In The Arms Of A Doll Collector (BENZ SERIES I)

Kabanata 13

The Silver's

Am I hallucinating? Am I seeing things I shouldn't be seeing? Halos pareho sila ng mukha! Ganon din ang tangkad at hairstyle. Ang pinagkaiba lang ay ang kulay. Damon's hair color is black while this man he called 'Damien' is white. Halos pareho kami. Ganon din kasi ang kulay ng buhok ko.

Tinitigan ko rin ito sa mga mata. Damon has gold eyes while this police here in front of us has a blue one. Matikas ang tindig nito dahil sa magandang pangangatawan at ang kagalang-galang na pagkatao sa suotan.

"You're not taking her." Damon aggressively said and went in front of me. Para niya akong p-protektahan sa isang 'to.

Of course he wouldn't let me but I feel happy that someone reaches us here. Isa pang police. Parang lahat ng pag-asa sa sistema ko ay bumalik na makalayo sa lugar na ito. This place is always closed for me because there's Damon at first who doesn't want me to go away from him. And there would be bad strangers again who wants to do something bad to me. Pero ngayon, ito. Ito na ang pinakahihintay ko.

"You kidnapped her, I know." Damien said. Kumunot ang noo ko. Alam niya? Paanong alam niya? Kung alam niya, dapat una palang ay pinuntahan niya na ako dito.

"It's none of your business. At bakit andito ka? Hindi ikaw ang tinawagan ko." Damon said.

Wait? Damon called for a police? He called them to pick those assholes? Ibig sabihin hindi niya pinatay ang mga ito. Tinignan ko siya nang may pagtataka. Damon is still in his right mind then.

"Pinaghahanap na siya ng magulang niya. Pumunta ako dito para sa tatlong lalaking 'yon but I'm not expecting this woman right here. Ikaw pala ang kumuha. Bakit ba hindi ko naisip 'yon?" After Damien said those words, hinawakan ni Damon ang palapulsuhan ko at hinila. Binalewala niyang lang ang sinabi nito. We went inside the house but Damien followed.

Hinila ni Damien ang kwelyo ni Damon paharap sa kanya dahilan para mabitawan niya ako at hinawakan ang kamay ni Damien na nakahawak doon sa kwelyo. They're looking each other in the eyes with no emotion at all.

"Hindi mo gustong nagugusot o nadudumihan ang damit mo, Damon. But you made me do this." Pang-aasar ng police.

Para lang akong nakatingin sa isang lalaking nanalamin. They're twins. I can't believed this!

"Just leave with those men. Hindi mo kailangan isama si Cresia."

Napangisi si Damien. Kinilabutan ako lalo dahil halos pareho din sila ng pagkakangisi. Even the lips.

"Wow! What happened to the old Damon? You're really getting your mind, back? Huh?"

Malakas na ibinato ni Damon ang kamay ni Damien palayo sa kwelyo nito. Muli niya akong hinawakan at inilayo.

"If you really want to keep her, I'll ask the lady first if she wants it. Kapag hindi niya gusto, wala kang laban. Hindi ako magdadalawang isip na ipadampot ka sa mga kasamahan ko." Ani Damien habang pataas kami ng magarbong hagdan.

Naguguluhan ako sa mga oras na ito but what Damien said has a point kaya tumigil ako sa paglalakad dahilan para mapaharap sa akin si Damon. I saw anger in his eyes that fast at mas lalong humigpit ang hawak niya.

"Damon, I have to give them a word about this."

"You're not leaving me." Madiin na bulong niya sa akin.

"Don't scare her, Damon-"

"Shut up, Damien!"

Halos umingay ang buong silid sa malakas na sigaw ni Damon. Damien immediately shut his mouth and nod as if it was just nothing samantalang ako ay nagsisimulang matakot kapag ganito na ang asta ni Damon.