HUMMALI BİR ÇALIŞMANIN ARDINDAN BÖLÜMÜ TAMAMLADIM VE SİZLERLEYİM. ZAMANIN NASIL BU KADAR HIZLI GEÇTİĞİNİ ANLAYAMADIM :D HALBUKİ BEN GEÇEN HAFTA BÖLÜM PAYLAŞTIM DİYE DÜŞÜNÜYORDUM :D NEYSE. DAHA FAZLA LAF KALABALIĞI YAPMAMA GEREK YOK. BÖLÜM SİZİN, BEĞENİ SİZİN, YORUM SİZİN ;)
KEYİFLİ OKUMALAR
(HAVİN)
Sınıfın kapısından içeri giren Elife şaşkınlıkla baktım. Onun bu saatlerde sette olması gerekmiyor muydu? Öğretmenimizle aynı anda sınıfa gelmesine çok şaşırmıştım.
“Arkadaşlar…” diye başladı İan Blues sözlerine. “…Sınıfımıza yeni bir arkadaşınızı getirdim. Elif Demir. Bundan sonra derslerimizi beraber işleyeceğiz.” Elife baktı. “Yeni sınıf arkadaşlarına bir şey söylemek ister misin?”
“Sen söyleyeceğini söyledin İan Blues. Bana bir şey kalmadı.” Dedikten sonra yanımdaki sandalyeye yerleşti. Diğer yanımda oturan Melanie’ye ters bir bakış atmayı ihmal etmemişti. “Bu günkü dersimiz ne?” dedi arkasına yaslanırken. Şaşkın şaşkın ona bakan beni son anda fark etmiş gibi yaptı. “Şaşırma bu kadar. Aynı sınıfta olmayı istemiyor muydun sen? Bak işte aynı sınıftayız artık.”
“Film setinde çalışmıyor muydun sen?” dedim karşılık olarak.
“İstifa ettim.” omuz silkti. “Zaten Fiona Fell’e acayip gıcık kapıyordum. Dayanamadım çıktım işte. Seni bulmuşken kaybeder miyim hiç”
“Elif ve Havin.” İsimlerimizi duyunca aynı anda İan Blues’a baktık. “Konumuz ikinizle alakalı.” Dedi sırıtırken. Aynı zamanda tehditvari bir ifade vardı yüzünde. Ya da bana öyle gelmişti. Çünkü tehdit konusu olacak bir şey yoktu ortada.
“Konumuz ne ki?” diye sordum safça.
“Elimde bir dosya var.” Derken elindeki dosyayı salladı. “Dosyanın içindekiler sizin konunuz olacak.”
“Seni var ya!” Elif yerinden kalkmıştı ki son anda yakaladım onu. Neden celallendi şimdi bu kız? “Dosyadakiler dosyanın içinde kalacak Blues!”
“Neden ama.” Dedi İan. Yüzünde çocuksu bir ifade vardı. “Çok eğleneceğiz.”
“O dosyayı açacak olursan, o zaman eğlenecek olan ben olurum Blues! İnan bana bunu istemezsin!” o dosyada Elif’i bu kadar sinirlendirecek olan ne var acaba? Bu kadar kızdığına göre önemli olmalı.
“Dosyada ne var?” diye soran Yoshi’ye döndü herkes. Ben sadece kısa bir bakış attım o kadar. O kısacık anda bile gözlerimiz kesişmişti hemen. değişen kalp ritmine engel olamadım. derin bir nefes aldım tekrar öğretmenime bakarken.
“Bizim konumuz.” Dedik Elifle aynı anda. Ama Elif’in sesi daha hızlı ve yüksek çıkmıştı.
Öğretmen modunda olmayan İan Blues güldü. Elif’in yanında böyle davranmaya başlıyor. Dikkatimden kaçmadı. “Hemen de benimsediler konularını.” Dosyanın kapağını açtı. “Eee… kızlar konunuzu açıklıyorum…” gözleri satırları okurken eğlenen bir sırıtış yerleşmişti yüzüne. Onu keyiflendiren konunun ne olduğunu gerçekten merak ettim şimdi.
Bu sefer Elif’i tutamadım. Yerinden fırladı. Bulanıklaşan görüntüsü İan blues’un yanında bitti. Aynı anda dosya da elindeydi. “İşte bu kadar!!” dosyayı salladı öğretmenime bakarken. “Dosya bende kalıyor.” Sanki dünya kupasını kazanmış gibi zafer dolu bir ifade vardı yüzünde.
Heyecanlı Eliften ziyade sakindi. “Tabii.” Dedi öğretmenim. “Kalabilir. Zaten ikinizden birine verecektim.”
Dosyayı açarken ki gülümsemesi, satırları okurken kaybolmuştu. Anlaşılan konuyu sevmemişti. “Bu ne ya!” dosyayla İan’a vurmaya başladı. “Resmen alay ediyorsun benimle! Boyun uzadı mı bari!!!” hınçla vurmaya devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSUNLU MELODİ
FantasyBüyü gücünüzün olduğu fantastik ve bir o kadarda gizemli bir dünya düşünün. Hayal ettiklerinizi gerçekleştirebiliyorsunuz. Yaşantınıza onunla birlikte yaşamaya devam ediyorsunuz. Peki onca zaman boyunca ne ile besleniyor bu büyü? Bir karşılığı olm...