Our Hearts Desires (Under Revision)

Chapter 6

Someone's POV

"I can't!" I shouted.

"You can, Hijo. You need to marry her." my dad said calmly.

"Who the hell is that girl then?" I asked.

Hindi pa ako ready.

No, I mean may hinahintay pa ako.

Ayaw kong mag pakasal sa kung sino sinong babae lang. Hindi sa iba. Kay Eris lang.

"This is the only way we think that can help you move on from Eris, anak. We're doing this for your sake. Tignan mo ang nangyayari sayo simula ng mawala si Eris. Pinababayaan mo ang sarili mo, Vince."

"How can I move on? Mababaliw ako lalo kung hindi si Eris ang pakakasalanan ko. Hindi ko kaya. Siya ang mahal ko." hindi ko na napigilan umiyak nag aalalang lumapit sakin si mommy.

"You can, anak. Hindi naman pwedeng habang buhay mong imukmuk ang sarili mo sa taong matagal ka ng iniwan. Please, anak. Wag mo namang pabayaan ang sarili mo. Simula ng iwan ka ng babaeng yun ay parang iniwan mo na rin ang sarili mo. It's time to move forward. Hindi maaring ganyan ka habang buhay." aniya at niyakap ako pumunta saamin si dad at yinakap din ako.

"We're doing this for you." he whispered.

Tumikhim ako, dahan dahan naman silang kumalas sa pag kakayakap at nginitiaan ako ng nag aalala.

"Who's the girl? What's her name? I just want to know before I agree." tanong ko ngumiti naman sila ng matamis saakin.

"Hale Trixie A. Zamora." they said, my jaw dropped.

Hale's POV
"Ano?!" napaigtad ako sa gulat dahil sa bulyaw ni Ana.

"Wag ka ngang maingay!" kinurot ko siya at nahihiyang tumingin sa mga taong napatingin saamin dahil sa mala mega phone na bunganga ng kasama ko.

"Oo na! Pero ano ha? Kilala mo ba kung sino yung lalaki?" intrigang tanong niya. Tinutukoy yung lalaking ikakasal sakin.

"Sadly, I don't." bumuntong hininga ako at ininom yunh mogu mogu na binili namin kanina.

Dahil ayaw ko rin naman malasing, nadala na ako nung nag inom ako at si Zy ang kasama ko. Binatukan pa ako ni Anastasia kanina dahil sa dami ng kung ano anong pambatang drinks ang binili ko.

"Grabe naman talaga ugali ng parents mo 'no? Desisyon." aniya at sumubo pa ng takoyaki na kinakain niya.

Andito kami ngayon sa labas mga hilehelera na stores sa harap nito ay may mga hilehelra rin na bench and tables, doon kami na kaupo ni Anstasia ngayon. Pang apatan ang upuan pero mag katapat kami at walang nakaupo sa tabihan.

"I could do nothing, but to follow them." I smiled bitterly.

"Pero kung sino man yang lalaking ipapakasal nila sayo ipagdasal nalang natin na mabait. Pasalamat ka nga, kahit ganyan yang anyo mo mabait parin ako sayo." inismiran niya ako, inirapan ko naman siya.

"Sana nga. Kahit dun man lang may nagawa silang tama." aniya ko na ikinatawa niya.

Tahimik kaming kumakain doon at nagilibot ang mata sa paligid. Medyo maunti ang tao ngayon kase medyo masama ang panahon. Hindi naman ako nababahala na umulan dahil may bubong naman ang mga tables dito.