Biz görme engelliler spor yapabilir, bilgisayar ve telefon kullanabilir, bir yerden bir yere rahatlıkla gidebilir. Bunları daha önce konuştuk. Fakat ben artık bazı konuları açmam gerektiğini düşünüyorum. Mesela bir görme engelli bunları yapar, fakat insanların bakış açısı neden bu yönde değildir? Bunu bana söyler misiniz?
Neden bizi parmakla gösterirler? Neden arkamızdan: Şuna bak kör her halde, ay bu işlerini nasıl yapıyor. Gibi hitaplarda bulunurlar? Neden onları duymuyormuşuz gibi davranırlar? Neden otobüste, AVM'de yada gittiğimiz yerlerde alay konusu oluruz? İşte bütün bu soruların cevabı insanın bakış açısıdır. Kimisi bir şeyler yapabileceğimize inanırken, kimisi de bu işini rahat yapabilir mi diye düşünür. Kimisi başarılı, kimisi ise ortalıkta boşboş gezen birisi olacağımızı düünür. Ve ben ilk bakış açısından yanayım. Örneğin ben etra
fımdaki arkadaşlarımdan sıkça duyuyorum, ve yakın bir arkadaşımın başına geldiğini de biliyorum. Bizim yemek yiyebiliyor olmamız bile bazen insanları şaşırtıyor. Hatta beynimizin de çalışmadığını düşünüyorlar. Kalbimizin de gözümüz gibi engelli olduğunu, hiçbir zaman hiçbir işimizi yapamayacağımızı. Fakat bizler boş insanlar değiliz, bunu bence herkes aklında tutmalı!!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
görme engeli
Cerita PendekMerhabalar. Bu kitapta sizlere görme engelli olmanın zorluklarını, böyle bir kişinin nelere dikkat etmesi, neler kullanması gerektiğini ve normal yaşamda neler yapması gerektiğini anlatacağım. Daha iyi anlatabilmek için kendi hayatımdan, ve çevremde...
