2.2 (Victoria)

639 39 0
                                    

Harry pakt zijn theeglas en drinkt hem in een keer op. Ik kijk hem verbaast aan, de thee was net nog te heet om op te drinken.

"Blijf je staan staren of kom je mee?" Vraagt Harry.

"Ik kom mee. Wat gaan we doen?" Zeg ik.

"Dat blijft een verrassing, Vic" zeg Harry en hij loopt door de keuken heen naar de woonkamer.

Hij heeft mij zomaar tot Vic omgedoopt. Hoe durft hij? Nu kijkt hij niet eens om, om te kijken of ik hem wel volg en hij vraagt ook helemaal niks aan mij. Ik weet niet wat de bedoeling is van dit alles, maar als ik een vriendje moet vinden, dan heeft Harry de minste kansen. Ik loop een beetje dromerig achter Harry aan. Opeens valt mijn oog op een beeldje van een olifant.

"Is dit beeldje van jou?" Vraag ik nieuwsgierig. Het past niet echt bij alle andere dingen die op het kastje staan. Harry draait zich om en knikt.

"Ik vind hem mooi" Weer knikt Harry. Hij kijkt naar mij en vervolgens naar het beeldje. Hij zet een paar stappen in mijn richting.

"Hij komt uit Taiwan, de eerste keer dat ik alleen op vakantie was. Niet alleen, maar zonder ouders, ik was daar met mijn zus. Het was een super tijd. Om de een of andere reden neem ik hem altijd mee"

Ik kan horen dat hij een brok in zijn keel heeft. Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen. Harry knuffelt mij terug.

"Laten we maar verder gaan, het is alleen nog maar een trap. " Zegt Harry. Ik laat hem los en kijk hem verbaast aan. Hij opent een deur en pakt mijn hand. Hij sleept mij mee de trap op. Eenmaal boven valt mijn mond open van verbazing. Het uitzicht is prachtig.

"Laten we naar benden gaan" zegt Harry en hij pakt een soort van stuurtje dat vast zit aan een kabel. Mijn gezicht trekt gelijk wit weg. Ik hou niet van hoogtes.

"Bang?" vraagt Harry. Ik knik lichtjes. Harry kijk begrijpelijk en pakt een stuurtje waar er twee aan elkaar vast zitten.

"Eerste keer doen we wel samen" zegt Harry. Is het rude als ik zeg dat ik dat niet wil?

"Euhm... Ik moet toch mijn angst overwinnen dus ik doe het wel alleen" zeg ik en ik pak zo'n stuurtje vast.

"Je moet je goed afzetten, en pas loslaten zodra je stevig op de grond staat" legt Harry uit. Ik knik en ga staan.

Nog voordat ik verder kan denken zet ik af en ik vlieg alsware door de jungle. Opeens voel ik de grond weer onder mijn voeten. Ik laat mijn stuur los en stap een beetje opzij zodat Harry ook genoeg ruimte heeft voor zijn landing. Harry land en laat zijn stuur ook los

"Nog een keer of wil je naar Noah ?" Vraagt Harry.

"Wie is Noah?" Vraag ik.

"Zul je wel zien, je aapje vindt haar vast lief" zegt Harry.

"Mijn aap heet Mono, maar Lets Go!" Harry begint met lopen, we lopen tussen de kleurrijke bloemen door. Ik kijk mijn ogen uit. Overal zitten volgels. Na een minuut of vijf komen we op een open plek in de jungle. Ik zie een olifant staan.

"Is dit Noah?" Vraag ik. Harry knikt. Ik loop naar haar toe en aai haar. Harry en ik blijven nog een tijdje met Mono en Noah op de open plek. Ik heb zelfs een stukje op Noah gereden.

"Het wordt al laat, misschien is het slimmer als ik na huis ga" zeg ik. Ik pak Mono van Noah af en zet haar op mijn schouder.

"Ja, misschien is dat wel slim" zegt Harry betreurd. "Zal ik meelopen of weet je de weg?"

"Ik vind de weg wel" zeg ik "Ik zie je nog wel"

Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Ik loop naar het pad toe en draai me aan het begin nog even om, om naar Harry te zwaaien. Hij zwaait terug. Ondanks dat hij geen super jongen is, hoop ik dan ik hem ooit weer zie. Misschien als ik morgen niks te doen heb.

Laatste paas-update. Heel erg bedankt voor jullie support!
Ik hoop dat jullie de nummering snappen.

Hugs!

Forbidden VoicesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu