Longing For My Husband (COMPLETE)

17

Ilang araw ng hindi napunta si Blake dito sa bahay at panay ang hanap at tanong ni Kiana sa akin.

"Baby i don't know where is your Dad anak makakasama sayo yan"alalang sabi ko.

"Sorry Mom i miss Daddy already Mom it's been two weeks Mom"hikbi nito.
"Baka busy lang ang Daddy mo baby bibisita din sya sa inyo"pag alo ko.

"I doubt it Mom"sabi nito
"What do you mean Kiana"takang tanong ko.
"Last time na andito si Daddy gusto ni Dad na makabawi sa atin but Kendrick and Cedrick hindi nila pinansin si Daddy ang cold ng treatment nila kay Dad i know kahit hindi sinabi ni Daddy yon deep inside he's hurting Mom"nagulat ako sa sinabi nito.

"I'll talk to your brothers Kiana"sabi ko
"Wag na Mom it's useless"sabi nito ata agad na tinalikuran ako.

Sinubukan kong tawagan ang cellphone ni Blake pero ring lang yon ng ring. Naka ilang ulit kong tinawagan ito but failed.

Kaya napag desisyonan ko na ang parents nito ang tawagan ko na agad naman na sinagot ni Tita.

"Eunice napatawag ka may problema ba?"tanong agagld nito.
"Ahm Mom tinatawagan ko ang cellphone ni Blake dahil panay ang hanap at tanong sa akin ni Kiana"sabi ko.

"Eunice two weeks nang hindi napasok sa trabaho si Blake at hindi ko din alam kung nasaan sya nag paalam lang sya sa Daddy niyo na mag leave"anito.

"Ah ganoon po ba sige po thank you Mom"sabi ko at agad na nag paalam.

Napag pasyahan ko na puntahan ang mga anak ko sa kwarto nila pero nasa labas pa lang ako ay narinig kong nag uusap si Kendrick at Cedrick.

"Kuya bad ba yung ginawa natin na hindi natin pinansin si Dad last time"sabi nito.

"Maybe"tipid lang na sabi nito.
"I miss Daddy na siguro hindi na pupunta pa si Daddy dito sa atin kasi naging bad at cold tayo sa kanya"ani Cedrick.

"Cedrick it's Daddy's fault naman kasi kasi ilang beses na hurt si Mommy di ba ilang beses na"rinig ko ang ninanakit sa bawat sinasabi nito.

"Kuya kahit na may fault si Daddy bakit hindi natin bigyan ng second chance ayaw mo ba na mabuo tayo na one big happy family"sabi nito

"Gusto pero asan si Daddy Cedrick?"tanong nito.

Pumasok na ako sa kwarto ng nga ito at nagulat ang mga ito.

"Mom"si Kendrick.
"Narinig ko lahat ng pinag usapan niyo anak"sabi ko
"Sorry Mom"sabi ng dalawa.

"Anak wag kayong magalit sa Daddy niyo"sabi ko "sinabi ni Kiana yung ginawa niyo ng last na nag punta ang Daddy niyo bakit niyo ginawa yon mga anak?"pangaral ko sa dalawa.

"Anak i know nasaktan kayo sa nangyayari pero nasasaktan din si Daddy niyo mga anak"dagdag ko.

"Sorry Mom"ani ng dalawa.
"Pag pumunta ang Daddy niyo say sorry"sabi ko
"Yes Mom"sabi ng mga ito.

Iniwan ko sila at pinuntahan ko si Kiana sa kwarto nito at nakita ko na mahimbing na natutulog pero hindi nakalampas ang tuyong luha sa mga mata nito na tanda na galing sa pag iyak

"Sorry baby pati kayo nasasaktan babawi si Mommy"bulong ko at hinalikan ko ito sa noo saka inayos ang kumot nito.

Muli ay tinatawagan ko si Blake pero panay lang ang ring nito kaya na pag pasyahan ko na mag text na lang sa kanya.

To:Blake

"Blake how are you? Are you ok? Where are you Blake?"  Text ko sa kanya.

Pero makalipas ang ilang oras ay wala pa rin reply dito.

To:Blake

"I know your busy, but take care of yourself" text ko ulit pero wala pa din reply ito.

Lumipas ang isa pang linggo at walang Blake na nag paparamdam kahit text or calls ay hindi ito nasagot at panay na ang tanong ng mga bata.

Hindi ko alam ang sasabihin ko sa pagiging MIA ng Daddy nila.

Kaya na pag pasyahan ko na lang na ipasyal ang mga anak ko kung saan nila gusto pero nang tanongin ko ay iisa lang ang gusto ang Daddy nila.

Kahit na dinala ko sila sa amusement park o kahit saang pasyalan ay wala pa din. Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Napag pasyahan ko na lang na mag luto para sa mga anak ko ng mga favorite nila na food. Busy ako sa pag prepare ng lulutuin ko ng pumasok si Kendrick sa kitchen.

"Mom"tawag nito

"Yes pumpkin wait lang matatapos na si Mommy"sabi ko

"It's ok Mom"sabi nito "Mom"tawag uli nito

"Yes baby"sabi ko

"Mom mad ba si Daddy sa amin kaya hindi sya nag visit sa amin?"tanong nito

"Hindi pumpkin busy lang si Daddy niyo"pag aalo ko

"Mom I know na kahit na maging busy si Dad diba dapat mag kakaroon pa rin sya ng time para sa amin"sabi nito

"Pumpkin wait niyo na lang si Daddy niyo i'm sure one of this day mag visit na sya sa inyo" hindi ko alam kung yung anak ko ba ang kinukumbinsi ko o ang sarili ko.

"Ok Mom"tipid na sabi nito at tinalikuran na ako.

I try to contact again to Blake but ring lang ng ring ang phone nito. Sa huli ay hinayaan ko na lang uli sya na baka nga busy pero one month na grabe naman ang pag ka busy nito.

Tinapos ko ang niluluto to saka ko pinuntahan ang triplet sa kwarto nila pero akmang papasok ako sa kwarto nila Kendrick narinig mong nag uusap ang mga ito.

"Siguro ayaw na ni Daddy sa atin kaya hindi sya nag visit sa atin"dinig kong sabi ni Cedrick

"Yun din ang sa akin remember before hindi natin pinansin si Daddy"sabi ni Kendrick

"Kiana are you ok?"tanong ni Cedrick

"Yes Kuya I miss Daddy so much what if puntahan natin si Daddy" suggestion nito

"Diba nga hindi din alam ni Mamita kung nasaan si Daddy"sagot ni Kendrick

"Oo nga pala ano kaya gagawin natin?"tanong nito

"What if sabihin mo na may sakit ka"sabi ni Cedrick napa iling na lang ako sa mga anak ko saka pumasok sa kwarto ng mga ito.

"Pumpkin bad yung sinabi mo hindi magandang biro yun"saway ko

"Sorry Mommy wala lang po kami maiisip kung paano mag visit si Daddy"ani Cedrick

"Anak hayaan muna natin ang Daddy niyo baka madami lang tinatapos na work ang Daddy niyo"sabi ko

"Ok Mom"sagot ng tatlo.

"Let's go nag cook ako ng favorite niyo"aya ko

"Really Mom"si Kiana

"Yes sweetie so let's go" aya ko

Sabay sabay kaming dumulog ng dining na naka ready na ang snacks nila. Kahit papaano ay medyo nag light ang moods ng mga anak ko.

"Thank you Mom for delicious snack"si Cedrick

"Your welcome baby and later where going to your Tita Ninang"sabi ko

"In Baguio Mom?"si Kiana

"Yes baby your Lola and Lolo misses you"sabi ko

"We miss Lolo Mom"masayang sabi nito

Kaya after ng snack ay nag ayos na kami ng mga bata biglaan man ang plano ay ok lang para kahit papano ay mabawasan ang lungkot ng triplets.