Forbidden Voices

8.3 Martijn

Nog verbaast kijk ik haar na. Ik blijf een beetje duizelig op de grond zitten. Wat was dat? En waarom deed het zoveel met me? Achter me hoor ik vage stemmen die vragen of het erop staat, want tv blijft tv. Alles gaat om de kijkcijfers.

Langzaam sta ik op en loop ik naar huis. Eenmaal daar aangekomen zie ik weer een envelop op de deur hangen. Hij is geel , maar heeft een blauwe vlap. Ik open hem en zie er een geeltje inzitten. Kom zo snel als mogelijk naar de haven. Wat leuk, zou er iemand moeten vertrekken?

Ik loop snel naar binnen en gris een banaan van de schaal. Ik draai mijn deur weer op slot en ga op zoek naar de wegwijzer. Ik loop er een rondje omheen en volg de bordjes met Haven. Onderweg staar ik weer naar de mooie vogels en apen. Na een minuut of tien zie ik het stand al en ook de steiger waar Luke en Victoria al staan. Harry is zoals gewoonlijk weer de laatste. Ik geef Luke een man-Hug en Victoria een knuffel. Weer staat mijn buik op hol. Ik moet nodig eens met die vlinders gaan praten.

Onze vriend Brad komt heel nonchalant  aangelopen. Ik haat hem, en dat is nog zacht uitgedrukt.

"Zijn jullie klaar voor de verrassing?" Vraagt hij zo vriendelijk mogelijk.  Alle drie knikken we van 'Ja'.

"Dan spijt het me maar we moeten nog even op Harry wachten" zegt hij en hij draait zich om en kijkt naar het pad. "Als je het over de duivel hebt" Ik kijk  nu ook naar het pad en ik zie Harry inderdaad lopen.

"Harry, kom er snel bij!" Gilt Brad. "Er komt een gezamenlijke vriend van 2 van jullie aan. Het is natuurlijk een vriend van Victoria en van een van jullie, en hij beslist aan het eind van de dag met wie van de andere twee Vic een  kookcursus gaat doen."

Zodra Brad klaar is met praten, zie ik een bootje varen. Ik loop de steiger op in de hoop te zien of ik de persoon ken. Victoria volgt mijn voorbeeld en gaat naast me staan. Al snel zie ik dat het een man is met een pet op. Gelijk gaan mijn gedachten naar een persoon. Julian, helaas kent Vic hem niet, want ik kon hem hier nu best goed gebruiken.

Mijn ogen vallen er haast uit wanneer Vic gilt: "Julian!" Hoe kan zei hem kennen en mij nog nooit hebben gezien? Na een minuut of twee stapt Julian de steiger op. Ik loop naar hem toe en geef hem een brohug. Ook Victoria geeft hem een knuffel en fluistert iets onverstaanbaars in zijn oor.

Ik sla hem op de rug en loods hem het strand op, nadat Harry en Luke zich hebben voorgesteld.

"Hoe de F*ck ken jij Vic?" Vraag ik zo zacht mogelijk. Ik wil namelijk niet dat iemand het hoort.

"We werken vaak samen" antwoordt Julian. "Het spijt me. Ik had jullie eerder aan elkaar moeten voorstellen." Victoria en de andere komen nu ook het stand op gelopen.

"Zullen we eerst iets drinken?" Stelt ze voor. Iedereen knikt.

Sorry, een hele tijd niet ge-update! Er komen 2 extra boeken aan. Ik hoop dat het nog steeds de moeite is om te lezen.

Alvast een gelukkig nieuw jaar!