ေရွာင္းက်န႔္ကတံခါးဝမွာရပ္ေနရင္းဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုမလႈပ္မယွက္ၾကည့္ေနတယ္။တကယ္သူ႕ရဲ႕ေမာင္ပဲ ဒါမဲ့ သူမယုံနိုင္ေသးဘူး အကယ္၍သူမ်က္စိမွိတ္ၿပီးျပန္ဖြင့္လို႔မရွိေတာ့မွာကို သူအရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။
"ေမာင္ပါ ေရွာင္းရဲ႕ေမာင္ေလ အိမ္မက္ထင္ေနတာလား လာပါအုန္းဖက္ထားခ်င္လို႔"ရိေပၚကႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေျပာၿပီး သူ႕လူသားေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ဆန႔္တန္းရင္းႀကိဳေနလိုက္တယ္။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"ေမာင့္.."ေရွာင္းက်န႔္ကေအာ္ဟစ္လုနီးပါးေျပးသြားၿပီးရိေပၚရဲ႕လည္ပင္းကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားလိုက္တယိ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၾကားေလေသြးဖို႔ေတာင္ေနရာလပ္မရွိ။တကယ္ပဲသူ႕ရဲ႕ေမာင္ပါပဲ။သူအိမ္မက္မက္ေနတာမဟုတ္ဘူး သူ႕အတြက္ပဲအၿမဲျဖစ္တည္တဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ႏြေးေထြးမႉကိုသူခံစားေနရၿပီ
"လြမ္းေနတာ ႐ူးေတာ့မလိုပဲ ေမာင့္ကိုလြမ္းေနတာ အင့္" ရွိုက္သံေလးၾကားကေနတိုးသဲ့သဲ့ထြက္ေပၚလာတဲ့အသံေလး...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင့္ကိုထားခဲ့လို႔ ငါ့ရဲ႕ေမာင္ကေလးကိုထားခဲ့မိလို႔ ကိုယ္ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္"သူဒီစကားကိုေျပာခ်င္ေနခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူေျပာနိုင္ခဲ့ၿပီ။
"မငိုနဲ႕ မငိုနဲ႕ေတာ့ ေနာ္ ေရွာင္းငိုေနရင္ေမာင့္ရင္ေတြနာတယ္"မ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးလိုက္ၿပီးေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕လက္ေသးေသးေလးကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းနားဆြဲယူၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။
"ၾကည့္ပါအုန္း ငိုထားတာကေလးေလးက်ေနတာပဲ ဘာလို႔အတိတ္ကိုျပန္ေတြးေနမွာလဲ အခုေမာင္တို႔တူတူရွိေနၿပီေလ "ရိေပၚကေျပာၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစတင္နမ္းရွိုက္လာတယ္။ အနမ္းေတြကတေျဖးေျဖးသိပ္သည္းလာေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္ကအလိုက္သင့္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖြင့္ဟေပးလိုက္တယ္၊ရိေပၚရဲ႕လွ်ာဖ်ားေတြက သူ႕ခံတြင္းထဲစိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္လိုက္ ကိုက္လိုက္နဲ႕ ျပင္းျပင္းျပျပနမ္းေနတယ္။ၾကာေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ဒူးေတြမခိုင္ပဲ ေခြယိုင္လဲခ်င္လာေတာ့ ရိေပၚကသိသည့္အလား ေရွာင္းက်န႔္ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ခါးကေနဆြဲၿပီးဖက္ထားတယ္။ရိေပၚကဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး ေရွာင္းက်န့္ကိုသူ႕ေပါင္ေပၚဆြဲတင္လိုက္ၿပီးဆက္လက္နမ္းေနတယ္။ခနအၾကာေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကရိေပၚလည္ပင္းေတြကိုသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ပခုံးေပၚေခါင္းတင္ထားကာအေမာေျဖေနလိုက္ဝာယ္။
YOU ARE READING
Come With Me
FanfictionI do not own this story. Translated with permission. Start date - 28.11.21 End date - 14.12.21
