military base || 𝘵𝘢𝘦𝘬𝘰𝘰𝘬 ✅

27

Ο Jungkook τον είχε μεταφέρει πίσω στο δωμάτιό του μετά την επανένωση τους, και τώρα ξαπλωναν μαζί στο σκληρό πάτωμα, στο στρώμα του. Το μόνο που ακουγόταν, ήταν το ροχαλητό του Jimin και του Jin από δίπλα.

Ήταν ήσυχα, και δεν μιλούσαν, γιατί κοιτώντας ο ένας τον άλλον,  δεν ένιωθαν την ανάγκη να πουν τίποτα παραπάνω.

Ο Taehyung ένιωθε ανακουφισμένος που τον είχε πάλι κοντά του. Πριν από μία ώρα σκεφτόταν ότι δεν θα τον έβλεπε ποτέ ξανά, δεν θα έβλεπε ξανά εκείνα τα σκούρα μάτια μπροστά του. 

Ακόμα κι αν δεν το παραδεχόταν, πάντα ένιωθε φόβο με τη σκέψη του στρατιώτη στο πεδίο της μάχης.

Ο Jungkook σήκωσε σιγά-σιγά το χέρι του για να χαϊδέψει τις μελαχρινές μπούκλες του, βάζοντας απαλά τις τρίχες πίσω από το αυτί του.

"Νοιάζομαι για σένα Taehyung" είπε ο Jungkook, καθώς δεν μετακίνησε τα δάχτυλα του από το πρόσωπο του.

Τα λόγια του χτύπησαν δυνατά τον μελαχρινό και δεν μπορούσε πλέον να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Τα μάτια του άρχισαν να βουρκώνουν από τις αναμνήσεις που ξαναέρχονταν.

Από παλιά και μέχρι τώρα, ποτέ δεν του άρεσε τόσο πολύ κάποιος, όπως αυτός ο μαυρομάλλης. Ίσως ήταν επειδή δεν εμπιστευόταν τους άλλους εύκολα, αλλά και όταν το έκανε, μετά από κάθε ραντεβού ή δείπνο με κάποιον, σκεφτόταν εκείνον. Ενα του άγγιγμα θα μπορούσε να αναπληρώσει όλα αυτά τα άτομα. Για δέκα χρόνια, λαχταρούσε μόνο να είναι κοντά σε αυτό το άτομο.

"Σ'αγαπώ" σχεδόν ψιθύρισε ο Jungkook και το χέρι του σταμάτησε στο σαγόνι του Taehyung. Τα μάτια του καρφώθηκαν στον μελαχρινό που τώρα είχε αρχίσει να κλαίει αθόρυβα.

Ένιωσε τον αντίχειρα του να σκουπίζει τα δάκρυα που δεν σταματούσαν να πέφτουν στο πρόσωπο του.

Δεν ήξερε γιατί έκλαιγε. Ίσως ήταν επειδή δεν περίμενε ποτέ ότι θα άκουγε αυτές τις λέξεις από εκείνον. Αν και τις περίμενε για χρόνια, ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα συνέβαινε. Έτσι τώρα, όταν το άκουσε από το στόμα αυτού του ατόμου, δεν μπορούσε να μη ξεσπάσει.

Ο Jungkook μετακινήθηκε, αφήνοντας ένα φιλί στο μέτωπο του μελαχρινού και τον τράβηξε στην αγκαλιά του, κρύβοντας τον στο λαιμό του.

"Σ'αγαπώ.." ψιθύρισε και ο Taehyung, θάβοντας το κεφάλι του πιο βαθιά στη ζεστή αγκαλιά του, καθώς ο Jungkook τον φίλησε στον κρόταφο, σφίγγοντας πιο πολύ τα χέρια του γύρω του.
Η καρδιά του δεν μπορούσε να αντέξει να βλέπει τον άλλον να κλαίει.

Ακόμα και τώρα, δέκα χρόνια αργότερα, παρέμενε ακόμα ο ίδιος Jungkook. Αυτή τη φορά όμως θα του έδειχνε πως πραγματικά αισθάνεται..