Bir ben vardım bende. Öyle sessiz sedasız yaşıyordum ki kendimi nasıl oldu, ne oldu anlamadan darmadağın oldum. Çok küçüktüm ben sırtımı yaslandığım güvendiğim dağlar yıkıldığında. Ben orda kaldım. Şimdi bu gülen, ağlayan zaman zaman delilikler yapan ben değilim. Ben benden gittim. Ben bittim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİĞİMDEKİ SES
Genç KurguBir çiçek yaprağı kurudu diye açmaktan vazgeçer mi? Bir kalp sevilmedi diye sevmekten vaz mı geçer? Canım çokça yandı ömrüm kısa belki ama ömrümün kat be katı özlemekle geçti Güçlü olmak ayakta kalmak için savaş verdikçe yıkıldım yine de ayakta kald...
