Herkesin her şeye vakti var sıra bize gelene kadar. Çünkü biz, onlar için hep çantada keklik, nasıl olsa kırılmaz, aman yaa o takmaz insanlarıyız. Her zaman müsait olan insanlara kimse saygı duymaz. Geç oldu ama anladık. Peki anladık da ne oldu? Biz yine aynı biziz çünkü biz, hayır demeyi bilmeyen, vaktim yok demek nasıldır hiç öğrenmemişim o cümlenin kalbi nasıl parçaladığını bizzat yaşamış insanlarız. Bizim yine vaktimiz var ama bomboş olduğumuz için değil acısını bildiğimiz için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİĞİMDEKİ SES
Novela JuvenilBir çiçek yaprağı kurudu diye açmaktan vazgeçer mi? Bir kalp sevilmedi diye sevmekten vaz mı geçer? Canım çokça yandı ömrüm kısa belki ama ömrümün kat be katı özlemekle geçti Güçlü olmak ayakta kalmak için savaş verdikçe yıkıldım yine de ayakta kald...
