SIR PERDESİ

Bölüm 8 : Mesaj

Afra, olaylardan sonra uzun zamandır girmediği mesaj kutusuna girdi, elleri Nefes'in numarasına dokunduğunda mesajlarını okumaya başladı.

Nefes : Afra!

Nefes: Bugün derdin neydi? Benimle konuşmadın bile.

Afra: O çocuğu sevmedim Nefes.

Nefes: Ama neden?

Afra: Sadece sevmedim.

Nefes: Arın gerçekten iyi bir insan
Afra, merak etme.

Afra: Sen,mutlu musun?

Nefes: Evet çok mutluyum.
(görüldü 18:37)

Afra: Neden bu kadar
çelimsizsin Nefes?

Afra: Neden senin için
endişenlemeden duramıyorum?

Afra: Neden aklımı hep sende
bırakıyorsun?

Afra: Ve neden onu seviyorsun?

Afra: Sana seni sevdiğimi daha
nasıl belli etmem gerekirdi?

Afra: Bunu neden bana yapıyorsun?

Afra: Neden duygularımı sürekli
görmezden geliyorsun?

Afra: Seni kendi içimde
sevmekten yoruldum ben.

Afra: Her şeyin farkındayken
neden beni sevgilinle tanıştırıyorsun?

Afra: Bencilsin Nefes.

Afra: Seni seven bu kalbimi
görmezden gelecek kadar bencilsin.
(İletildi 00:27)

Afra: "Beni daha çok sever misin?"

Afra: "Senin için birini öldürsem,
elimi tutar mısın?"

Afra: "Hapishane kaçağı olduğumu söyledikleri zaman, beni ihbar
eder misin?"

Afra: "Yüzümü haberlerde gördüğün
zaman, beni saklar mısın?"

Afra: "Çünkü senin için
birini öldürdüm."
(İletildi 03:54)

Bu mesajlarından sonra Nefes ve Afra'nın arası hiçbir zaman eskisi gibi olmadı, Afra'nın sarhoştum yalanıyla geçiştirmesine Nefes sadece inanmış gibi yaptı.

Afra gözünden dökülen yaşları hırkasıyla sildi ve aynaya baktı. Neden hiç pişman hissetmiyordu? Dağılmış saçlarına eliyle yeniden şekil verdi ve siyah beresini taktı.

Ceketini de giydikten sonra evden çıktı, bu zamana kadar sadece 1 kere gittiği o yere gidecekti.

Attığı her adımda sanki bacakları ona daha da ağır geliyordu ama yine de ilerledi. Sonunda o tanıdık isme denk geldi.

"Seni ziyaret etmediğim için bana kızgın mısın Nefes?" Afra yere bakarak konuştu. Ardından Nefes'in mezarına baktı.

"Sadece gelmeye korktum, benden nefret edersin diye korktum. Beni anlayabilir misin?" Afra tam ağlamaya başlayacakken Arın'ı fark etti.

"Benden neden hoşlanmadığını daha iyi anladım Afra."

"Kes sesini Arın."

"Cidden... Kumsal'ın söylediği şey doğru mu yani?"

"Öyleyse ne olacak?"

"Sırrın buydu değil mi?"

"Sen neden buradasın?"

"Eski sevgilimin mezarını ziyaret edemez miyim?" Afra derin bir nefes verdiğinde Arın yeniden konuştu.

"Hâlâ onu mu seviyorsun?"

"Bu seni ne kadar ilgilendirir?"

"Hadi ama Afra, sadece seninle iyi geçinmeye çalışıyorum."

"Çalışma Arın, ben kimseyle iyi geçinmem. Yakınımdakilere zarar vermekten başka hiçbir şey yapmam ben, o yüzden benden olabildiğince uzak dur."

Afra, Arın'ı arkasında bıraktı ve mezarlıktan çıktı.

O sırada Kumsal, Eslem ile beraber kahvesini yudumluyordu.

"Cidden... Afra, Nefes'i seviyor muydu yani?" Eslem'in merakla sorduğu soruya Kumsal düşünceli ses tonuyla cevap verdi. "Gördüğüm mesajlarda Afra isyan ediyordu fakat çok garip, bu duruma rağmen ikisi hâlâ nasıl arkadaş kalabildi?"

"Nefes'in ölümüne yakın zamanlarda ikisi beraber görünmez olmuştu."

Eslem konuyu ilk defa derince düşünmeye başladı.

"Sana güvenebilirim değil mi Eslem?"

Kumsal'ın endişeli gözleri etrafı inceliyordu.

"Tabiki Kumsal."

"Afra, Nefes'e bir şarkının sözlerini yazmıştı ve sözler hiç masum değildi."

"Ne yazıyordu?"

"Sanki şarkıyla birisini öldürdüğünün haberini veriyor gibiydi, Arın'ı tehdit eden anonim veya Nefes'e takıntılı olan anonimin Afra olma olasığı çok yüksek."

"Bir insan, sevdiği insanı neden tehdit etsin?"

"Normal bir insan etmez zaten fakat Afra normal bir insan değil Eslem."

İki kız, birbirine endişeli bakışlar atıyordu içlerinde sakladıkları korku hissini birbirlerine belli etmeden.

Peki neyden korkuyorlardı? İfşa olmaktan mı, katilin aralarında olmasından mı?