Şafak Vakti Bozkurt ~ Nemrudun Kızı ~ Bordo Bereliler

Şafak Vakti Bozkurt Bölüm 39

Yazdığım en uzun bölümle baş başa bırakıyor sizi 1850 kelime, normalde her bölüm 1000 kelime oluyordu ama hafta sonu bölümlerini uzun yapmaya karar verdim. Oy ve satır arası yorumlarını unutmayın iyi okumalar 💝 Bölüm sözünü öne bırakmaya karar verdim.

Bölüm Sözü: Övüne övüne mit giremez diye bir mit ajanına anlattıkları mekandaki tuzaktan yine mit ajanı tarafından kurtarılıp başka bir tuzağa çekilen aptallar, buna pişman olacaktı.

Media: Asena'nın kıyafetleri

Odadan çıkıp salona geldim, Yağız ve Alp çoktan hazırlanmıştı. İki gündür olduğu gibi yine takım elbise giymişlerdi. Yağız henüz ceketini giymemiş, kravatını bağlamıştı. Beyaz gömleğin altından yapılı vücudu ve kasları belli oluyordu onu daha fazla incelemeden bir kenera oturdum. Dalmıştı ve geldiğimi farketmemişti, oturmamla beraber beni farkedip bana döndü.

Yağız: Şu saçma salak kıyafetleri kim ayarlıyorsa bir gram beyni yok.

Anlamıyor numarası yapmaktan sıkılmıştım, o yüzden karşılık verdim.
+ Sevgilini kıskanmalısın Yağız, beni değil.

Yağız: Bu sefer kıskançlığın ötesinde, bu lanet ayakkabılarla birşey olsa nasıl koşacaksın? Hızlı yürüsen kırılacak gibi duruyorlar.

Bu sefer haklıydı ama bu fikrimi tabiki ona söylemedim ve dalga geçmeye başladım.

+ Eh yapacak birşey yok, kucağınıza alırsınız artık biriniz.

Yağız: Sevdim bu fikri çok mantıklı.

+ Dalga geçiyordum, ciddiye alma sakın.

Yağız: Ciddi olduğumu mu düşünüyorsun?

+ Hayır tabiki, sadece uyarayım dedim.

Alp burda olduğunu hatırlatmak ister gibi öksürdü sonra da Yağız'a döndü,

Alp: Git de kravatını bağla ceketini falan giy zamanımız az kaldı.

Onun girmesiyle bana dönüp konuştu,

Alp: Herşeyin farkındayım, görevdeyiz diye sesimi çıkarmıyorum görev bitince senin de ifadeni alacağım.

+ Konuşalım görev bitince ama ben bile benden yana birşeylerin farkında değilim.

Yağız'ın tekrar gelmesi ile konuşmayı bıraktık. Kimse tek kelime etmiyordu. Bu sessiz bekleyiş on beş dakika kadar sonra odanın kapısının çalması ile son buldu. Sakin adımlarla çantamı da alıp kapıya doğru geçtim. Beni gören Alex gülümsedi.

Alex: Her zamaanki gibi çok güzle olmuşsun.

+ Teşekkürler, sende çok iyi görünüyorsun.

Alex: Hadi gidelim.

Başımla onu onayladım, benimle beraber Alp ve Yağız da odadan çıkınca Alex duraksadı.

Alex: Onlar bizimle gelemez, bu kapalı bir organizasyon.

+ Onlar benim korumalarım ve benimle gelecek, aksi mümkün değil.

Alex: Can güvenliğin benim teminatım altında, hiçbir risk yok, korumaya da ihtiyacın yok.

+ Alex, beni babam birçok kişiden saklıyor olabilir ama beni bilen düşmanları da var. Onlar olmadan gelmem mümkün değil, uzatacaksan odaya geçip kendime bir şarap sipariş edeceğim çünkü seninle burda tartışmak zevkli değil.

Derin bir nefes aldı, on saniye kadar durup düşündü sonra da kafasıyla beni onayladı. O on saniyede bende çok gerilmiştim çünkü olmaz derse çok büyük sorun çıkacaktı.