"ပါးပါး..."
မပီကလာ ပီကလာ ေခၚသံေလးသည္ ေစာ္ေအာ္ေလး ထံမွ ျဖစ္သည္။ေဖာင္းအိေနေသာ
လက္ဖဝါးေလး ႏွစ္ဖက္က ေရွာင္းက်န္႔
ပါးပင္ကို ခပ္ဖြဖြေလး ဆုပ္ကိုင္လာၿပီး...
"မငို..နဲ႔ေလ"
သူ႔မ်က္ေတာင္တို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ခတ္မိကာ
မ်က္ရည္အျမန္သုတ္ရင္း ၿပံဳးျပမိသည္။
ကေလးေရ႔ွမွ မငိုသင့္ဘူးဆိုတာ နားလည္ေပမဲ့
သူဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မ်က္ရည္က်ေနမွန္း
မသိခဲ့။ထိုမ်ွအထိ ေရွာင္းက်န္႔မွာ စိတ္ႏွင့္လူႏွင့္
လြတ္ေနခဲ့သည္။
"သား အိပ္ေတာ့မလား?ပါးပါး သိပ္မယ္ေလ"
ေစာ္ေအာ္ေလးက ေခါင္းရမ္းျပသည္။
"သား...ၪီးၪီးေတြနဲ႔ ေဆာ့ခ်င္ေသးတယ္"
ေရွာင္းက်န္႔ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွ ျဖဴလႊေသာ
အၿပံဳးတစ္ခု ခ်က္ခ်င္းျဖစ္တည္လို႔လာၿပီး
ေနာက္မွာေတာ့ Marsတပ္သား တစ္ခ်ိဳ႕အား
လွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"ဒီက က်ဲေရာ မပါဘူးလား ေစာ္ေအာ္ေလး"
တံခါးေပါက္နားမွ ဘယ္အခ်ိန္တည္းက
ရပ္ေနမွန္း မသိသည့္ မိန္မိန္က အခန္းထဲ
ေလ်ွာက္ဝင္လာသည္။ေစာ္ေအာ္ေလးအား
ေရွာင္းက်န္႔ လက္ထဲမွ ေျပာင္းယူေပြ့ခ်ီလိုက္
သည္ႏွင့္ ကေလးေလး၏ ျမဴးထူးစြာ ရယ္သံမ်ား
ခ်က္ခ်င္း ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
ေစာ္ေအာ္ႏွင့္ အတည့္ဆံုးက တပ္သားေတြ
ၿပီးလ်ွင္ မိန္မိန္ပင္။ေျပာရမည္ဆို သူ႔အား
အလိုလိုက္ အႀကိဳက္ေဆာင္ေပးသည့္ သူတိုင္းႏွင့္ တည့္သည္။
တခစ္ခစ္ ရယ္ေနေသာ ကေလးေလးကိုၾကည့္ရင္း ေရွာင္းက်န္႔အၿပံဳးတို႔ တျဖည္းျဖည္း
ေပ်ာက္ကြယ္လို႔သြားသည္။စကားေျပာတတ္
ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ေစာ္ေအာ္ေလးသည္
ရိေပၚ၏ အလိုလိုက္လြန္းပံုႏွင့္ဆို ေသခ်ာေပါက္
ကေလးေလးရဲ့ အခ်စ္ဆံုးက ရိေပၚျဖစ္ေနမွာ။အခုေတာ့....
"အရွင့္သား အနားယူလိုက္ပါၪီး။မိန္မိန္
ေစာ္ေအာ္ေလး အိပ္သြားတဲ့အထိ ၾကည့္ေပးထားမယ္"
"ေက်းဇူးပါ မိန္မိန္"
တကယ္လည္း ေရွာင္းက်န္႔ အနားယူခ်င္ေနၿပီ
ျဖစ္သည္။အပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ကာ ဖံုးထားေပမဲ့သူ႔ရဲ့ သူ႔ပံုစံက ေဘးလူၾကည့္တိုင္း စိတ္ညစ္
ေနတာ အသိသာႀကီးပင္။
YOU ARE READING
Venus(Completed)
Fanfictionသိပ္လွတဲ့ ေရွာင္းက သူ ႀကီးစိုးရာ Venusလိုမ်ိဳး..... သိပ်လှတဲ့ ရှောင်းက သူ ကြီးစိုးရာ Venusလိုမျိုး.....
