My best (boy)friend -L.S. Dutch

Hoofdstuk 29

POV Zayn

Maandag eerste uur, dat betekent Cowell. Al sinds de eerste dag heeft hij een hekel aan ons en dat laat hij duidelijk zien. De deur gaat open wat betekend dat ik nu een uur normaal tegen Cowell moet praten, mijn haat naar die man wordt met de dag groter. "Liam, weet jij waarom Niall en Harry laat zijn?" Vraagt ik aan hem als we zitten. "Nee, waarschijnlijk heeft een van hen zich verslapen." "Waar hebben jullie het over?" Hoor ik Louis naast me vragen. Ik draai mijn stoel weer recht en gaaf antwoordt. "Hij hoort Harry en gelijk heeft hij zijn aandacht erbij." Zeg ik als ik recht zit. Het is zo leuk om hem te plagen met Harry.

"Boeiend." Is het enigste wat hij zegt. Hij ontkent het niet eens. "Ik meende het niet eens. Dat is schattig." Zeg ik verbaast. Boos kijkt Louis me aan en slaat zijn armen over elkaar. Ik hoor de deur van het lokaal open gaan en zie Louis gezicht heel snel wisselen van boos naar blij naar bezorgd. Ik draai mijn hoofd richting de deur zodat ik kan zien waar Louis naar kijkt. Harry en Niall staan in de deuropening. Ik snap meteen waarom hij zo blij keek.

Maar ik zie ook waarom het zo snel wisselde naar bezorgd. Harry zijn broek is gescheurd, zijn rechter bovenarm zit onder de schrammen en blauwe plekken en hij heeft een bult op zijn hoofd. Met grote ogen kijk ik Harry en Niall aan. Wat is daar gebeurt. Cowell zegt er niks van dat ze laat zijn en ze gaan op hun plek voor ons zitten. "Wat is er gebeurt?" vraag ik als ik op de schouder van Niall tik. Hij draait zich om en zegt zachtjes: "Ik zeg het na de les."

POV Harry

Ik loop nog een beetje moeilijk door de schaafwond op mijn knie, gelukkig zegt Cowell niet over dat we te laat zijn dus we kunnen de les gewoon volgen. Koebel heeft niks te vertellen dus we moeten huiswerk gaan maken. Plots voel ik iets tegen mijn rug tikken, heel zachtjes. Als ik mij omdraai zie ik Louis naar de grond wijzen, waar een propje ligt.

'Wat is er gebeurt?'

Ik grinnik eventjes en scheur een stukje papier uit mijn schrift.

'Pak je telefoon, dat is makkelijker.'

Ik gooi het propje naar Louis die het nog net kan vangen. Als ik iets schever had gegooid lag hij nu op de grond. Louis leest het briefje en knikt. Voorzichtig haal ik mijn telefoon uit mijn tas zodat niemand het door heeft en stuur hem een appje.

Lou💙

U: je weet toch dat kruispunt bij die ouderenwoningen, ik kwam van rechts maar de bestuurder lette niet op zat te bellen vgm. Mijn fiets is ook naar de tering.

Lou💙: aangereden?

U: yup. Hij reed gwn door

"Klootzak." Hoor ik Louis achter me fluisteren. Ik knik en grinnik onopvallend.

Lou💙: heb je veel pijn?

U: mijn knieën en hoofd een beetje maar verder ben ik oke

Lou💙: gelukkig :)

Lou💙: zonde van je broek staat je goed

U: thank you, jij zie er ook goed uit hoor!

Ik begin te blozen en probeer het te verstoppen maar natuurlijk heeft Niall het al door. "Wat is er?" fluistert hij naar me. "Ik ben Louis aan het appen over wat er was gebeurt." "Dan weet ik genoeg." Zegt hij nog en draait weer met zijn gezicht naar zijn boeken.

POV Louis

Ik voel mijn wangen rood worden door het compliment die Harry gaf. "Dankje." Fluister ik naar Harry. Cowell heeft net wat telefoons afgepakt en ik wil niet de volgende zijn. Harry hangt met zijn stoel naar achteren en draait zijn gezicht richting mij. "Ik spreek alleen maar de waarheid." Ik glimlach en probeer niet heel erg te blozen. "Wat ben je aan het doen?" vraagt Harry als hij naar mijn lege tafel kijkt. "Niks eigenlijk. Beetje nadenken over van alles en nog niks." Fluister ik terug. Harry knikt met zijn hoofd. "Wat Interessant allemaal." Zegt hij op een deftige toon. Ik lach zachtjes.

"Harry." Roept Cowell door het lokaal. Meteen zet Harry zijn stoel weer normaal en zegt sorry. Moest de koe nou echt ons moment verpesten. Als Cowell weer naar zijn computer kijkt gaat Harry weer achterover hangen. "Wanneer wilde jullie eigenlijk gaan zwemmen? Vrijdag of in het weekend?" vraagt hij. "Ik denk dat op zondag het beste is." Hij knikt instemmend en doet zijn eigen ding weer. Ik weet dat ik ook iets nuttigs zou moeten doen maar daar heb ik helemaal geen zin in. "Heb je die bult al gekoeld?" vraag ik dan maar omdat ik het eigenlijk helemaal niet leuk vond dat het gesprek was geëindigd. "Nee hoezo?" "Dat moet eigenlijk wel. Dat zegt mijn moeder altijd." Harry haalt zijn schouders op. "Ik kan wel meelopen naar James. Iets beters is er toch niet te doen."

"Meneer, mag ik naar de loge om wat ijs te halen voor mijn hoofd?" vraagt Harry. "Ga maar." Zegt Cowell ongeïnteresseerd. "Is het goed als ik meeloop? Hij is nogal duizelig." Vraag ik om ook weg te kunnen. Cowell knikt even maar ik weet niet eens of hij mij heeft gehoord. Ik ga maar gewoon achter Harry aan. Op de gang staat Harry al te wachten. "Ik wist niet dat ik duizelig ben." Zegt hij lachend. Lachend haal ik mijn schouders op. "Ik moest iets bedenken om daar weg te kunnen."

Voorzichtig duw ik de doek met het ijs tegen Harry hoofd aan. "Gaat het?" "Ja hoor, dankje." "Hoe zit het met je arm, doet die pijn? Of je knie." "Nee het gaat wel lou. Niet zo bezorgd." Zegt hij. James komt op ons aflopen. "Hoi jongens." Dan kijkt hij naar Harry. "Heb je gevochten?" vraagt James met een frons op zijn gezicht. "Ja met een auto die niet opletten. Ik had bijna gewonnen." Geeft Harry als antwoord. James knikt. "Harry is het goed als ik Louis van je steel, ik heb hulp nodig met iets." "Als het maar niet te lang duurt." antwoord hij lachend. Daar zijn mijn rode wangen weer.

Ik loop achter James aan naar het nablijf lokaal. "Waar moet ik mee helpen?" "Nergens ik wilde je alleen even onder vier ogen spreken." Verbaasd kijk ik James aan. "Waarover?" "Je vindt hem leuk of niet." zegt James na een tijdje. Met grote ogen kijk ik hem aan. Hoe ziet hij dat nu weer. "Is het echt zo duidelijk?" "Valt wel me. Behalve dat je wangen rood werden toen hij dat net zei. Of hoe bezorgd je naar hem kijkt. Maar nee het valt wel mee, ik heb dat gewoon snel door."

"Mag ik nu terug naar Harry?" "Tuurlijk hij is vast bezorgt." Zegt James met een knipoog. "Niets tegen hem zeggen!" roep ik nog terwijl ik naar Harry loop. "Waar moest je mee helpen?" vraagt hij als ik weer bij hem kom staan. "Gewoon dingen." Zegt ik dan maar. "Hoe gaat het met je hoofd? Is het al beter?" vraagt ik om het onderwerp te veranderen. "Ja het gaat al beter. De les is bijna afgelopen, ik denk dat we terug moeten." Samen lopen we terug naar het scheikundelokaal en we gaan weer op onze plekken zitten. De rest van de klas is ondertussen bezig met een vage enquête over de school, dus zoveel hebben we niet gemist.

~

Het gaat niet lang meer duren voordat HS3 uitkomt!!

-All the love L&M