ထိုေန့က သူတို႔အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚက
ေရွာင္းက်န႔္အတြက္ သူ႔အိပ္ယာကို အပိုင္စားေပးလိုက္သည္။သူကေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္နားက အခန္းက်ဉ္းေလးမွာ ေနၿပီး အေအးဒဏ္ကို ခံရဉီးမွာပင္။
ေယာက်ၤားသားႀကီး ႏွစ္ေယာက္အတြက္
အိမ္ေလးဟာ က်ဉ္းလြန္းသည္မွာ ေျပာစရာမလိုေအာင္။ေရွာင္းက်န႔္ အခန္းထဲမွ ထြက္သည္ႏွင့္ ရိေပၚအခန္းတံခါးေရ႔ွ ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသား
ျဖစ္ေနၿပီး အခန္းႏွစ္ခန္း၏ေထာင့္ခ်ိဳးေလးမွာ
ေသာက္ေရအိုးစဉ္ေလး ထားထားသည္။
အၿမဲတမ္း ေအးျမေနေစဖို႔ ရိေပၚစိုက္ထားသၫ့္
စပါးပင္ ပုစိေလးေတြကို ထိုလူက လ်ွာရွည္ခြာရွည္လုပ္ၿပီး ႏႈတ္ပစ္ခဲ့ေသးတာကိုေတာ့
မေျပာခ်င္ေတာ့ပါ။
မနက္ခင္း မိုးလင္းလ်ွင္ ရိေပၚက ေဆးက်ိဳ၊
ေဈးသြား၊ျပန္လာၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ေနခ်ိန္အထိ
ထိုလူက အခန္းေအာင္းေနခဲ့ၿပီး စားခ်ိန္တန္လ်ွင္ေတာ့ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတင္းျဖင့္
လာထြက္စားတတ္သည္။ၿပီးလ်ွင္ အခန္းထဲ
ျပန္ဝင္သြားၿပီး တရားထိုင္တာလိုလို၊ဘာလိုလိုႏွင့္
လုပ္ေနၿပီး ရိေပၚမွာ သူ႔အလုပ္အေကြၽး
ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လို႔သြားသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာဖို႔ ထိုလူ႔
အခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ကုတင္ေပၚမွာ
ထိုင္ေနသၫ့္ ထိုလူက သူဝင္လာတာကို
ေတြ့ေတာ့ ဘာစကားမ်ွမဆို။
"စကားေျပာရေအာင္"
"မအားဘူး!"
"ငုတ္တုတ္ႀကီး ထိုင္ေနတာကို ဘာမအားတာလဲ"
"ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရလို႔ကို မအားတာ"
ရိေပၚ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ လက္ေမႊးေတြေတာင္
ေထာင္ကုန္ၿပီလား ထင္ရသည္။ဒီလူရဲ့
အခ်ိဳးမေျပတဲ့ အတိုင္းအတာက ေသးေသးေလးေတာ့ ဟုတ္မေနပါ။
"ဒီမွာ။ခင္ဗ်ားက အခု ဘယ္ကေနက်လာမွန္း
မသိတဲ့ အေျခအျမစ္မရိွတဲ့လူေနာ္။အရင္က
မင္းသားေလးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အေျခအေနနဲ႔
အခ်ိန္အခါကိုၾကၫ့္ၿပီး ေနတတ္ရတယ္ဆိုတာ
မသိဘူးလား။"
BẠN ĐANG ĐỌC
Venus(Completed)
Fanfictionသိပ္လွတဲ့ ေရွာင္းက သူ ႀကီးစိုးရာ Venusလိုမ်ိဳး..... သိပ်လှတဲ့ ရှောင်းက သူ ကြီးစိုးရာ Venusလိုမျိုး.....
