توافق لیمیت ها (محدودیت ها)
لیمیت یا محدودیت چیست؟
وقتی که شما دارین با پارتنر احتمالی تون صحبت
می کنین، برای اینکه شناخت بیشتری از هم در حین رابطه داشته باشین، معمولا لیستی از علایق و محدودیت هاتون رو به هم میگید.
معمولا مرسوم تره که سلطه پذیرها، کارهایی رو که دوست ندارن روشون انجام بشه رو توی این لیست عنوان کنند.
توی بعضی مواقع این محدودیت ها به دسته های سافت و هارد هم تقسیم بندی میشن.
سافت ها محدودیت هایی هستند که ممکنه دامیننت به مرور زمان بخواد که ازشون رد بشه.
اما هاردها، خط قرمزهای جدی هستند که سلطه پذیر نمی خواد هیچ وقت از اونا عبور کنه.
پس در واقع حالا که بحت توافق رو هم مطرح کردیم و از اون به لیمیت رسیدیم.
می تونیم اینطور نتیجه گیری کنیم که لیمیت ها خطوط قرمز و اصلی هستند که چهارچوب یک بازی رو براساس توافق می سازند.
و به طرفین این حس اطمینان رو میدن که، چیزی که قراره در بازی با جلسه رابطه اتفاق بیوفته، قطعا بر اساس توافق هر دو خواهد بود.
ممکنه حالا این سوال پیش بیاد که، خب در روابط SafeWord یا کلمه امن وجود داره که با گفتنش بازی همون لحظه متوقف میشه.
پس چه نیازی به این لیست ها هست؟
درسته که کلمه امن وجود داره، ولی اینکه رابطه به جایی برسه که بخواد از کلمه امن استفاده بشه، خیلی حس ناخوشایندی برای هر دو طرف خواهد داشت.
همچنین ممکنه بازی زودتر از انتظار و خواسته هر کدوم تموم بشه.
و هم اینکه وقتی ارباب هستی و احساس مسئولیت می کنی، از اینکه به جایی رسیدی که کار به کلمه امن بکشه و نتونستی از ساب، خوب مراقبت کنی، حس خیلی بدی خواهی داشت..
بسیاری از سابمیسیو ها هم از اینکه نتونستن اندازه توقعات دامیننت خود قوی باشن و تحمل کنن، حس بدی می گیرن.
پس اگه بخوایم مثال هایی بزنیم، شاید بشه گفت که ليميت ها خطوط ترسیم کننده مسیر هستند که راه رو به ما نشون میدن.
و کلمه امن در واقع ترمز قطاره، در شرایط نیاز باید حتما ازش استفاده کرد.
ولی باید توجه کرد که استفاده ازش میکنه که بهم ریختگی هایی ایجاد کنه ولی نهایتا از اتفاقات بد بعدی جلوگیری می کنه .
_کارکرد لیمیت
اصولا این لیمیت ها برای هر یک از طرفین رابطه چه کارکردی داره؟
وقتی شما به عنوان یک سابمیسیو یا سلطه پذیر وارد یک رابطه می شین، به خصوص در رابطه های اولی که با کسی دارین، در حین ارتباط ممکنه که ذهن شما خیلی درگیر پیش بینی و حدس زدن حرکات طرف مقابل باشه.
اما شما برای اینکه به اون نقطه اوج لذت در این نقش برسین، نیاز دارین که ذهنتون رو خاموش کنین و در اون فضا رها باشین، و بدون هیچ نگرانی خودتون رو در اختیار طرف مقابلتون قرار بدین و مطمئن باشین که اون مواظب شما هست.
وجود محدودیت ها و صحبت كامل درباره اونا به شما این اطمینان رو میده که طرف مقابلتون شما رو کامل می شناسه و نقاط حساسیت شما رو هم بلده.
پس می تونین راحت تر و با آرامش بیشتری خودتون رو رها کنین و از رابطه لذت ببرید.
اما وجود این محدودیت ها فقط برای سلطه پذیر اهمیت ندارد.
طرف دامیننت رابطه هم از طریق لیمیت ها و صحبت درباره جزئیات آنها شناخت بهتری از سابمیسیو پیدا میکنه و بهتر ترس ها و نقاط تیره بازی رو پیدا می کنه و میتونه از اونا دوری کنه.
همون طور که قبلا هم اشاره کردم، برای یک دامیننت خیلی مهمه که پارتنر رو آزار نداده باشه و در چهارچوبی که اون هم رضایت و اشتیاق داره باهاش بازی رو پیش ببره.
لیمیت ها دقیقا به کمک می کنند که بدونند دارند چکار می کنند و حتی از کاری که می کنند لذت بیشتری ببرند.
چون در واقع دامیننت ها
هم رهاتر هستند.
دامیننت ها وقتی لیست بلند بالایی از همه حساسیت ها و لیمیت های هارد و سافت پارتنرشان داشته باشند، می دونند کجاها باید با دقت عمل کنند و از پارتنرشان مراقبت اضافه تری بکنند.
پس در بقیه مواقع راحت هستند و تمرکز بیشتری روی لذت می گذارند.
اما وقتی لیمیت ها مشخص نباشند،دامیننت تمام طول بازی باید محتاطانه عمل کند و با دقت طرف مقابل رو زیر نظر داشته باشند تا خودشان بفهمند که
چه چیزهایی ممکنه برای پارتنرشان ناخوشایند باشد.
این همه دقت به طرف مقابل و مواظبت از او، لذت رابطه رو برای دامیننت کاهش میده.
پس در واقع لیمیت ها برای دامیننت به عنوان سلطه گر هم مفید هستند، زیرا بهش نشون میدن که کجاها می تونه خیلی راحت و رها باشه و نگران چیزی نباشه.
چون برای دامیننت های زیادی اهمیت داره که از سابمیسیوی خود مراقبت کنن و همه چیز در قالب بازی خوشایند باشه و باعث اذیت شدن پارتنرشون نشن و این لذت مشترک همراه با توافق، تبدیل به آزار نشه.
وجود لیمیت ها تا حد زیادی تضمین می کنه که همه حرکات بازی قبلا توافق شده اند و به دامینننت این اجازه رو میده که بتونه خارج از اونا با قدرت بیشتری عمل کنه و برنامه ریزی های خلاقانه تری داشته باشه.
در واقع لیمیت ها به دامیننت این آرامش رو میده که همیشه خیالش راحت باشه که باعث آزار واقعی طرف مقابل و کسی که دوسش داره نیست، و هرچی که هست در همون قالب بازیه.
حالا که بحث لیمیت رو تا این حد بازکردیم، خوبه که این الگوی غلط رو هم بهش اشاره کنیم.
بعضی از دامیننت ها، حالا چه مستر چه میسترس به عنوان تنبیه ممکنه که بخوان لیمیت های سابمیسیو رو بشکنن و این خیلی چیز عجیبیه.
طبق تعریف اساسی که وجود داره، لیمیت ها در واقع جزئی از اصول و قواعد بازی BDSM هستند و شما نباید اصول رو عوض کنین.
مثل این میمونه که شما در یک بازی فوتبال یهو تعداد بازیکن ها با ابعاد زمین رو تغییر بدین.
البته این به این معنی نیست که خود سلطه پذیر
نمی تونه به مرور با بیشتر شدن شناختش بعضی از محدودیت ها رو تغییر بده، ولی اینکه این موضوع از بیرون بهش تحمیل بشه، کار کاملا غلطيه.
همه این اتفاق ها و خوشی ها وقتی امن تر و سالم ترن که هر دو طرف خودشون رو خوب بشناسن، با هم خوب و سالم گفت و گو کنن و به شرایط و مرزهای هم احترام بذارن.
یکی از جذاب ترین چیزهایی که در فضای BDSM وجود داره، همینه که بتونی با یکی راحت و بدون دغدغه، همه حرفات رو بزنی و یک بازی جذاب طراحی کنی و هیج هم بازی برای این بازی مناسب تر از کسی نیست که اون هم به خوبی خودش رو میشناسه و می تونه باهات همراه واقعی باشه و نیازی نباشه که تو همه حرفاش رو بخوای بررسی عمیقی بکنی.
کسی که خودش رو میشناسه و برای خودش ارزش زیادی قائله و با این شناخت می خواد که تحت سلطه دیگری باشه.
یا کسی که می تونه شخص دیگری رو به اوج هیجان و لذت برسونه.
خودتون رو خوب بشناسین، حدودتون رو دقیق بفهمین و با صداقت با پارتنرتون حرف بزنین.
مطمئن باشین که یک تجربه واقعی در یک محیط امن و صمیمی خیلی جذاب تر از اینکه که شبیه یک سناریوی پورن زندگی کنین.
