⚠️ ️این مطلب به طور کامل ادیت نشده، هر قسمتی که از ضمیر اول شخص استفاده شده توسط نویسنده اصلی و تجربه های ایشان بوده است ⚠️
فتیشی یک نوع از تمایل شدید جنسی به اجسام بی جان یا به اجزای بدن گفته می شود که بطور معمول به عنوان اندام‌ها یا اشیا جنسی تلقی نمی‌شوند.
این رفتار ممکن است همراه با پریشانی یا انواع دیگری از اختلالهای شدید ملموس در ظاهر و رفتار افراد همراه شود.
این مقاله با اصطلاحات تخصصی روانشناسی نوشته شده است.
اختلال به معنی مشکل داشتن در تعریف عام نیست و به یک ویژگی اطلاق می‌گردد.
در این یادداشت تلاش شده است به تمام سوالات شما پیرامون فتیش به خصوص فتیش پا پاسخ داده شود.
اصطلاح «فتیشیسم» از واژه پرتغالی Feitico سرچشمه گرفته که معنای آن «شیفتگی وسواس گونه» است.
بیشتر افراد ویژگیهای جسمی غیر جنسی را بطور خاص جذاب می‌دانند، مانند ساق‌های پا یا بازوهای دیگران، و این نشان می‌دهد که سطحی از فتیش گرایی یک ویژگی طبیعی جنسی در انسان است.
با این حال، تحریک شدن فتیشیستی ممکن است در هنگام اختلال در عملکرد طبیعی جنسی یا در رفتارهای اجتماعی، و یا وقتی که برانگیختگی جنسی بدون اجسام یا اندام‌های مورد توجه و علاقه غیرممکن است، مشکل ساز شود.
بنا بر اطلاعات مندرج درDSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی – نگارش پنجم، انجمن روانپزشکی آمریکا)، فتیش گرایی به عنوان شرایطی توصیف می‌شود که در آن استفاده مداوم، تکراری و یا وابستگی شدید به اشیا خاص (مانند لباس زیر یا کفش پاشنه بلند) یا تمرکز و توجه بیش از اندازه بر روی قسمت‌های نرمال بدن (منظور قسمت‌هایی از بدن است که بطور معمول اندام جنسی تلقی نمی‌شود مانند پاها) باشد. در این اختلال فقط با استفاده از این شی یا تمرکز روی این قسمت از بدن، فرد می‌تواند رضایت جنسی کسب کند.
در نسخه‌های اولیه DSM، اختلال فتیشی که در اطراف قسمت‌های غیرجنسی بدن متمرکز است به عنوان جناح‌گرایی شناخته می‌شد. در آخرین نسخه، جناح‌گرایی (Partialism) به اختلال فتیشیستی تغییر پیدا کرده است.
از آنجایی که رفتارهای فتیشیستی در بسیاری از افراد معمولی در حال رشد دیده می‌شود، تشخیص اختلال جنینی فقط در حالتی صورت می‌گیرد که پریشانی روانی یا اختلال شخصیتی در زمینه‌های اجتماعی، شغلی یا سایر موضوعات مهم در نتیجه تمایل به فتیش وجود داشته باشد.
اشیا معمول در این گرایش شامل لباس زیر، کفش، دستکش، مواد لاستیکی و لباس چرمی است.
قسمت‌های بدن مرتبط با اختلال فتیشی شامل پا، انگشتان پا و مو است.
فتیش به اجسام بی جان و اجزای بدن (مانند جوراب و پا) معمول و شایع‌تر هستند.
برای برخی، صرفاً تصویری از جسمی که به آن تمایل فتیش دارند ممکن است موجب برانگیختگی جنسی شود، اگر چه برای بسیاری از افراد دسترسی به خود جسم یا اندام را ترجیح می‌دهند (یا به آن احتیاج دارند).
افراد فتیشیست معمولاً برای رسیدن به رضایت جنسی، شی را نگه داری می‌کنند، لمس می‌کنند، می‌لیسند و یا بو می‌کشند و حتی از شریک جنسی خود می‌خواهد که در هنگام رابطه جنسی، جسم (مثل جوراب) را بپوشد.
