A New Start

189 6 1
                                    

A new start

That's how I felt the moment I woke up.

Nagising ko nang maramdman ko ang mahinang pagyugyog sakin. When I open my eyes my heart immediately beat so fast.

Jennie? No, imposibleng nandito sya at ginigising ako.

Pumikit ulit ako at paulit ulit na sinabi sa sarili kong gumising na.

"Anong ginagawa mo?"

Napamulat ulit ako at tinignan si Jennie. Nandito talaga sya at hindi sya nawala. Siguradong sigurado din ako na boses ni Jennie yung kanina, ang lamig eh.

"Jennie?" Patanong kong tawag sa kanya.

"Nangyayari sayo? Nababaliw ka nanaman. Bumangon ka na nga dyan para maayos ko na yung kama ko." Nakataas ang kilay na sabi nya sakin, hinila nya pa ng kaunti ang braso ko.

Agad akong napaupo ng sinabi nyang kama nya to. Dun ko lang tinignan ang paligid, the room is the combination of black and white which kinda make it masculine but the stuffed toys and some decoration make it feel like Jennie.

"I'm in your room?" Wala sa sariling nasabi ko. "A-aray!" Daing ko ng maramdaman ko ang pagpisil ni Jennie sa pisngi ko.

Binitawan nya ako pagkatapos. "Yan? Gising ka na ba?" Tanong nya sakin.

I pouted. "Mean."

She just roll her eyes and pointed the door. "Get out, nasa bathroom sa baba ang damit mo, maligo ka na then we will eat breakfast." Sabi nya sakin.

"Noooo! Your mean!" Pagmamaktol ko sa kanya, mapakunot noo sya at hindi ko mapigilang mapangisi. "Did you cook the breakfast?"

"I did." Simpleng sabi nya.

"Yey!" Yun lang ang sinabi ko at kumaripas na ako ng takbo pababa. Laging pinagyayabang ni Jisoo na ang sarap magluto ni Jennie, I always wanted to eat her home cook meal.

Pagbaba ko sa first floor, I'm already ready for my first mission. Bathroom hunting.

Nasan kaya yun?

***
After namin kumain ng breakfast, breakfast na napakasarap, hinila na ako ni Jennie sa kotse nya.

"Bakit pala nandito yung damit ko?" Tanong ko sa kanya habang nakikipagaway ako sa seatbelt ko.

Napansin nya yatang pumapalag sakin yung seatbelt kaya bigla syang lumapit sakin. "Ako na."

She lean so close to me to the point that I could feel her breath at my face. I didn't mean to, but I can't help but blush lalo na ng halos dumikit na yung labi nya sa pisngi ko. Nang makabit na nya yung seatbelt, lumayo na sya ng bahagya sakin. She look at me and touch my cheek.

"Breath Lisa, take a breath." She calmly said.

I take a sudden breath. Dun ko napansin na pinigilan ko ang paghinga ko nang oras na napalapit sakin si Jennie.

She smile at me. "Good. Alright, tara na." She then start to drive.

Medyo nakakalayo na kami ng mapansin kong hindi pauwi samin yung dinadaanan namin.

"Saan tayo pupunta Jennie? Hindi to pauwi." Tanong ko sa kanya. Ang akala ko ihahatid nya ako pauwi.

"To answer your first questions, pinadala ko kay Bambam yang damit mo. For your second one, mamayang gabi kita ihahatid pauwi. And to answer your upcoming question, I am taking you out. Now shut up." Sabi nya sakin.

Napasimangot ako sa sinabi nya dahil mas marami akong naging tanong sa isip ko.

Napabuntong hininga sya bigla. "Fine, what is it?" Sabi nya bigla.

Second PlaceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon