+15
Kendini beğenmişlik ve yalanlar, çok güzel ölümcül maskelerin ardına gizlense ve hatta bunlar bir hap olsa; insanlar bu ilacı içmek için birbirleriyle yarışır.
Çünkü insanoğlu genellikle gerçeği görmek istemez.
"Yalvarıyorum..." diye mırılda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yeji?"
Zifiri karanlık koridorda ilerleyen bedeni takip ediyordu Ryujin. Koridorun ucunda beyaz bir ışık vardı, Yeji oraya gidiyordu. Ryujin ne olduğunu anlayamadı. Yeji ve ilerideki ışık dışında başka hiçbir şey görünmüyordu. Ryujin hızlanmak istedi, yapamıyordu. Sakin adımlarla yürüyordu. Yeji ile aralarındaki mesafeyi kapatamıyordu.
"Yeji! Beni bekle!"
Yeji arkasına bile bakmadan yürümeye devam etti. Ryujin iyice panik olmuştu.
"Yeji, dur! Nereye gidiyorsun?"
Sanki sesi Yeji'ye ulaşamıyordu. Kendisini biraz zorladı, ve sonunda koşmaya başladı. Ama ne kadar hızlı koşarsa koşsun Yeji'ye yetişemiyordu. Üstelik Yeji'nin yavaşça yürümesine rağmen. Kalbinin sesini duyuyordu Ryujin, korkudan çok hızlı atıyordu. Yeji beyaz ışığın olduğu yere vardığında gözden kaybolmuştu. Ryujin'in gözleri doluyordu koşarken. Beyaz ışığa ulaşmıştı, kendisini içeri attı. Gözlerini kamaştıran ışık yok oldu o an.
Yine karanlık. Bu sefer bir odadaydı, ama bomboş bir oda. Ne Yeji vardı ne de bir başkası.
"Yeji!" diye bağırdı, sesi duvarlara çarpıp yankılandı. Defalarca Yeji'nin adını haykırdı. O da buradan geçmişti, o halde neredeydi ki şimdi. Odanın bir kapısı bile yoktu.
Derken ensesinde bir nefes hissetti Ryujin. Hızla arkasına döndü. Yeji'nin sert bakışları ile karşılaştı. Gerçekten çok kötü bakıyordu.
"Ölmeyi hak ediyorsun, Shin Ryujin."
"Y-Yeji..."
Yeji'nin elindeki cam parçasını fark etti, kanlar içindeydi.
"Yeji, yapma."
Yeji gözlerini Ryujin'in üzerinden çekmiyordu, her an saldıracakmış gibi bakıyordu.
Belinin sol tarafında bir ıslaklık hissetti Ryujin. Kafasını aşağı eğip üstüne baktı. Beyaz tişörtünün bir kısmı kırmızıya bulanmıştı, ve yayılmaya devam ediyordu. Gözlerini kocaman açarak elini beline götürdü Ryujin, tişörtünü sıyırdı. Yarasından oluk oluk kan akıyordu. Kafasını kaldırıp Yeji'ye baktığında yüzüne bulaşmış kanı gördü. Hala aynı şekilde bakıyordu.
Yeji üstüne gelmeye başladığında Ryujin kan bulaşan ellerini kaldırdı kendisini savunma amaçlı. Yeji geldikçe o geriye gidiyordu. Sonunda kaçacak yer kalmayınca sırtını duvara yasladı. Yeji cam parçasını tuttuğu elini havaya kaldırdı. Ryujin mahvolduğunu hissetti, buraya kadardı.
"Yapma..."
Cam parçasını karnına hızla saplaması ile Ryujin çığlık atmıştı.
"Yapma!"
Uzandığı yerden doğrulan Ryujin nefes nefese kalmıştı. Çığlık atarak uyanması, yanındaki Felix'i de uyandırmıştı. Elini karnına götürdü Ryujin, kan falan yoktu. Yarasına baktı, iz duruyordu ama kanama yoktu.
