Euphoria

15. Fear of the unknown

بم بم فردا صبح اومد و بهشون سر زد. وقتی دید دوتا آدمی که گذاشته از ترس جلوی در جم نخوردن فهمید جه بوم به هوش اومده. در خونه رو باز کرد و به داخل رفت. شاید کار خطرناکی بود اما به صحنه ایی که باهاش مواجه شد می ارزید.

مارک و جه بوم در آغوش هم روی مبل خوابیده بودن، مارک از سرما خودشو به جه بوم چسبونده و یکی از پاهاشو روی پاهای جه بوم قفل کرده بود.

به سختی لبخندشو پنهان کرد و جلوتر رفت، گوشیش رو بیرون آورد تا چند تا عکس بگیره، در فاصله های مختلف دوربینش رو جلو و عقب میبرد و با لبخند بزرگی روی لبش ازین صحنه عکس می‌گرفت. اگه جه بوم میفهمید میکشتش-

ناگهان جه بوم به طور غریزی از خواب پرید، چشماش به شدت باز شد و به بم بم که خشکش زده و با گوشی توی دستش بالای سرشونه نگاه انداخت.

جه بوم که هنوز گیج خواب بود چند بار پلک زد تا بالاخره متوجه بم بم شد، اخم کنان به گوشی توی دستش زل زد "چیکار داری میکنی؟"

بم بم به سرعت گوشی رو توی جیبش انداخت "هیچی.."

جه بوم آهی کشید و سرشو با تاسف تکون داد، به بدن مچاله شده ی مارک زل زد و گفت "یه پتو بیار براش سردش نشه." بم بم بلافاصله به سمت مبل سه نفره ی دیگه در اتاق رفت و پتوی چهارخونه که روش بود برداشت و روی جه بوم و مارک انداخت.

با نگرانی پرسید"حالت چطوره؟ "

جه بوم با صدای آروم جواب داد "من بدتر ازیناشم گذروندم.. چی پیدا کردید؟"

"هیچی، کار هر کی بوده حرفه اییه هیچ ردی از خودش به جا نذاشته.. رئیس بهتره یه مدت آفتابی نشی.. هر کی که هست واقعا میخواسته شما رو بکشه."

"من مثل ترسو ها قایم نمیشم، خودم حالیش میکنم با من نباید در بیافته."

"با مارک چیکار کنیم؟ "

جه بوم پسر توی بغلش رو به خودش نزدیک تر کشید" همینجا میمونه. "

" اما اینجا خطرناکه اگه حمل-"

" پیش من جاش امن تر از هر جائیه. "

" بله رئیس.. "

جه بوم با کلافگی پیشونیش رو مالید" من خیلی خودخواهم نه؟ میخوام کنار خودم نگهش دارم حتی اگه توی خطر باشه. "

" خودتونم گفتید بهتر از هر کسی میتونید ازش محافظت کنین.. اما این تبدیل به نقطه ضعف میشه و دشمناتونم به زودی اینو میفهمن. "

" میدونم.. نمیذارم پای مارک به این ماجرا ها باز شه."

بم بم سکوت کرد، جه بوم هم حرف دیگه ایی نزد.

هر دو به یک چیز فکر می کردن. مارک از همین الانشم وارد بازی شده بود.

**