Forbidden Voices

3.4 (Victoria)

Ik loop al zingend met Luke aan mijn zij, weer naar Luke' huis. Blijkbaar kennen we allebei teenage dirtbag. Ook ben ik erachter gekomen dat Luke de zanger is van een Punk Rock bandje. Niet mijn smaak, maar ik het toegestemd dat als we hier weg zijn ik een repetitie kom bekijken als vriend.

Al lachend lopen we de brug op. Luke heeft me net een grap verteld en ik weet nu al niet meer hoe die ging. We zijn tegelijk stil als we merken daar er twee briefjes op de deur zitten. Een rode en een zwarte. Luke pakt het rode briefje en leest hem zo dat ik mee kan lezen.

Hoe is het Luke? Vermaak je je met Victoria? Morgen mag je de rode pijlen volgen, dan ontmoet je je tweede concurrent. Hij heeft een voorsprong op je.

Mijn mond valt open. Concurrent? Moeten ze gaan strijden om mij? En de tweede betekend dat er drie jongens zijn. Luke kijk me zielig aan.

"Je wist vast nog niet waarom je hier zit?" vraagt Luke.

"Inderdaad, laten we maar eerst het andere briefje lezen. Dan mag je binnen alles uitleggen" zeg ik en ik pak het zwarte briefje.

Hoi, sorry, ik was te lui om ook naar jou huis te lopen. Morgen ontmoet je je derde eilandgenoot. Je hoeft alleenmaar de zwarte pijlen te volgen. Veel plezier morgen en straks!

Luke heeft ondertussen de deur al open gedaan. Luke loopt als eerste naar binnen en ik loop achter hem aan. Ik kijk om me heen en nog steeds zijn de pinguïns er. Ergens vind ik het schattig en aan de andere kant vind ik het eng.

Luke loopt gelijk naar de keuken en begint met het maken van de pannenkoeken. Ik help hem en smelt een beetje chocolade. Want bij pannenkoeken hoort chocolade, in een tropisch oord als deze eigenlijk ook bananen maar ik zie nergens een fruitschaal.

"Duss... Je weet niet waarom je hier bent?" vraagt Luke, terwijl hij pannenkoekenbeslag in de pan doet. Ik schud mijn hoofd.

"Wat heb je al deze dagen dan gedaan?" vraagt Luke terwijl hij in de kastjes zit te rommelen.

"Ik heb Harry ontmoet op de tweede dag en de eerste dag heb ik in mijn huisje doorgebracht. Het is voor mij pas de derde dag" vertel ik. Ik loop naar de kookplaat en draai de pannekoek. Luke komt omhoog met nog een koekenpan en bananen. Ik pak de bananen en schil ze.

"Is Harry de gast van rood?" vraagt Luke. Ik knik.

"Oke, dan ga jij morgen naar Martijn, hij is best aardig en klein" zegt Luke

"Martijn, leuke naam, ken je hem al?" vraag ik. Luke knikt en doet een pannenkoek op een bord. Met de chocolade en banaan maak ik er iets lekkers van. Ik pak de borden en zet ze op tafel.

"Ja, ik ken hem al. Maar jij wou toch uitleg over waarom je hier zat?" vraagt Luke met een volle mond. Ik knik.

"Nou , het is een soort van dating programma. Jij moet er straks met een van ons vandoor. Na twee live-shows, waar wij opdrachten moeten doen, stemt het publiek op de jongen die weg moet" legt Luke uit.

Wederom valt mijn mond open. Ik ga ze vermoorden. Hoe durfden ze mij hier voor op te geven.

"Ik beslis dus niks zelf?" vraag ik vol ongeloof. Luke schud spijtig genoeg zijn hoofd. Ik ben een marionet van het TV publiek. Ik ben het speeltje van de programma makers. In stilte eet ik mijn pannenkoeken op. Luke laat de stilte en daar ben ik dankbaar voor.

Even een update omdat ik te veel tijd heb tijdens school. En ik ga me waarschijnlijk ziek melden, want ik heb veel last van hooikoorts en ik moet 3 uur extra op school zitten voor CKV.

hugz!