ဝိညာဥ်ကူး​ပြောင်းလာပြီး​နောက် ဗီလိန်ကိုငို​အောင်လုပ်ခဲ့တယ် (မြန်မာဘာသာပြန်)

Chapter 18.2: မ​ကောင်းဆိုးဝါးဝတ်စုံ ဝတ်ထားစဥ် ​ရှောက်ယန်ရှီးနှင့်​တွေ့ခြင်း (2)

[Unicode]

လျှိုယွီအန်းက သူ​၏နေ့လည်စာဘူးကိုဖွင့်ရင်း တစ်ဖက်က ဗီဒီယိုကောလ် လက်ခံမည့်အချိန်ကို ​စောင့်ဆိုင်း​နေလိုက်သည်။ စားပွဲပေါ်တွင် တူ၊ဇွန်းတို့ကို နေရာချနေသည့်အချိန်မှာပင် ရှောက်ယန်ရှီးသည် ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုအား လက်ခံလိုက်​၏။ ကြည့်ရတာ သူလည်း နေ့လည်စာစားနေသည့်ပုံပင်။

၎င်းမှာ ရိုးရိုးသာမန်တရုတ်အစားအစာမှန်း လျှိုယွီအန်း သတိထားမိလိုက်သည်။ ငရုတ်သီးစိမ်းနဲ့ အာလူးပါးပါးလေးမွှေကြော်တစ်ပွဲ၊ ကြာစွယ်အချိုချက်တစ်ပွဲနှင့် ကြက်ပေါင်တစ်ခုသာ။

ကြာစွယ်ဟင်းမှာ ကုန်လုနီးပါးဖြစ်နေပြီး မွှေကြော်မှာလည်း အနည်းငယ်သာ ကျန်တော့သည်။ ကြက်ပေါင်ပေါ်တွင်တော့ ကိုက်ရာအကြီးကြီးတစ်ခုရှိနေ​လေသည်။

သူ့ရှေ့မှ အမျိုးအစားစုံလင်လှသော ဟင်းပွဲများနှင့် ရှောက်ယန်ရှီး၏ နေ့လည်စာနှင့် နှိုင်းယှဥ်ကြည့်ရင်း လျှိုယွီအန်း၏ မျက်နှာအမူအရာမှာ အနည်းငယ်မည်းမှောင်သွားရ၏။

ရှောက်ယန်ရှီးမှာ ဒီလောကကြီးအပေါ် တကယ်ပဲ ဘာခံစားမှုမှမရှိတော့သယောင်။

မကြာသေးခင်က သူနှင့်အတူတူ အချိန်ဖြုန်း၊ အတူတူစားသောက်ရင်း ထိုသူ ဘယ်လောက်အချိုတွေ ကြိုက်တတ်ကြောင်း သိခဲ့ရပြီး သူ့အတွက် အစားအစာချက်ပြုတ်ပေးဖို့ရန်ပင် တောင်းဆိုခံခဲ့ရသေးသည့်အတွက် ရှောက်ယန်ရှီးမှာ အစား‌အသောက်နှင့် ပတ်သက်လျှင်တော့ အနည်းငယ် စိတ်အားထက်သန်မှုရှိနေသေးသည်ဟု သူထင်ခဲ့မိသည်။

သို့သော် အခုတော့ လျှိုယွီအန်း သိပ်မသေချာတော့ပေ။ ဖုန်းစခရင်ပေါ်တွင် ပေါ်လာသည့် ရှောက်ယန်ရှီး၏ပုံစံမှာ အစား‌အသောက်ကို ခုံမင်နေပုံလည်း မပေါ်သောကြောင့်ပင်။

အစားအသောက်တင်မက တခြားဘယ်အရာကိုမှလည်း တွယ်တာမှုမရှိချေ။

ဘာကိုမှလဲ စိတ်မဝင်စားတော့ - ကွာရှင်းစာချုပ်ပေါ်မှာ သူလိုချင်တဲ့ငွေပမာဏကို ရေးခွင့်ပြုထားသလိုမျိုးပေါ့။

သူ့ပိုက်ဆံ၊ သူ့ကုမ္ပဏီကိုတောင် ဂရုမစိုက်တော့ပေ။

'လျှိုယွီအန်း'ကိုတော့... ရှောက်ယန်ရှီးက ဂရုစိုက်နေသေးသည်ဟု သူထင်ထားခဲ့သေးသော်လည်း ဤရက်ပိုင်း အတူတူရှိနေရင်းနဲ့မှ ရှောက်ယန်ရှီးသည် 'လျှိုယွီအန်း' ဆိုသည့်နာမည်ကိုပင် တွယ်တာခြင်းအလျင်းမရှိကြောင်း သိလိုက်ရသည်။