[Complete] My {B•u•t•t•e•r•f•l•y}. |MGL|

Chapter7: Хайрын цэцэрлэг

Хаалга руу харвал хаалганы дунд байрлах жижигхэн цонхоор Юнги ширтэн зогсож байлаа.

Тэр үед үнэхээр их цочсон шүү. Түүнийг тэнд юу хийж байгааг асуухад тэр хаалга нээн өрөөнд орж ирлээ.

Тэр өчигдөрийнх шигээ миний бие зүгээр байгаа эсэхийг асуугаад ширээн дээр авчирсан зүйл ээ тавилаа.

Сандал дээр суучихаад яагаад оройтсоноо хэлээд л.

Уулзаад удаагүй ч яагаад намайг эргэх гэж цаг гаргадаг-ийг асуухад тэр түр чимээгүй болсоноо гүнзгий амьсгаа аваад тайлбарлалаа.

Түүний хэлснээр би хамгийн анхных нь эмэгтэй найз, түүнтэй санал нийлдэг, сонирхол нэг, түүнтэй уулзахын тулд өглөө эртлэн босч, сэтгэл гаргадаг гээд л яриад л байв.

Гэхдээ би түүнийг сонсон суухдаа нэг л зүйлийг ойлгосон юм. Тэр надаас ч илүү үнэхээр ганцаардмал хүн гэдгийг.

Эцэст нь тэр над луу эгцэлж хараад "Цаашдаа ч миний сайн найз байгаарай" гээд хөөрхөн инээдээрэй өрөөг гэрэлтүүлсэндэг.

Хүмүүс анхны харцаар дурладаг гэдэг. Гэхдээ би яагаад тэдэнтэй адил байж болохгүй гэж?

Эгчийн яриаг дахин санаад би түүнээс сайн хүн байгаа юу? Гэж асуухад тэр гайхсан бололтой над луу том нүдлэн харлаа.

"Гэнэт яагаад?"

"Үгүй яахав. Сонирхол төрөөд л асуучихлаа. Хариулах шаардлагагүй дээ"

Тэр түр над луу ширтээд мишээн "Байгаа" гэж хэлснийг тод санаж байна.

Түүний тэр үеийн дуу хоолой өмнөхөөсөө арай ичсэн юм шиг ч их баяр хөөртэй байгааг нотолсон юм.

Гэнэт л ширээн дээр байгаа зүйлийг санасан бололтой даавуун уутнаас нэг нэгээр нь гаргаад тайлбарлалаа.

Би түүний уран зургийн талаарх номыг үзээд дуусчихсан болохоор буцаан өгөхөд хариуд нь тэр өөрийнхөө уран зургуудын цуглуулганы тайлбар номыг өгөв.

Би үнэхээр баярлан аваад эхний хуудсыг гүйлгэвэл эртээдийн зурж дуусгасан зурагийг түрүүлж харлаа.

Тэр номны нүүрийг гараараа дараад "Бусад зүйлсийг үзэхгүй юм уу?" Гээд над луу харлаа.

Үнэхээр болчимгүй үйлдэл хийснээ мэдээд номыг хаан орон дээрээ тавиад бусад зүйлсийг ч бас харахаар хараагаа шилжүүллээ.

Тэр нэмээд Лийр, Peach жимс авчираад ширээн дээр байх жимсний тавиур дээр тавьлаа.

Өрөөнд цаг байхгүйг мэдсэн бололтой ширээний жижиг цаг ч мөн авч иржээ.

Үүнээс түүнийг ямар ажигч, цэвэрч хүн бэ гэдгийг харж болно.

Бид 2 тэр уран зургийн номны талаар ярилцаад тэр буцахаар болов.

Гарахдаа над луу эргэж хараад "Сайхан амраарай" гэхэд би зөрүүлэн "Баярлалаа. Болгоомжтой яваарай" хэмээн хэлэхэд тэр инээн хаалга хаалаа.

Үүний дараахнаар эмч ирээд дусал залгахаар элдэв зүйлүүдийг бэлдэв.

Дусалаа залгаж дуусаад тэр ч мөн адил "Сайхан амраарай" гэж хэлээд гарлаа. Би одоо л түүний номыг тайвнаар уншиж чадах нь.

Тэр номны эхний хуудасанд <Хайрын Цэцэрлэг> хэмээх нэгэн нэр бичсэн бөгөөд тайлбар дээр нь

|Хайрын цэцэрлэг диваажинд л байдаг. Гэхдээ үнэхээр хайртай хүн чинь цэцэгс дунд зогсон харагдвал тэр там байх нь хамаагүй. Чи түүнийг дахин хайрлах шаардлага гарна|

Би түүнийг яагаад энэ тайлбарыг бичсэнийг мэдэхгүй ч үнэхээр сэтгэл хөдлөгөсөн ишлэл бичсэн байх нь таалагдалаа.

Гэхдээ тэр надад сайн байж болзошгүй гэсэн итгэл төрж байна....

.....
Ajummaa:

Хүний толгойд юу эргэлдэж байдагийг мэдэхийг хүсвэл "Чимээгүй байшин"-г уншихыг зөвлье.

Хүний сэтгэлд юу нуугдаж байдагийг сонирхохыг хүсвэл My {B•u•t•t•e•r•f•l•y} уншихыг зөвлье.

Хүний эргэн тойронд юу байдыгийг мэдэхийг хүсвэл [You are in your past] уншихыг зөвлье.

Hhoh