My best (boy)friend -L.S. Dutch

Hoofdstuk 10

POV Liam

"Liam, ben je wakker?" schreeuwt me vader vanuit onder aan de trap. Ik kijk op mijn wekker, 8 uur. Langzaam kom ik mijn bed uit. Vandaag gaan we naar het museum. Klinkt leuk toch? Niet dus. Eerst moeten we naar school fietsen daar moeten we in de bus en dan een half uur rijden naar Amsterdam. Het klinkt als niet zo veel maar ik weet dat we in een file komen sowieso. Het word wel gezellig uiteindelijk met Louis, Zayn, Niall en Harry. Als ik mijn ontbijt opheb en mijn tanden heb gepoetst trek ik mijn schoenen en jas aan. "Ik ga!" "Fijne dag jongen." Hoor ik mijn vader nog zeggen voor dat ik de deur dicht doe.

Als ik op school aankom zie ik niemand meer buiten staan. Shit nu* moet ik alleen zitten. Ik loop langs de bussen en zie iedereen inderdaad al zitten. Als ik mijn fiets in de rekken heb gezet stap ik in de bus voor onze klas. "Goedemorgen Liam." Zegt Cowell mopperden. "Je bent te laat, we moesten 2 minuten geleden al vertrekken. Waarom ben je zo laat?" "Hallo" geef ik als antwoord en loop langs hem. Ik kijk rond maar zie de jongens niet zitten. "Hallo Payno!" Roept Niall terwijl ze achter de stoelen tevoorschijn komen. "We hebben een plekje voor je gereserveerd." "Dat had echt niet gehoeven hoor" zeg ik nep ontroert, voor de grap haal ik een traan uit mijn oog. Ondertussen loop ik langs alle andere kinderen om naast Zayn en Louis te zitten. "Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om deze plekken te krijgen?" vraag ik als de bus begint met rijden. "Niall en Harry waren hier al voordat de bussen er waren." Ik kijk ze met grote ogen aan. "Hoe laat was dat?" "Te vroeg maar dat maakt niet uit." Antwoordt Harry simpel. Ik had dat nooit gekund, extra vroeg opstaan voor een plekje in de bus. "Op naar Amsterdam" zegt Zayn sarcastisch enthousiast.

*10.000 woorden.

En zoals ik al had voorspeld staan we zodra we op de snelweg zijn al in de file. Ik zie meneer Cowell op ons aflopen. "Als jij nou gewoon op tijd was Payne hadden we dit probleem niet." Nog voor ik commentaar kan geven hoor ik Louis en Harry het al voor mij opnemen. "Wat kan hij er nu weer aan doen." Zeggen ze precies tegelijk. Daar is Koebel even stil van. "Al was ik te vroeg stonden wat meer vooraan in de file, zoveel maken die minuten niet uit." "Gaan we nu ook nog brutaal doe Liam?" "Wat is daar nou weer brutaal aan?" Ik haat die man zo erg. Gelukkig horen we door de speakers dat iedereen weer moet gaan zitten aangezien we weer beginnen te rijden.

Als we in Amsterdam aan komen klinkt de stem van Cowell door de hele bus "Ik wil dat iedereen straks voor de ingang wacht. Daar krijgen jullie verdere instructies." Zuchtend lopen we met ze vijven uit de bus. Het begint te regenen dus iedereen probeert onder de kleine overkapping bij de ingang nog wat plek te vinden om te schuilen. "Mogen we niet in de hal wachten?" vraagt een meisje die ik nog nooit heb gezien. "Jongens en meiden als jullie beloven rustig te blijven kunnen we naar binnen gaan." Zegt een van de begeleiders. Maar nog voordat ze iets kan zeggen loopt iedereen naar binnen. Na een korte uitleg krijgen we 3 uur de tijd om rond te lopen voordat we met iedereen gaan lunchen.

POV Zayn

"Dus wat gaan wij doen?" Vraag ik zodra iedereen begint te lopen "Het enigste schilderij wat ik wil zien is de nachtwacht de rest kan me vrij letterlijk gestolen worden." Lacht Niall om zijn eigen grap. "Iemand anders die nog specifiek naar een schilderij wilt?" Het blijft aardig stil. "Waar is dat schilderij van jou Niall? Als we daar nou gelijk heen gaan kunnen we daarna gewoon wat kloten en zo." Stel ik voor. "Goed plan maar ik heb werkelijk geen idee." "Ik heb een plattegrond mee, daar staat hij vast wel op." Tuurlijk heeft Liam daar weer aan gedacht, hij is eigenlijk de vader van de groep. "Top! Maar even een vraag, wat denken die docenten wat we gaan doen drie uur lang?" "Geloof me het zijn vreemde wezens. Zeker koebel."

"Mannen gaan jullie ook nog wat doen?" Verschrikt kijken we om. Hij moet ook echt altijd ons hebben hé. Cowell staat daar. Ik kijk snel even naar de jongens. Ik heb geen idee of hij ons heeft gehoord net. Louis begint zacht te lachen ook Niall en Harry beginnen te grinniken. Liam en ik kijken elkaar even aan met een heb-jij-een-idee-van-wat-er-aan-de-hand-is blik. Pas als Liam en ik weer naar Cowell kijken zien we het. Hij staat recht onder een schilderij van een man met een raar hoedje. Zijn hoofd blokkeert precies het gezicht van de man waardoor het er grappig uit ziet. Nu Liam en ik ook moeten proberen onze lach in te houden wordt het teveel en barste we in lachen uit. "Wat zijn jullie nu weer dom aan het lachen." Oh shit de koe is een beetje boos.

In mijn ooghoek zie ik Louis sneaky een foto maken. "B-binnenpretje." Probeert Niall te zeggen. Maar het is al te laat en loop hij naar ons toe. "Run!" schreeuw ik. We rennen zo snel mogelijk weg. Louis is het snelt dus hij rent voorop. Volgens mij heeft hij geen idee waar hij naar toe gaat maar we volgen hem gewoon. Als we na een tijdje zeker weten dat we Cowell kwijt zijn staan we stil om even bij te komen. "We zitten echt in de problemen nu." Zegt Harry half stikkend van het lachen. "Wacht laat me de foto bekijken." Louis ontgrendelt zijn telefoon. Hij begint gelijk te lachen als hij zijn galerij opent. "De foto is perfect. Zijn gezicht niet normaal." "Laat zien dan." Louis draait zijn telefoon en laat de foto zien.

Spontaan beginnen we allemaal te lachen. Alswe eindelijk zijn uitgelachen kijk ik om me heen. "Hebben jullie eigenlijkeenig idee waar in dit gebouw we zijn?" "Nope." Antwoord Niall die nog steedslacht. "Maar daar is een bordje waar restaurant opstaat dus we kunnen ons weleven vermaken. Ik heb geld van mijn ouders meegekregen."

~

Liam is bezig!!!!!!

#HERESTOTHEFUTURE

-All the love L&M