Her kalbin karanlık bir odası vardır bazen kendin bile girmeye korkarsın anahtarını kendin saklarsın olurda yerini unutup kurtulurum diye. Bir türlü unutamazsın çünkü ne kalbinden kaçabilirsin nede aklından. Kaçmaya kalksan kabini Sökmen gerekir buda ölmek demek. Unutmak istesen aklını yitirmen gerek bu da delirmek demek. Sende son çare kendini o odaya kilitler kendini ateşe verirsin. Küllerin rüzgarla savrulur o oda seni unutur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİĞİMDEKİ SES
Teen FictionBir çiçek yaprağı kurudu diye açmaktan vazgeçer mi? Bir kalp sevilmedi diye sevmekten vaz mı geçer? Canım çokça yandı ömrüm kısa belki ama ömrümün kat be katı özlemekle geçti Güçlü olmak ayakta kalmak için savaş verdikçe yıkıldım yine de ayakta kald...
