Selam ballar, güzel insanlar. Geçen bölüm çok konuştum, bu yüzden sizleri daha fazla tutmayacağım. Hemen yeni bölüme geçmek istiyorum.
Hiç insanların size olan bakış açısını düşündünüz mü? Ailenizin, arkadaşlarınızın, anneniz ve babanızın. Bazı durumlara beni kendi ailem bile anlamıyor. Mesela yapabileceğim şeyler. Örneğin ben bilgisayar oyunu oynayamıyorum, ve bu yüzden tiyatro yönünde bir ilgim var. Dolayısıyla zamanında arkadaşlarımla bir oyun kurduk. Fakat babam bana: Artık tiyatro yapma dedi. Ben kardeşimle bile tiyatro dışında oyun oynamıyorum, çünkü bilgisayar oynamayı bilmiyorum. Bunun dışında evde saklambaç, top gibi şeyleri oynamak da çok zor. Üstelik onlar 2 kişiyle oynandığında zevkli olmaz ki? Hem sadece bir kişi saklanırsa 2 tarafta çok sıkılır. Öyle değil mi? İşte ben azönce babam bunu söylediğinde üzüldüm, çünkü yapacak birşeyim yok. Hayatımda spora, müziğe, derslerime, kitaba, kurana yer verdim. Ne var yani kardeşimle tiyatro yapsam ne olur? Üstelik dedim ya! Ben bilgisayar oynamayı bilen, ve bilgisayar oyunlarını seven bir kız değilim. Açıkçası bilgisayar oyunlarını pek severmiyim bunu da bilmiyorum. Peki ya sizler ne dersiniz? Lütfen burayı yorumlayın. Lütfeeeeennnnnnnn!!!!!
Peki. Şimdi birde başka bir konuya deyinelim. AAA hayır, o diğer bölümde. Sizleri seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
görme engeli
Historia CortaMerhabalar. Bu kitapta sizlere görme engelli olmanın zorluklarını, böyle bir kişinin nelere dikkat etmesi, neler kullanması gerektiğini ve normal yaşamda neler yapması gerektiğini anlatacağım. Daha iyi anlatabilmek için kendi hayatımdan, ve çevremde...