Captured By His Indifference [Completed]

Chapter Twenty-One (II)

ASTREA CALYPSE

Hindi ko sigurado kung ano ang nangyari, pero nagising na lang ako na nasa loob na ako ng isang infirmary.

"Good thing you're awake," dinig kong sabi ng boses sa tabi ko. Paglingon ko ay nakita ko ang isang pamilyar na mukha.

"Uoiea?"

"May masakit ba sayo?" tanong nito habang paupo ako sa kama. Umiling ako at ngumiti. Sakto namang pasok ni Zylaine at Yvah, agad itong tumakbo sa tabi ko at parang nanay na sinipat ang lagay ko.

"Hey, I'm okay." ani ko

"But you passed out!" giit ni Yvah

"Yvah kumalma ka nga, mabibingi si Astrea sa'yo eh."  ani ni Zylaine

"Binilan ka pala namin ng hot buns at crossini, may banana milk din dyan." sabi ni Yvah

"Mabuti at nasalo ka ni Cyanide kanina," ani ni Zylaine sabay tinginan yung tatlo, habang ako na sinisipat ang dala nilang pagkain ay napahinto.

"Was that suppossed to mean?" tanong ko

Tumawa ang mga ito at niglang nagsalita si Zylaine, "Now he gets the karma," ani nito at nailing

"... Aww, so innocent sweet lady," ani pa ni Yvah habang pigil tawa si Uoiea

"I don't get you guys,"

"Well..." ani ni Zylaine at ang mga sunod nyang sinabi ay mas nagpagulo sa isip ko

Matapos ang kalahating minuto ay sinamahan nila akong pumunta sa room kung saan naroon ang iba pa at nakita ko na masaya silang maayos na ako.

"Nagulat kami ng himatayin ka, akala namin anong nangyari na sayo." saad ni Ate Monnie.

"Huwag na nating pag usapan pa ang nangyari, let's just be happy she's okay." biglang sabi ni ate Zianne na ikinagulat namin.

"What?" anya

"Wala naman. Bigla ka lang naging tao." saad ni Ate Sheki

"What's that suppossed to mean?"

"Nothing~"

Natawa na lang kami sa kanila dahil tila ba confused na confused si Ate Zianne.

"Uhm, Ate Astril?" pagtawag ko dito

"Yes?"

"Nakita mo ba si Co--"

"All right girls," bigla naming dinig

Napalingon kami at nakita si Coach MAYDEL or should I say, Moxien?

Something about it seems familiar or ako lang ba?

"Calypse, you're spacing out." pagtawag nito sa'kin.

Did she just call me by my surname?

"Good to see you okay," anya sa akin ng dumaan ito sa harap ko at tinapik ako sa balikat.

Napangiti ako at sumunod sa kanila, panigurado ay magiging mahirap ang labang mga mangyayari.

"All right, listen up foxens! Give what you can and do what we exactly did in the training."

"YES COACH!"

Narinig namin ang ingay ng mga tao at ang cheer ng mga tao sa amin, nang makita ko ang maraming ilaw sa colesium ay nakaramdam ako ng kaba.

"ASTREA!" napalingon ako sa kaliwa ko at nakita ko sina Zylaine na naka-thumbs up sakin. Napangiti ako at tinatagan ang loob ko.

"I can do this." bulong ko sa sarili ko