İyi okumalar Güzellerim 🖤🌙
🌙
Zümra'nın Ağzından
Depremden sonra ki yığınların altında kalan çaresiz insanlardan farkım yoktu. Üzerimde sanki büyük bir ağırlık vardı ve ben bu ağırlıktan kurtulamıyordum.
Vücudumda ki dehşet ağrı gözlerimi açmamı bile engelliyordu. Göz kapaklarım da ki ağırlık başımı ağrıtıyordu, ya da ben delirmiştim ve saçma sapan şeyler kurguluyordum.
Kafamın içinde ki ses beni çıldırtıyordu, sanki kulağıma konmuş bir sinek vardı ve beni rahat bırakmıyordu. Yavaşça kafamı kaldırdım, kaldırmam ile ağzımdan acı dolu bir inilti çıkması bir oldu. Enseme bıçak saplandığını hissetmiştim bir an.
Gözlerimi tamamen aralayıp, etrafa göz gezdirdim. Penceresi bile olmayan, rutubetli, her yeri pislik içinde olan bir depodaydım. Ellerimi de, ayaklarımı da bağlamışlardı.
Neden bu hale geldiğimi bilmiyordum. Tek hatırladığım şey, kaçmaya çalışırken, Serdar'ın enseme batırdığı iğneydi. Ne iğnesi olduğunu bilmiyordum ama beni kısa sürede bu hale getirmişti.
Sahi ne kadar süre geçmişti? Yokluğu mu fark etmişler miydi?
Helin? Bana mesaj atmıştı, ona da mı bir şey yapmışlardı?
"Allahın belaları! Çözün kolları mı!" diyerek, bağırmaya başladım. Ama ne gelen vardı, ne giden. Ellerimi o kadar sıkı bağlamışlardı ki, nabzımın sert sesini duyuyordum. Sanki birazdan su borusunun patlaması gibi benim de damarım patlayacak ve her yer benim kanım ile renklenecek.
Şuan şüphesiz tek istediğim şey buydu.
Ölmek.
Birden deponun kapısı sertçe açıldı. Kafamı kaldırıp gelen kişiye baktım, sevgili abim. "Ne bağırıyorsun?" diye bağırdı. Bakışları nefret doluydu. Ben ne yapmıştım?
Ne yapmıştım da, bu kadar nefret ediyorlardı benden?
"Çöz elleri mi. Evlenmeyeceğim o şerefsizle!" diye bağırdım öfkeyle.
"Evleneceksin kızım, kaçışın yok!" diye bağırdı. Gözlerimi kısarak ona baktım. İçtenlikle bir kahkaha attım, bütün depoda yankılanan kahkaham renksiz duvarları daha da koyulaştırmıştı. Serdar bana delirmişim gibi bakıyordu.
Belki de delirmiştim, bunca olan şeyden sonra delirmemek saçma olmaz mıydı?
"Sen bana bir baksana, ben de o itle evlenecek ya da senin sözünü dinleyecek göz var mı? Kimsin sen ha, kimsin de benim hayatım hakkın da karar verebiliyorsun?" diye bağırdım öfkeyle.
Ben onların oynaya bileceği, elden ele değiştirebilecekleri bir piyon değildim. Başta bu kadar güçlü olmadığım için kendime kızıyordum.
Neden? Neden, başta güçlü olup onlara karşı gelemedim. Saçmalama Zümra, annem az mı karşı gelmişti? Polise bile gitmişti ama iki gün sonra serbest bırakılmıştı.
Neden? Şiddet uygulayan bir insan neden suçsuzmuş gibi dışarıda dolaşa biliyor?
Neden geri evine gönderiyorlar?
