My best (boy)friend -L.S. Dutch

Hoofdstuk 36

POV Liam

"Jongens en meiden, welkom bij dit sporttoernooi." Begint de gymdocent. "De teams zijn als het goed is al in de lessen gemaakt dus je weet met wie je samen speelt. Het schema van wanneer je op welk veld speelt hangt bij de ingang van de zalen. Heel veel plezier allemaal." Er gaat en zucht door de zaal en alle teams gaan naar het aangewezen veld. Een sporttoernooi is altijd wel leuk toch? Ja klopt, behalve op deze school. De regels die de docenten hebben bedacht slaan nergens op en de meiden staan aan de zijkant hun nagels te bekijken.

Op zich snap ik het wel dat de sfeer in de gymzalen zo is. Het is half 9! Niemand gaat dan enthousiast tegen een balletje aantrappen. Ik zit in een team met Niall en Louis en die kunnen best prima voetballen dus waarschijnlijk gaan we wel in de finale komen. In de eerste ronden moeten we tegen de 'slechtste' groep van de andere vwo klas en zonder enige moeite winnen we met 6-0.

Zo gaat het een aantal rondes door tot dat we pauze hebben. "Hoe gaat het bij jullie?" vraagt Harry als hij samen met Zayn naar ons toe komt gelopen. "Ze hebben het ons erg makkelijk gemaakt door alle goede spelers in 2 teams te zetten." Zeg ik "Klopt, ik denk ook niet dat de uitslag erg verbazingwekkend wordt." Voegt Niall eraan toe.

"Harry en ik doen eigenlijk alles in ons team." "Dus Harry doet alles? Ik zie je wel naar die meiden kijken." Plaagt Louis. "Dat jij dat nou niet doet." Kaatst Zayn terug. "Ik heb daar mijn redenen voor." Antwoord Louis simpel. "En trouwens hij heeft jou niet nodig, Hazz redt het toch wel in zijn eentje."

POV Zayn

Over 5 minuten start de finale. Liam, Niall en Louis hun team moeten tegen een team van een andere klas. Natuurlijk zijn Harry en ik de goede vrienden die aan de zijlijn staan aan te moedigen. Ze lopen het veld op en de wedstrijd begint. Al snel scoort Louis een mooie goal. "Lekker Lou!" roep Harry enthousiast. De wedstrijd gaat goed en al snel is het duidelijk dat ze gaan winnen. De docent blaast op haar fluitje, de wedstrijd is afgelopen. Het is uiteindelijk 8-3 geworden. De jongens komen naar ons en we feliciteren ze.

Niall, Liam en Louis plus de rest van hun team word terug geroepen, ze krijgen felicitaties van de docenten en een zak snoep. We kleden ons om en lopen met zijn vijven naar de fietsenstalling. De rest van de dag zijn we vrij dus hebben we besloten om naar het parkje bij Louis huis te gaan om te chillen en voetballen, ondanks dat we dat de hele ochtend al hebben gedaan.

We zetten onze fietsen weg en beginnen de bal over te trappen. Ik zie Louis en Harry de hele tijd naar elkaar kijken. Ze zouden zo leuk zijn samen. Waarom stappen ze gewoon niet naar elkaar toe? "Ik ga mijn snoep eten." Zegt Niall na een paar minuten en haalt zijn zak snoep uit zijn tas. "Ik ook." Zegt Liam instemmend en Louis gaat mee naar zijn tas om zijn zak eruit te halen. "Wil jij ook Zayn?" vraagt Liam aan me maar ik schud nee.

Louis volgt zijn voorbeeld en vraagt Harry of hij wat wilt. Harry neemt het aanbod aan, ze gaan samen zitten op een bankje apart van ons. Terwijl wij even uitrusten horen van ons links de hele tijd het gelach van twee jongens die te eigenwijs zijn om te vertellen dat ze elkaar leuk vinden. Ik wil zo graag nu opstaan en het ze vertellen maar ik weet dat ze er zelf achter moeten komen. Louis kennende moet Harry de eerste move maken.

POV Niall

Met bezweten handen sta ik op de stoep voor Maartje haar huis. Ik ga het uitmaken. Het moet, het kan niet zo doorgaan. Waarom ik zo zenuwachtig ben weet ik niet, maar ik sta te trillen op mijn benen. Ik ga nog een keer door alle adviezen die de jongens mij vanmiddag hebben gegeven voordat ik de moed heb verzamel om op de bel te drukken. Ze zus van Maartje doet open en laat me binnen.

Ik klop op haar slaapkamer deur. "Binnen." Ik zucht nog een laatste keer en doe de deur open. "Hey." zeg ik zachtjes. "Hey babe, is er iets? Je bent stil." "Ik, ik kan dit niet meer." Ik ga er niet omheen draaien. Ze kijkt me aan. "Hoe bedoel je?" "Ons. Het spijt me." Ze geeft geen reactie. "Je maakt het uit?" vraagt ze na een tijdje. Ik knik alleen maar. "Ik had het bijna gehaald." Mompelt ze in zichzelf. Wat bedoelt ze daar nou weer mee?

"Wat bedoel je?" vraag ik verbaast. "Niets, ik zei niks." "Jawel, je zei 'ik had het bijna gehaald.' Wat bedoelde je daarmee?" "Niks dat zei ik toch al." Ik voel dat ik boos begin te worden. "Wat bedoelde je daarmee!" roep ik naar haar. Ze heeft al zoveel gelogen de afgelopen maand dat ik de woede niet meer hou. Verschrikt deinst ze achteruit.

"Ik, ik." Ze komt niet meer uit haar worden en kijkt me bang aan. "Alsjeblieft, wordt niet boos. Dan kan ik het uitleggen." "Ik beloof niks."

Ze speelt met haar ringen en zucht diep. "Vertel dan." Nou word ik echt boos. "Toen we elkaar ontmoeten, op de kermis. Ik was daar met best veel vrienden." Ik wil haar niet onderbreken maar ik vraag me af waar dit heen gaat. "Het was heel gezellig. Tot ze met een idee kwamen." Waarom vertelt ze het niet gewoon. Mijn geduld raakt op. "Kom tot je punt." "Ze hadden een dare voor me bedacht."

Meer hoeft ze niet te vertellen. Alles valt als puzzelstukjes in elkaar. De leugens, haar vrienden die naar mij vragen, dat ze nooit tijd had. Ze wilt me niet. Het waren allemaal leugens. Ik ben niet verdrietig. Ik ben boos, heel boos.

"Hoelang?" "Hoe bedoel je hoelang?" "Hoelang moest je het met me volhouden? Wat zou je er voor krijgen?" "Tot het nieuwe jaar. Vijftig euro." Ik schud me hoofd van ongeloof. "Waarom zou je zo een zieke dare aannemen? Heb je er ooit bij stilgestaan wat dit betekende voor mij? Wat wij hadden, ons. Ik vond je zo leuk. Alle keren dat ik plannen met mijn vrienden heb afgezegd zodat ik naar jou kon." "Ik heb het geld nodig." "Je denk ook alleen maar aan jezelf. Wat zou je er mee moeten? Nieuwe schoenen kopen zeker." "Het spijt me." Ik lach spottend. " Waarom zou ik je nu geloven." "Ik meen het. Ik ga het goe-" voor ze haar zin kan afmaken loop ik haar kamer uit.

In de hal kom ik haar moeder tegen. "Hey jongen wat is er? Ik hoorde geschreeuw." Van mij mag ze wel weten wat haar dochter heeft gedaan. "De korte versie van het verhaal. Het ging niet meer zo soepel en ik kwam het uitmaken. Het blijkt dat we alleen een relatie hadden omdat ze een dare had aan genomen."

"Ach jongen. Ga maar naar huis. Ik moet even een gesprekje voeren met zijn dochter." Ze geeft me een knuffel. "Ik denk dat ik je dan helaas niet meer zo vaak zal zien. Maartje heeft echt een grote fout gemaakt. Ik weet zeker dat er nog wel iemand voor je komt. Je bent een leuke jongen Niall."

Ik glimlach als een bedankje voor haar lieve woorden. Wat een geweldige vrouw. "Dag." Voor ik op mijn fiets stap vraag ik aan de jongen of ze kunnen chillen. Ik voel dat ik even de gezelligheid van hun nodig heb. Ze appen allemaal dat ze kunnen. En om zeven uur staan ze voor mijn deur.

~

Sorry dat we zo laat zijn. 

-All the love L&M