim"
Bu çocuk benim dengemi altüst ediyor resmen.....
Wow keşke okuyan birileri olsa da nasıl olduğunu sorabilsem...
Kıyamam taetaemeee yalnız kalmış burdaa euwuw
