Anne ve babama...
Koşa koşa babasına sarılan kızları gördükçe kalbim acıyordu resmen. Peki ya annesinin yaptığı sarmaları öğlen arasında yiyenlere ne demeli? Ballandıra ballandıra anlatıyorlardı ailelerini bana. Annesinin yeni toka aldığını gözüme gözüme sokuyorlardı. İçim acıyordu. Aileleriyle yaptığı pazar kahvaltısından bahsediyorlardı. Babasının aldığı yeni oyuncaktan bahsediyordu kız. Temiz kıyafetler, anne eli değmiş saçlar içimi acıtıyordu. Çığlık atıp masada duran ne varsa dökmüştüm yere. O sırada içimde tuttuğum gözyaşlarıda dökülmüştü. Onlar anne diyerek ağlamaya başlarken bir anda ellerim saçlarıma gitti. Saçlarımın diplerinden tutarak çekmeye başladım. İşte o an hayatımın değişim dönemiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ
RandomDoğduğu an annesini ve babasını kaybeden bir kız. İçi, dışı karanlık olan bir kız. En son ne zaman güldüğünü bile hatırlamayan Alaz, 17 yaşında kimlerin yanında gülecek? ''Yaşadığınız acıyı yaşamayan anlamaz.''
