Hoofdstuk 2

153 4 0
                                    

Pov Zayn

Ik word wakker van mijn wekker en kijk hoe laat het is, 7:20 uur. Vandaag is de eerste dag van het nieuwe schooljaar. Ik haat opstaan. Na tien minuten ga ik dan toch mijn bed uit en aankleden. Mijn ontbijt is een simpel broodje hagelslag en een kopje thee.

Ik zie Liam en Louis al staan op de plek waar we altijd afspreken. Ik hoop dat ze er nog niet lang staan. "Hey guys! Sorry dat ik laat ben, kon mijn bed echt niet uitkomen." "Geeft niet, het is niet de eerste keer dat we te laat komen." "Nee, maar het is de eerste dag" "Als jullie nog langer blijven praten komen we er nooit." Zegt Liam dan. "Kom we gaan."

Het is een wonder maar we zijn op tijd. Gelukkig hebben we dezelfde mentorklas en dus ook ons eerste uur samen. We lopen het lokaal in en gaan zo ver mogelijk achterin zitten. Ik zit naast Liam en Louis zit achter ons. De docent is er nog niet. "Ik zweer als die docent er over twee minuten nog niet is ga ik weg." Hoor ik een jongen aan de andere kant van het lokaal zeggen. Volgens mijn heet hij Harry, ik had vorig jaar geen lessen met hem, maar hij is best populair bij de meiden die altijd bij hem en zijn vriend staan. Helaas komt dan net de docent binnen; meneer Cowell. "Godverdomme." hoor ik Louis zacht achter mij zeggen.

We hadden Cowell vorig jaar ook als scheikunde docent. Laten we zeggen dat dat geen succes was met veel uitstuurbriefjes. Ik moet lachen als ik eraan terugdenk. Ik draai me om en zie dat Liam hetzelfde doet. "Gaan we dit jaar weer een bezem tegen de deur zetten?" Liam en Louis beginnen zacht te lachen. Vorig jaar hadden we -toen Cowell was weggelopen uit het lokaal om iets te pakken- met z'n drieën een bezem geklemd tussen de deurklink en de muur. Na een tijdje kwam hij terug en merkte Cowell dat hij niet meer naar binnen kon. Nadat een andere leerling de bezem weer had weggehaald kwam hij niet zo vrolijk het lokaal binnen. Zonder enig bewijs stuurde hij ons er zo uit. Het klinkt misschien kinderachtig maar zijn lessen zijn gewoon zo saai.

"Heren achterin, willen jullie nu al nablijven?" "Nee. Eerlijk gezegd niet meneer." Antwoord Louis. Ik probeer mijn lach in te houden en draai me langzaam terug naar het bord. Ik zie dat Liam ook probeert niet te lachen en kijk even naar hem. Dat was niet slim. Allebei moeten we heel hard lachen, Louis doet vrolijk mee. "Ga jullie je maar melden!" "Fijne dag meneer" weet ik nog uit te brengen. Oops.

"Goed begin van het schooljaar mannen" hoor ik de conciërge zeggen. "Hallo meneer....?'' "Corden, maar jullie mogen James zeggen. Wat doen jullie nu eigenlijk in de gangen de lessen duren nog 20 minuten?" "We zijn eruit gestuurd." antwoordt Liam. "Het schooljaar is pas een halfuur lang, dit beloofd niet veel goeds voor de toekomst" zegt James grinnikend "Maar jullie hebben geluk, de printer doet het niet, dus een briefje kan ik jullie helaas niet geven." Ik mag de nieuwe conciërge wel, hij is in ieder geval veel beter als die oude zak van vorig jaar.

POV Niall

"Nu dat ik verder kan met de les." Zegt Meneer Cowell zuchtend. "Volgend jaar hebben jullie examens, dus dat betekend dat jullie aan het einde van dit jaar een werkstuk moeten inleveren. Maar dat is pas vanaf het midden van het jaar." WOW deze toespraak zorgt er echt voor dat ik zin heb in dit jaar. "Zoals jullie weten gaat elke klas in het begin van het jaar ergens naartoe, dit jaar hebben de mentoren en coördinatoren van 5 VWO bedacht om naar het rijksmuseum te gaan. En omdat jullie al in 5 VWO zitten moeten jullie er een verslag van maken. Maar daar zou ik het in de aankomende mentoruren over hebben." "Gezellig" antwoordt Harry heel sarcastisch. De klas begint te grinniken, vooral Jessica lacht hard. Ugh zijn doet altijd alles voor aandacht en hogere cijfers, ze is altijd het favoriete van elke docent maar in het echt is ze een bitch.

"Meneer Styles, nog een zo'n opmerking en je gaat eruit. " "Dat is jammer" fluister Harry zachtjes naar me. "Dat hoorde ik, ga je melden." Harry eruit gestuurd zonder mij? Mooi niet. "Meneer ik denk dat Harry de weg nog niet goed weet, ik breng hem wel." Zeg ik. "Niall heeft helemaal gelijk. Tot morgen meneer." En lachend lopen we het lokaal uit. Ik hoop dat iemand een foto van het gezicht van Cowell heeft gemaakt, die keek echt heel boos. "Niall zou je alsjeblieft zeggen waar ik me moet melden ik weet dat niet zo goed." Zegt Harry met een baby stemmetje. "Ja dat kan ik wel" antwoord ik grinnikend. "Dit wordt een leuk jaar." "Zekers."

Pov Harry

Ik open de deur en loop naar binnen. "Ik ben thuis!" schreeuw ik. Geen antwoord. Ik ben weer alleen, gezellig. Ik pak een glas met cola en wat chips. Als ik boven ben pak ik mijn tas uit en ga op mijn bed zitten en pak mijn telefoon.

U: Ey Niall ga jij dat wiskunde huiswerk maken?

Stuur ik naar Niall. Ik weet zijn antwoord wel, maar het is altijd fijn om het zeker te weten dat je niet de enigste bent. Na een tijdje voel ik mijn telefoon trillen.

Nialler: nee die docent kan echt neervallen 9 opdrachten is echt te veel.

U: mooi ik denk er dus niet alleen zo over.

Niall: zeker niet

Nialler: begin trouwens 1e uur morgen jij?

U: ik ook

Nialler: top! zie je morgen

U: Tot morgen

Ik open mijn laptop en start Netflix op. Ik denk dat ik FRIENS veder kijken, waar was ik gebleven? Na twee uurtjes word ik gebeld, ik pak mijn telefoon en zie mam op mijn scherm staan.

"Hoi mam."

"Hey lieverd, hoe was school? Heb je een leuke klas? Wie is je mentor?"

"Het was zoals elk jaar weer behoorlijk saai. Klas lijkt me wel leuk er zijn best veel nieuwe leerlingen en mijn mentor is mijn oude scheikunde docent. Die man heeft er vandaag al jongens uitgestuurd."

Ik ga natuurlijk niet zeggen dat ik een van hen ben.

"O, dat wordt een zwaar jaar zo te horen. Maar daarvoor belde ik niet, kan jij alsjeblieft het eten maken vanavond? Ik sta in de file."

"Ja doe ik. Hoe laat ben je thuis?"

"Fijn, ik hoop iets voor zeven, wacht maar niet op mij voordat jullie gaan eten. Oja, je vader moet overwerken dus je eet alleen of met Gemma."

"Oké zie je vanavond. Love you."

"Hou ook van jou"

Zucht, eten koken is niet zo erg maar ik wil gewoon niet alleen zijn. Hadden we maar een hond dan is er tenminste nog iets. Ik loop de keuken in en kijk wat in de kastjes. Dat wordt pasta. 

~

Ja um, dat ding met de bezem is geschreven uit ervaring... we love Nederlands hehehe

Vergeet niet te voten! :) 

-All the love L&M

My best (boy)friend -L.S. DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu