Forbidden Voices

4.4 (Victoria)

"Mono" gil ik als een hysterisch moeder. Martijn slaat een arm om mij heen en geef mij een kus op het voorhoofd.

"Wie is er vermoord?" Gilt een bekende stem. Ik zie Luke het restaurant inrennen en glimlach door mijn tranen heen.

"Vic is Mono kwijt" zegt Martijn terwijl hij over mijn rug wrijft. Luke kijkt in het rond en daarna naar mij. Hij gaat aan de andere kant naast me zitten en geeft me ook een kus op het voorhoofd.

"We vinden Mono wel" zegt hij bemoedigend. Ergens in mij breekt iets waardoor ik nog harder begin te huilen. Wat als we haar niet vinden? Dan zit ik hier alleen. Mono was het enige op dit eiland dat geen deel was van het spel en ze is weg.

Luke staat op en loopt naar de achterkant van het restaurant. Hij begint stoelen en tafels aan de kant te schuiven en praat met het personeel over een zoekactie. Ook Martijn en ik staan op. Met zitten huilen vind ik haar niet terug. Na een half uur is het hele restaurant een puinhoop.

"Ze is dus buiten" concludeert een van de obers. De kok loopt haastig naar ons toe.

"Ik heb Walkie talie voor u" zegt hij in gebrekkig Nederlands. Ik bedank hem en we verdelen ons in teams. Team Lala is een vliegtuig, vraag me niet hoe Luke op die naam kwam, en Team Super, Martijn, een ober en ik.

Luke en zijn team gaan voor het restaurant zoeken en wij achter het restaurant. Martijn heeft een heel ingenieus plan bedacht was voor geen meter werkt, we botsen de hele tijd tegen elkaar op. Elke keer weer krijg ik dat warme gevoel van binnen, dat gevoel wat ik wil dat nooit verdwijnt. We tillen alle bladeren op en ik gil heel vaak omdat er zoveel beestjes zijn. De ober duikt elke keer heel snel op de torren. Martijn vertelt dat de kok magische gerechten kan maken met torren. Ik ga alleen bij de gedachte al over mijn nek.

Na een dik uur zijn we met z'n allen weer in het restaurant. Helaas heeft niemand Mono gevonden. Weer ben ik in paniek, hoe kan het dat ze er niet is? Wat heb ik fout gedaan? Ben ik z'n slechte moeder. Luke heeft door dat ik mezelf zit op te eten en geeft me een knuffel.

"Ze komt wel weer, je hebt niks fout gedaan. Mono wou waarschijnlijk even naar haar familie" zegt Luke.

"Ja, dat zal het wel zijn." Zeg ik. We besluiten om de zoektocht te staken en gaan naar huis. Martijn stond erop dat hij met mij mee zou lopen, dus liep hij mee. Onderweg hadden we het over koetjes en kalfjes. Eenmaal thuis maakte Martijn voor mij een boel flensjes, van de boodschappen die voor mijn deur stonden. Na het eten ging Martijn weg en dacht ik na over vandaag. Ik vraag me af wat er morgen gaat gebeuren.

Hoi
Weer een hoofdstuk! Dit is een van de laatste hoofdstukken waarbij je in de comment kunt stemmen dus doe dat!!! (#dayaway +naam persoon)
Wat denken jullie dat er morgen gaat gebeuren? En wat is er met mono gebeurd?

Het spijt mij trouwens voor dat Victoria een lichte voorkeur voor Martijn heeft.
Bye!