[Yeni bölüm gelmeyecek]
Işıklar hazır, kamera hazır, oyuncularımız ve sahne hazır. O zaman en mükemmel sahneyi çekmek için ne bekliyoruz?
[NamJin]
Yazarlar: @Namjinisreelerthanme
@iridescentarmy
Meraba arkadaşlae kanalımıza hoş geldiniz bugün fici nasıl türk dizisine çevirdik challenge yapıcaz
Neyse okurken jk falling dinleyin nar diyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalarrr 💜
--------------
"Ne Jackson'ı? "
.
Gözlerim bana oyun mu oynuyordu? İğrenç bir kâbusun içinde miydim yoksa? Bu nasıl mümkün olabilirdi ki?
Ben hâlâ gördüklerime inanamazken o kaşlarını çatarak beni izliyordu. "Jackson mı sandın beni cidden? "
Hayır hayır cidden bir kâbusun içinde olmalıydım.. İnanmak istemiyordum şahit olduklarıma.
"Sen... Minsung sen- Nasıl yani? "
Son birkaç saat içinde olanları beynim algılamakta zorluk çekiyordu. Minsung muydu bir haftada hayatımızı karartan o şerefsiz? İyi de neden? O benim en iyi arkadaşımdı, ne olmuştu bir anda? Hayır.. hayır o olamazdı. Neler dönüyordu burada? Baş ağrısı hâlâ az da olsa devam ediyordu, kulaklarım da aynı şekilde yavaşça yeniden duymaya başlamıştı.
Şaşkınlıktan cümle bile kuramadığımda gülerek etrafımda dönmeye başlamıştı.
"Ah Joonie..Beni o salak sandın öyle mi? Sesimi bile ayırt edemiyor musun Namjoon?"
"Ben.. duyamıyordum.. ne yaptın sen bana?! " Nefesimi düzenlemeye çalışırken bağırınca kaşlarını kaldırmıştı şaşkınca sanki iftira atılmış gibi.
"Ne yapmışım sana?"
"Kulaklarım çınlıyor, ne yaptın bana! Minsung neler oluyor bu da ne demek?" Şoku yavaş yavaş atlatırken şaşkınlığım yerini öfkeye bırakıyordu.
"Ah, bayıltmak için verdiğim ilacın etkisi olmalı. Korkma geçer birazdan, zararlı olsa sana verir miyim hiç?"
Gülümsemesi tiksinç derecede normal gülümsemesine benziyordu. En yakın dostum dediğim kişinin bu korkunç durumda her şey normalmiş gibi davranması her şeyi daha katlanılmaz, daha garip kılıyordu.
Yüzündeki gülümseme yüzünden korkarak vücudumun kasıldığını hissettim.
"Bu yüzündeki ifade ne Joonie, sürprizimi beğenmedin mi bebeğim? Bak, yalnızız sonunda. Sadece sen ve ben, ikimiz. Tıpkı eski günlerdeki gibi.. " Yüzünde geniş sırıtma ile konuşurken gergince yutkundum.
"Neyden bahsediyorsun sen Minsung?"
"İkimizden bahsediyorum Joon! Artık bizi ayıracak kimse yok, bak! Burada sadece ikimiz varız. Burada bağlı olduğun sürece beni terk edip diğerleri gibi beni kandıramazsın.." Bakışları beni korkutuyordu. Sanki... Delirmiş gibiydi.
