Diğerlerinden uzum bir bölüm olduğunun farkındayım, umarım okurken sıkılmazsınız.
Multimedyadaki Giray.
İyi okumalar!!
Hapishaneden çıkmıştık. Giray'ın evine geldiğimizde sürekli salonda dönüp duruyordum.
"Dur artık!" Sert sesiyle bana bağırdığında kafamı ona çevirip durdum. "Onunla tekrar görüşmem lazım, yada avukatıyla görüşmem lazım." Durdum. "Ailem yaşıyor Giray, başka kim böyle bir şey isteyebilir ki? Kim bana acı çektirebilir ki?" Tekrar dönmeye başladım.
"Alaz! Otur şuraya ne yapacağımızı düşünelim." Dediğinde yanına oturup kafamı iki elimin arasına aldım.
"Bir hafta bekleyip tekrar onu görmeye gidebiliriz bu birinci şansımız." Dediğinde kafamı iki yana salladım. "Bir hafta bekleyemem." Dediğimde ayağa kalkıp ceketini aldı
"Yaptığım hareketlerden ne yapmaya çalıştığımı anlamalısın, eğer anlayamazsan çok geç kalırız." Dediğinde ceketimi bana fırlattı. "Nereye gidiyoruz?" Diye sordum ceketimi giyerken.
"Kadriye'nin evine." Dediğinde derin bir nefes alarak evin kapısını kapattım. "Motorla gideceğiz." Dediğinde motoruna doğru yürümeye başladım. Adresi ona verdiğimde onaylarcasına başını salladı. İki elimide onun beline dolayıp kafamı sırtına yasladım.
***
Motoru bir kenara park edip yürümeye başladık. Ayçayı öldürecektim."Burada kendimi arabanın önüne atmıştım, Kadriye beni hastaneye bile götürmeyip evde dövmüştü." Dediğimde Giray elimi tuttu. Başım dönüyor, gözlerim kararıyor. Binalar üzerime üzerime geliyordu resmen. Giray tam ağzını açmış konuşacağı sırada ben konuştum.
"Burası." Diyerek binanın giriş merdivenlerine yöneldiğimde kapıda oturup evcilik oynayan kızları gördüm. Sırtımı dikleştirerek merdivenleri çıkmaya başladım. Kapının önünde durduğumda Giray'a baktım.
"Kenarda bekle." Dedi Giray. "Neden?" Diye sorduğumda elimi bıraktı. Bayılacak gibi oldum. "Dediğimi yap gökyüzü, bana bırak." Dediğinde dediğini yapıp kapının kenarına geçtim.
Bana güven dolu bir bakış gönderip kapıyı çaldı. Kapı açıldığında ağzında bir sakız olduğuna emindim.
"Ne var? Wauw yakışıklı." Dediğinde sinirlenmiştim. Pislik!
"Merhaba güzel bayan." Dedi Giray. "Ev boş gelsene." Dedi salak kız! Giray bana bir bakış attı. "Motorumla gezdirebileceğim güzel bir bayan arıyordum, doğru adresteymişim demek." Dedi Giray.
"Bekle geliyorum." Diyerek güldü gevşekçe. "Gezdikten sonra sana gideceksek olabilir." Dediğinde kapıyı kapatıyordu. "Önden buyrun." Dedi Giray. Giray'ın konuşmasıyla kız Giray'ın yüzüne doğru bir kahkaha patlatarak kapıyı kapatamamıştı, önden yürümeye başladığında Giray arkasını dönüp bana gir işareti yaptığı an onaylarcasına başımı salladım.
"Klüpten mi söylediler adresimi?" Diye sordu kız. Onlar merdivenleri inerken ben çoktan eve girip kapıyı arkamdan kilitlemiştim bile. Hızla Kadriye'nin odasını buldum. Odasına girip her yeri delik deşik ettim. Bir şeyler saklayabileceği her yere bakıcaktım. İç çamaşır çekmecesini delik deşik ettim.
"Orospu kadın." Dedim iç çamaşırları gördüğümde. Küfür ettiğimde güldüm. O kelimeyi sanırım ilk defa kullanıyordum. Başka yerleri aramaya başladım bu sefer. Biraz beynimi kullandım. Burası değil, burası hiç değil. Burası bir ihtimal. Dolabın kapağını açtığımda kıyafetlerin arasındaki kutuyu görmem pek geç olmamıştı. Kutuyu elime alıp yatağının üzerine oturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ
RandomDoğduğu an annesini ve babasını kaybeden bir kız. İçi, dışı karanlık olan bir kız. En son ne zaman güldüğünü bile hatırlamayan Alaz, 17 yaşında kimlerin yanında gülecek? ''Yaşadığınız acıyı yaşamayan anlamaz.''