ϟϞ҂ 𝓕𝓐𝓛𝓢𝓔_ 𝓢𝓔𝓐𝓢𝓞𝓝1 ҂Ϟϟ

Chapter1-Part 17

شب اختتامیه نمایشگاه بود و همه توی رستورانی جمع شده بودند که بکهیون برای اختتامیه رزرو کرده بود.آدم‌های زیادی برای اون اختتامیه اومده بودن و اسم بکهیون به عنوان یک هنرمند جوان و پدیده زبان زد همه شده بود.

تمام مدت چانیول چسبیده به بکهیون ،همراهش همه جا می‌رفت و با نگاه خاصی به بکهیون نگاه می‌کرد،نگاهی که فقط دو نفر توی اون جمع متوجه‌اش شده بودن،ترس ،نا امیدی،نگرانی،اینها احساساتی بودن که چانیول اون شب داشت،شبی که می خواست به خیلی چیزها اعتراف کنه.چانیول وقتی که بکهیون رو توی اون کت و شلوار مشکی جذاب با موها بالا زده شده دیده بود برای چند ثانیه از کاری که می خواست انجام بده پشیمون شده بود و در نهایت به خودش گفته بود که همه چیزو تموم می کنه.

چند دقیقه ای بود که بکهیون مدام به اطراف نگاه می کرد و چانیول متوجه نبود که دنبال چیه.

_چیزی شده بکهیونا؟

بکهیون نگران به سمت چانیول برگشت.

_کیونگسو هنوز نیومده و من نگرانشم،امکان نداره توی این شب دیر بیاد.

_نگران چی هستی؟بلاخره که میاد.

بکهیون اما نگران گوشی تلفن رو برداشت تا بهش زنگ بزنه اما همچنان تلاشش بی نتیجه بود.

همون لحظه سهون به دوستاش نزدیک شد.و خیلی آروم چیزی رو توی گوش بکهیون زمزمه کرد که باعث شد اخم های چانیول تو هم بره.

_دقیقا شما دوتا دارین چه غلطی می کنید؟

بکهیون به قیافه اخموی چانیول نگاهی انداخت.

_نچ نچ ،آدم حسودی نباش چان.

سهون هم با لبخند به چانیول نگاهی انداخت.

_امشب فقط به این فکر کن که حالت کنار بکهیون خوب باشه چانیول به بقیه چیزا فکر نکن.

بکهیون هم متقابلا لبخندی به چانیول انداخت و گوشی تلفنش رو به سمت سهون گرفت.

_میشه به کیونگسو زنگ بزنی نگرانشم.

_حله

و پشت سرش بکهیون دست چانیول رو گرفت و به سمت پله های رستوران کشید،چانیول اولش مقاومت کرد و سوالی به بکهیون نگاه کرد.

_چانیول باور کن قصد ندارم بلایی سرت بیارم پس لطفا همراهم بیا.

_نمی تونیم بلایی سرم بیاری بکهیونا.

همون طور که به سمت پله ها میرفتن ،بکهیون با سرخوشی به سمت چانیول برگشت.

_میخوای امتحان کنیم؟

نگاه عاقل اندر سفحه ی چانیول باعث شد بکهیون فقط تک خنده ای کنه و به وسط پله‌ها رسیدن که بکهیون به سمت چانیول برگشت.

_چشمات ببند چانیول.

_قضیه چیه بک؟

_چشمهاتو ببند.