İçime akıttığım göz yaşlarım okyanus oldu içimde
Bir küçük çocuk vardı orda bahar bahçeyken yüreğim
Boğuldu çok çırpındı çırpındıkça daha çok gömüldü sulara
Ben kendi kendimi kendi göz yaşlarım ile boğdum
Dışa akıtmamak için kendimle savaşırken kendimin katili oldum ben
Taştım şimdi zamansız yolucu yaşlar gözümde
Ne zaman nerede döküleceği belli olmayan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİĞİMDEKİ SES
Teen FictionBir çiçek yaprağı kurudu diye açmaktan vazgeçer mi? Bir kalp sevilmedi diye sevmekten vaz mı geçer? Canım çokça yandı ömrüm kısa belki ama ömrümün kat be katı özlemekle geçti Güçlü olmak ayakta kalmak için savaş verdikçe yıkıldım yine de ayakta kald...
