Life is you.💜️💚

chapter.30

හැමෝම කාලෙකට පස්සෙ යුනි එකේදි සතුටින් හිටියා.යුනි ඉවර වුනාම ටේ තමයි ජුන්කුක්ව ගෙදරටත් ගිහින් දැම්මෙ. ටේ කුකීව දාලා එන අතරමගදි එයාට කෝල් එකක් ආවා.

EOMMA CALLING..

"කියන්න ඔම්මා...."

"ටේ BEAR අද ඉක්මනට ගෙදර එන්න. අප්පගෙ යාලුවෙක් එනවලු අද මෙහෙ."

"හරි ඔම්මා..මං මෙ එන ගමන්."

"හරි පැටියො පරිස්සමින්."

ටේ කෝල් එක කට් කරලා ඉක්මනට ගෙදර ගියෙ වෙනදට වඩා ගොඩක් සතුටින්.

"ආ පුතා වොශ් දාගෙන පහලට එන්න ඉක්මනට අද ඔයට අදුනගන්න කට්ටිය ඉන්නවා."

"හරි අප්පා..මං ඉක්මනට එන්නම්."

AFTER SOME TIME...

"ආනේ..... එන්න ඇතුලට. ඔයාලා එනකම් තමයි අපි බලාගෙන හිටියෙ."

mrs.kim ගිහින් දොර ඇරලා එලියෙ හිටපු අමුත්තන්ව පිලිගත්තා.

"හනී මෙන්න මෙයල ඇවිල්ලා."

Mrs.kim එයාග්‍ර් හස්බන්ටත් කතා කරේ එයා උදේ ඉදන්ම එයාලව බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු නිසා.

"Mr.choi කොහොමද කාලෙක්ට පස්සෙ."

"ඔව් නේද මං හිතන්නෙ අපි අන්තිමේට හම්බ වුනේ අපෙ ඔම්මගෙ funeral එක දවසෙ."

"හ්ම්ම් මාත් හිතන්නෙ."

Mr.kim එහෙම කියනගමන් ගිහින් mr.choiව බදාගත්තෙ ලස්සන්ට හිනා වෙන ගමන්.

"බලන්නකො කෙල්ලත් ලස්සන වෙලාන්‍ර්. මම අන්තිමට දකිද්දි කෙල්ලගෙ උස මෙන්න මෙච්චරයි."

Mr.kim අතින් උස පෙන්නන ගමන් හිනා වුනා. යූනා කරේ බිම බලාගෙන ලැජ්ජාවෙන් හිනා වෙච්ච එක විතරයි.

"කෝ හේසොන් ?"

"අන්න එයා තාම කාර් එකේ එයාගෙ කරාබුව වැටිලා ඒක හොයනව."

Mr.choi හිනා වෙන ගමන් mrs.kim ට කියුවා.

"ඔයාලා ඉදගන්නකො ම්ම ගිහින් එයාව එක්කන් එන්නම්."

Mrs.kim එහෙම කියලා එලියට් ගියා.විනඩි දෙක තුන්කට පස්සෙ mrs.kim mrs.choi එක්ක හිනා වෙවීම් ගේ ඇතුලට ආවා.

"ඔයාග් කරාබුව හම්බ වුනද ඔම්මා?"

"ඔව් පුතේ ආන්ටි ආව නිසා ඉක්මනට හොයැ ගත්තා."